Już nigdy nie założę ubrań w rozmiarze 38, ale jestem wystarczająco dobra!

Haley DePass ma 24 lata i samotnie wychowuje synka. Ta młoda mama próbuje pokazać innym mamom, że samotne macierzyństwo, chociaż jest trudne, nie jest gorsze od wychowywania dziecka razem z jego tatą. Przeczytajcie wpis, który opublikowała Haley. Zgadzacie się z nią? Jestem samotną matką, przestańcie mi współczuć! Bycie samotną mamą nie oznacza, że mój syn coś traci, bo nie ma z nami jego taty. Myślę, że większość samotnych mam zna to spojrzenie, kiedy mówią, że nie są już w związku z ojcem dziecka. Jako samotna mama, spojrzenie "oj, jesteś taka biedna" dostaję za każdy razem, kiedy mówię, że ojciec mojego syna nie jest już zaangażowany w nasze życie. Szczerze mówiąc, kiedy poznaję kogoś nowego, wyjaśnienie tej sytuacji jest czymś, czego się potwornie boję. Zazwyczaj pojawia się wtedy pytanie "Cóż, a czy on w ogóle angażuje się w życie dziecka". Nienawidzę tego pytania szczególnie dlatego, że kiedy mówię o naszej sytuacji – że ojciec mojego syna właściwie w ogóle nie tego nie robi – ludzie odpowiadają "przynajmniej ma twojego tatę i twoich braci, będzie miał porządne męskie wzorce ". Nie zaprzeczam, mój tata i moi bracia będą wspaniałymi męskimi wzorcami dla mojego syna (już są), ale chcę zaznaczyć, że inni nie mają prawa decydować o obecności mężczyzny w życiu mojego syna. Z jakichś powodów, społeczeństwo przypomina mi na każdym kroku, że moim obowiązkiem, jako samotnej matki, jest wprowadzić do życia mojego syna silną męską osobowość, skoro jego ojciec nią nie jest. Przepraszam, ale chrzanić to! Kto powiedział, że ja nie mogę nauczyć mojego syna, co to znaczy " być prawdziwym mężczyzną "? Kto powiedział, że mój syn musi dorastać w tym bzdurnym przekonaniu? Mam wrażenie, że nasze społeczeństwo ma coś nie tak z głową. Uważa, że przez to, że jestem kobietą, nie mogą nauczyć mojego syna, co to znaczy być...

Nagość przy dziecku – ten temat dzieli rodziców na dwie grupy: tych, którzy bez skrępowania chodzą nago przy dzieciach, kąpią się z nimi i nie zamykają drzwi łazienki oraz tych, którzy ukrywają przed dziećmi swoje nagie ciała i nie chcą, by dzieci widziały ich podczas kąpieli czy przebierania. Kiedy przestać chodzić nago przy dziecku? Na forum dla rodziców Mumsnet jedna z użytkowniczek, mama dwóch chłopców (4- i 6-latka), zadała pytanie: kiedy rodzice powinni przestać chodzić nago przy dziecku? "Nie mamy problemu z nagością i rozmawianiem ze sobą, gdy jedno z nas bierze kąpiel albo idzie z łazienki do pokoju nago" – napisała. "Często śpimy bez ubrań" – dodała. Nagość nie była problemem , dopóki starszy syn nie powiedział w szkole, że widział swoją mamę nago. Nauczycielka zwróciła uwagę mamie 6-latka. "Nie była zaniepokojona, ale powiedziała, że powinnam unikać takich sytuacji. Stąd moje pytanie. Czy 6-latek jest już za duży i nie powinien oglądać mnie nago?" – zapytała. Zdania forumowiczek są podzielone i tylko jedna odpowiedź jest dobra: odpowiedzi na to pytanie jest tyle, ile rodzin! Co odpowiedziały inne mamy? Czuję się dobrze w swojej skórze. Moje dzieci zaczęły się zakrywać, gdy skończyły 7 lat. Teraz są przerażone, gdy widzą mnie w bieliźnie. Ja nigdy ich nie prosiłam, by się zakryły. To zależy od ich komfortu i szanuję to. ella Nie ma jednego wieku. sirfredfredgeorge Nigdy nie widziałam moich nastolatków nago, ale ja chodzę po domu na golasa. Przyzwyczaili się do tego, jeśli mam być szczera. Nagie ciało nie jest powodem do wstydu. Countrygirl38 Jest taki wiek, w moim domu to było ok. 10 roku życia. NotYoda Ja nie pozwoliłam moim dzieciom oglądać mnie nago odkąd mój starszy syn, wtedy 4-letni, powiedział mi, że mam bardzo długie piersi. Serialweightwatcher Kiedy powiedzą ci, że masz przestać....

Nie, nie, nie. Nie chcę dopuścić do siebie tej myśli... Nie potrafię nawet tego napisać, a co dopiero powiedzieć... To jest jak koszmar , jak zły sen, lecz on nie mija, nie chce się skończyć, a ja nadal próbuję, nadal się waham. Może to tylko pomyłka. Dlaczego? Dlaczego musiało się to przytrafić właśnie mi? Pierwsze badanie prenatalne , na które szłam szczęśliwa, myśląc o Tobie. A co zobaczyłam na ekranie? To było gorsze niż horror . Jelita, serduszko na zewnątrz organizmu? Jakaś pomyłka... Najgorsza wiadomość dla matki! Przeczytaj: 15 pytań o USG w ciąży Nadzieja umiera ostatnia Kolejna łza za łzą, nieprzespana noc spędzona w toalecie. Wielkim darem było dla mnie to, że mogłam choć przez 4 miesiące cieszyć się Twoją obecnością. Cieszyć się z tego, że po długich staraniach o ciążę , zostanę mamą. I choć dla Ciebie byłam matką tylko cztery miesiące, w moim sercu pozostaniesz na zawsze moim dzieckiem. Umarłeś... Mimo moich starań i walki. Nie rozumiem tego wszystkiego, co się wydarzyło. Może kiedyś czas, Bóg, a może rodzina wytłumaczy mi dlaczego tak musi być. Przecież pokochałam Cię od pierwszej chwili, w której dowiedziałam się, że jestem w ciąży. Te dwie kreski na teście ciążowym , a znaczą tak wiele. Pojawia się tyle radości i przede wszystkim nadzieja . Która teraz umarła. Odeszła wraz z Twoim odejściem. Ale wierzę, że będzie lepiej. Jestem katoliczką, praktykującą, wiem, że wiara czyni cuda. Czyżby teraz mnie zawiodła? Nie! Może to próba. Może kolejna walka, ale nie przerwę jej, nie poddam się, będę walczyć do końca. Nigdy o Tobie nie zapomnę, będę starać się dalej, aby zapełnić pustkę, choć nie lubię tego określenia. Sprawdź: Jakie badania zrobić po poronieniu? Dziecko z przeszłością Dziś rano przeszła mi przez myśl adopcja . Ale czy teraz poradzę sobie z wychowaniem dziecka z przeszłością. Też...