Ten film wyświetlono ponad 380 tys. razy. Zobaczcie i oceńcie sami, czy "łagodna" cesarka naprawdę jest aż tak kontrowersyjna!
Chociaż coraz więcej kobiet decyduje się na "cesarkę na życzenie", dla wielu ciężarnych cesarka jest ostatecznością. Przyszłe mamy, które z powodów medycznych muszą urodzić przez cesarskie cięcie, robią wszystko, aby cesarka jak najbardziej przypominała poród naturalny. Umożliwia im to "łagodna" cesarka, dzięki której dziecko powoli wychodzi z brzucha mamy, bez pomocy lekarza czy położnej.
Zobaczcie film opublikowany na Facebooku:
"Żałuję, że nie słyszałam o tym wcześniej, zanim moja córka przyszła na świat przez cesarkę. Miałam ogromną traumę przez to całe doświadczenie" – napisała pod filmem jedna z internautek. "Jeśli nie będę mogła rodzić naturalnie po cesarce, chcę tak rodzić" – napisała inna. Mimo wielu pozytywnych komentarzy jedna z mam przyznała, że chociaż film jest piękny, sama nie zdecydowałaby się rodzić w ten sposób. "Podczas cesarki dostałam ataku cesarki. Musieli mnie trzymać i podawać mi środki uspokajające, nie mogłabym tak" – napisała.
Czy według was "łagodna" cesarka to lepsze rozwiązanie od klasycznego cesarskiego cięcia? Gdybyście musiały rodzić przez cesarskie cięcie, chciałybyście, żeby wasze maluszki przyszły na świat w ten sposób?
Zobacz także: 9 ważnych rzeczy, które musisz wiedzieć o planowanej cesarce
Źródło: Facebook
Byłam ostatnio u mojej fryzjerki i rozmowa zeszła na dzieci. A jak na dzieci, to oczywiście też na poród. A jak na poród – to na cesarskie cięcie , bo jak się okazało, moja fryzjerka właśnie w ten sposób urodziła swoje dziecko. Wskazaniem do cesarki był jej strach przed porodem naturalnym – strach, z którym nie umiała sobie poradzić (więcej o tokofobii, czyli strachu przed porodem przeczytasz na stronie Fundakcji Rodzić po Ludzku, czyli tutaj ). Siedziałam na tym fotelu i przez 15 minut słuchałam, jak się usprawiedliwia przede mną – albo przed samą sobą: że wie, że cesarka to gorzej dla dziecka, ale że nie miała innego wyjścia; że zdaje sobie sprawę z dobrodziejstw porodu naturalnego; że to naprawdę nie była cesarka na życzenie; że naprawdę nie jest egoistką... Jakbym słyszała samą siebie kilka lat temu. Po pierwszym porodzie, który zakończył się nieoczekiwanym cesarskim cięciem, przez kolejne kilka lat – a właściwie do następnego porodu (naturalnego) – miałam poczucie winy za moją cesarkę. Chociaż nie miałam żadnego wpływu na decyzję lekarzy (wskazaniem było ułożenie twarzyczkowe mojej córki), to i tak się czułam jak matka gorszego sortu. Za każdym razem, gdy ktoś mnie pytał o mój poród, to zanim coś powiedziałam, układałam sobie w głowie odpowiedź – tak, żeby te dwa słowa: "cesarskie cięcie" powiedzieć lekko i mimochodem. Bo miałam nadzieję, że wtedy nikt ich nie usłyszy i że nie będzie drążył, i że nie będę musiała opowiadać,czemu jednak nie rodziłam naturalnie i czy to bardzo dziwne uczucie: dostać znieczulenie w kręgosłup, a jeszcze dziwniejsze – mieć parawanik na brzuchu i widzieć, jak za tym parawanikiem lekarze wyjmują ci dziecko z brzucha. Otóż moi drodzy, tak, to są bardzo dziwne uczucia. Ale jeszcze dziwniejsze jest to poczucie winy i porażki, które towarzyszy wielu mamom po...
