Jak potężne są ostatnio nawałnice w Polsce, przekonała się mama trójki dzieci...

Jesień nie zawsze jest złota. Za oknem plucha? Wybór jest prosty: możesz siedzieć  w domu i narzekać, czekając na wiosnę (zarażając ponurym nastrojem dziecko) albo w myśl zasady: „Nie ma złej pogody, są tylko nieodpowiednie ubrania” wycisnąć z jesieni , co się da: całą radość i wszystkie kolory. Lepsze to drugie!   5 powodów, dla których warto iść na jesienny spacer Dziecko potrzebuje spacerów przez okrągły rok, a nie tylko wtedy, gdy pogoda jest idealna. Dzięki nim: 1. Oddycha świeżym powietrzem. Wilgotne, chłodne powietrze jest jak balsam dla wysuszonych przez centralne ogrzewanie śluzówek. 2. Jest zdrowsze. Ma okazję się hartować, czyli przyzwyczajać do zmian temperatury. Nie ma obawy, że wyrośnie na piecucha. 3. Ma lepszy apetyt… Nawet niejadki nabierają ochoty na obiad po harcach na dworze. 4. …i dobry humor. Ruch na świeżym powietrzu  i światło słoneczne poprawiają nastrój. Dlatego trzeba korzystać z każdej okazji, by naładować akumulatory. 5. Poznaje świat. Jesień to prawdziwa uczta dla zmysłów. Można dotykać gładkich kasztanów i szorstkiej kory, wodzić palcem po żyłkach liści, ścierać dłonią kropelki wody z ławki, słuchać bębnienia deszczu o parasolkę. Szkoda by było to wszystko przegapić! Tak naprawdę są tylko dwie sytuacje, gdy lepiej nie wychodzić . Pierwsza: gdy wieje wyjątkowo silny wiatr albo jest bardzo zimno i paskudnie. Druga: gdy maluch jest chory. Przeczytaj także: 9 sposobów na zachowanie zdrowia jesienią     8 rzeczy, które można robić podczas jesiennego spaceru Za zimno na  robienie babek z piasku? Nie szkodzi. Na twojego smyka czeka na dworze masa atrakcji: 1. Dreptanie i skakanie. Niech dziecko chowa się za drzewem, chodzi po krawężnikach, wchodzi pod górkę (nawet tysiąc razy). Nie będzie się nudził ani marzł. 2. Karmienie ptaków. Zabierzcie trochę suchego chleba,...

Chwila dla ciebie: włącz muzykę, którą lubisz, usiądź wygodnie, weź 3 głębokie oddechy (wydech powinien  być dwukrotnie dłuższy niż wdech) i zacznij czytać tekst. Otwierasz oczy i widzisz las. Wielki ogromy, nieznany ci las. Czy wejść do niego?  Nawet gdybyś chciała się cofnąć, czujesz, że nie dasz rady, że ciągnie cię do niego jakaś niewidzialna, niezwykła siła . Musisz wejść, nie ma odwrotu .  Boisz się, bo nie wiesz, czy jest on gęstym, ciemnym lasem, gdzie za każdym drzewem czyha coś groźnego, czy może bajkowo zielonym terenem pełnym przepięknych saren, intensywnie granatowych jagód i ciepłego mchu, po którym wspaniale stąpa się bosymi stopami. Patrzysz na drzewa i z jednej strony ogarnia cię radość związana z nową przygodą, wyzwaniem, a z drugiej czujesz lęk przed nieznanym. Czujesz jednak, że musisz już iść, że nie możesz dłużnej czekać. Wszystkie twoje zmysły wołają "Wejdź!", więc robisz pierwszy krok i...  Drzewa są blisko siebie, ale na tyle, że dajesz radę iść dalej. Stąpasz powoli, ostrożnie, choć nie da się uniknąć nadepnięć na szyszki czy zadrapań gałęziami. Czujesz jednak, że te przeszkody nie są w stanie powstrzymać cię przed stawianiem kolejnych kroków. Idziesz dalej, dalej... Chcesz biec, bo czujesz, że na końcu czeka na ciebie coś wspaniałego, niepowtarzalnego, niesamowitego. Drzewa jednak robią się coraz gęstsze. Nie możesz iść tak szybko, jak na początku. Początkowe podekscytowanie mija wraz z kolejną przeszkodą. Twoje ciało zaczyna odczuwać zmęczenie . Nie wiesz, ile już kilometrów przeszłaś, ani jak długa droga cię jeszcze czeka. Słyszysz jednak, jak twój wewnętrzny głos woła "Idź dalej!". Teraz musisz być coraz bardziej skupiona na sobie i na pracy z własnym ciałem , by dać radę przecisnąć się między niezwykle ciasno znajdującymi się drzewami. W dodatku teren z nizinnego zaczyna się wznosić...

Katar sienny to jeden z najczęstszych objawów uczuleń. Potocznie nazywany jest alergicznym nieżytem nosa. Katar sienny jest objawem alergii wziewnej : uczulenia na pyłki roślin, roztocza, sierść zwierząt lub kurz. Charakteryzuje się wodnistą wydzieliną z nosa, opuchlizną, zaczerwienieniem i swędzeniem oczu oraz napadowym kichaniem. Niestety, w naszym kraju katar sienny dokucza co piątej osobie. Przyczyny kataru siennego Najczęstszą przyczyną pyłkowicy, czyli kataru siennego , są rośliny wiatropylne , np. niepozorne z wyglądu trawy i chwasty oraz drzewa liściaste. Błędnie myślimy, że tę chorobę wywołują rośliny o dużych, kolorowych kwiatach (te mają lepkie i ciężkie pyłki, które nie unoszą się w powietrzu i bardzo rzadko bywają przyczyną alergii). Objawy kataru siennego Uczulenie na pyłki czasem bywa mylone z przeziębieniem , gdyż jego początkowe objawy są podobne – kichanie, nieznaczne swędzenie oczu. Dopiero nasilenie objawów : dokuczliwe swędzenie oczu, łzawienie oczu, ataki kichania, wodnisty katar, bóle głowy, zatkany nos, a w cięższych przypadkach nawet duszność skłania do pójścia do lekarza. Leczenie kataru siennego Najlepiej rozpocząć je dwa-trzy tygodnie przed spodziewanym wystąpieniem objawów. Aby im zapobiec, podaje się do nosa albo do oczu kromoglikanian sodowy, rzadziej sterydy. Gdy wystąpią już dolegliwości, stosuje się leki obkurczające błonę śluzową nosa oraz leki przeciwhistaminowe . Dość skutecznym sposobem leczenia pyłkowicy bywa odczulanie. Poprzedza je wykonanie testów skórnych , które ułatwiają zidentyfikowanie alergenu. Pomagają postawić trafną diagnozę w 90% przypadków. Odczulanie polega na przyzwyczajaniu organizmu do wywołującego chorobę alergenu – w odpowiednich dawkach wstrzykuje się go pod skórę. Trwa ono długo i najlepiej rozpocząć je na kilka miesięcy przed wystąpieniem kataru...