Nie martw się, jeśli twój wizerunek odbiega od tego prezentowanego w poradnikach typu „Jak zostać chodzącym ideałem”.
Najtrudniejsza życiowa rola to chyba ta, w którą się wcielamy, zostając rodzicami. Nie jesteśmy do niej przygotowani, nie mamy gotowego scenariusza, a „pomoc suflera” często przynosi odwrotny skutek. I kiedy czasami mamy gorszy dzień, pomysły na zabawę z dzieckiem jakoś nie chcą nam przyjść do głowy, a jedyne, na co mamy ochotę, to położyć się do łóżka i nie robić nic, zapala się nam czerwona lampka „dobra mama tak nie robi”. Efekt? Pretensje do siebie samej, że nie sprawdzamy się w tej roli. Często jednak okazuje się, że te nasze oznaki słabości to typowe ludzkie odruchy, które wcale poczucia winy wywoływać nie powinny. Dlatego przedstawiamy pięć najczęstszych powodów, które wywołują wyrzuty sumienia i... obalamy je!
Poświęcenie się dla dziecka w 100%, dyspozycyjność, kreatywność, a do tego łagodność i pogoda ducha – Matka Polka to prawdziwa bogini domowego ogniska. Stereotypowa Matka Polka. Tymczasem określenie „stereotypowa” to żaden komplement – uwierz nam! Nie musisz być wzorcową matką, żeby być wyjątkowa. Niewyprasowane spodenki dziecka czy raz na jakiś czas pizza na obiad nie czynią z ciebie złej matki.
Warto wiedzieć: Co to znaczy być idealną mamą?
Ludzka natura ma to do siebie, że każe nam się ciągle porównywać do innych i krytykować same siebie. O ile konstruktywna krytyka jest potrzebna, o tyle frustrujące ciotki, przemądrzałe sąsiadki czy zawsze najmądrzejsze amerykańskie poradniki nie powinny decydować o naszym postępowaniu i być źródłem oceny naszego macierzyństwa. Dlatego jeśli masz ochotę, spytaj, jak w danej kwestii zachowałaby się twoja mama, poproś o radę przyjaciółkę, ale decyzje podejmuj sama i nie daj sobie wmówić, że jeśli robisz coś inaczej niż inna matka, robisz to gorzej. W końcu każdy człowiek jest inny!
W wielu rodzinach dominuje przekonanie, że można być dobrą matką tylko wtedy, jeśli zrezygnuje się z pracy i zostanie z dzieckiem w domu, ponieważ tylko wtedy można poświęcić mu cały swój czas. Tymczasem mama na medal to taka, która umie dzielić swój czas między potrzeby dziecka a swoje własne. Aby przedszkolak prawidłowo się rozwijał, Twoja obecność przez cały czas nie jest konieczna – dziecko może przecież radośnie bawić się w przedszkolu czy spędzać czas z dziadkami.
Czy myślisz, że twoje dziecko będzie szczęśliwsze, jeżeli będzie miało najnowsze i najdroższe zabawki? Otóż bądź pewna, że nie będzie! Dobra mama to pomysłowa mama! A przecież nie wszystkie pomysły muszą kosztować fortunę. Pokaż swojemu dziecku, że to nie dziesiątki samochodzików czy pluszaków są gwarantem radosnego spędzania czasu. Podsuń kilka propozycji, a zobaczysz, że niedługo samo zacznie wymyślać przeróżne gry.
Dziecko chce układać puzzle czy wspólnie poczytać, a ty nie marzysz o niczym innym jak błogi relaks przed telewizorem czy w wannie. Efekt? Zapominasz o sobie i robisz wszystko, czego chce dziecko. Mimo że wcale ci się nie chce – w końcu „tak robią dobre matki”. Takie myślenie to błąd! Zostając matką, nie przestałaś w końcu być sobą, a twoje potrzeby, mimo że zeszły na drugi plan, nie przestały być istotne. Jeśli zatem masz ochotę na chwilę tylko dla siebie, pozwól zająć się dzieckiem jego tacie czy dziadkom – maluch na pewno nie odbierze tego jako brak miłości, a ty naładujesz akumulatory.
Polecamy: Gdy czujesz, że masz dość, czyli inna strona macierzyństwa
Karmienie piersią jest najlepsze dla dziecka; tylko woda do picia do 18 roku życia; wychowywanie bez telewizora to jedynie słuszna metoda; pracujesz, bo nie kochasz swojego dziecka tak bardzo jak ja, zostając z nim w domu; ja urodziłam naprawdę, bo nie miałam cesarki ... Chyba wszystkie to znamy, prawda? Nieważne, jak bardzo się staramy i jak bardzo każda z nas próbuje być najlepszą matką dla swojego dziecka, zawsze znajdzie się ktoś gotowy nas pouczyć. Bardzo często tym kimś jest inna matka. Szkoda, naprawdę szkoda, że nie jesteśmy dla siebie wsparciem. Powinnyśmy. Jesteśmy dobrymi mamami . Podobnie myśli Ashle Potter, która zamieściła wzruszający post na facebookowym profilu "Love What Matters" , który nawołuje do zakończenia wojny matek . Najwyraźniej taki apel jest nam potrzebny i wiele innych kobiet podziela jej zdanie, bo post w ciągu 3 dni udostępniono prawie 18 tysięcy razy, a polubiło go 38 tys. osób. W komentarzach kobiety dodają swoje 3 grosze do afirmacyjnej listy zasług wszystkich matek, które wymienia Ashle. Przeczytajcie jej list i dopiszcie swoje pochwały. I mamy: bądźmy dobre dla siebie nawzajem! Kto, jeśli nie inne matki, zrozumie nas lepiej? " Do mamy karmiącej piersią: Tak trzymaj! To naprawdę cudowny dar dla twojego dziecka, tak długo, jak tylko możesz to robić. Jesteś dobrą mamą. Do mamy karmiącej mlekiem modyfikowanym : czyż nauka nie jest cudowna? Pomyśleć tylko, że były takie czasy, kiedy dziecko, którego mama nie miała wystarczająco dużo mleka, cierpiało. Lepiej żyć dzięki chemii! Jesteś dobrą mamą. Do mamy używającej wielorazowych pieluszek : mięciutkie pupki są najśliczniejsze i bardzo przyjazne dla portfela. Jesteś dobrą mamą. Do mamy używającej jednorazowych pieluszek: wow, ileż one mogą pomieścić i to wspaniale, że nie musisz się martwić o przecieki i pranie! Jesteś dobrą mamą. Do mamy, która...
No cóż, nikt nie oszukuje się, że narodziny dziecka nic nie zmieniają . Kobieta choćby nie wiem jak się starała, nie będzie już miała czasu na wiele spraw, będzie bardziej zmęczona, a mąż może okazać się nie być na 1. miejscu. Czy mężczyźni mają prawo czuć się poszkodowani? Nie powinni, choć dochodzą do nas słuchy o męskich „fochach”, że życie nie wygląda już tak różowo jak za czasów narzeczeństwa :-) Justin Ricklefs pisarz, mąż, a przede wszystkim także ojciec pięciorga dzieci, postanowił napisać, jak z jego perspektywy wygląda dziś macierzyństwo. 10 mądrości zdobytych przez 12-letnie doświadczenie obserwowania mamy w akcji. 1. Bycie ostatnią jest normalne Matka stawia siebie na ostatnim miejscu. Ostatnia do jedzenia, do wygrywania w gry, do wyjścia... Dzieci, mąż, wszyscy są ważniejsi. To niezwykłe oddanie dla rodziny. 2. Jej praca nigdy się nie kończy Czy znacie kobietę, która powie: wszystko już zrobiłam, teraz czas na odpoczynek ? Niestety, zawsze jest coś do zrobienia, w domu, w ogrodzie, z dziećmi. To tak zwana „niekończąca się opowieść”... 3. Nieustanna walka Oczywiście najłatwiej byłoby pozwolić dzieciom robić co chcą, ale wszyscy wiemy jak to się skończy. Dlatego mama walczy z dziećmi cały czas o ich dobro. 4. Jak ona to robi? Żadna dostępna książka, czy poradnik o macierzyństwie, nie nauczy jej tak naprawdę, jak zostać dobrą mamą. Musi się ona nieustannie uczyć sama na własnych błędach. Co jest jej najlepszym sprzymierzeńcem? Miłość :-) 5. To są najlepsze dni! Mama stale przypomina dzieciom, że dni dzieciństwa są najlepsze. Jeżeli był gorszy dzień, mama oczywiście powie, że jutro będzie najwspanialszy, będzie nam przypominać także o naszych przyrzeczeniach. 6. To jej natura, że obawia się o wszystko Ale chociaż obawia się o wszystko, pozwala dziecku śmiało wkraczać w życie. Zawsze...
Uważamy, że bycie wystarczająco dobrą matką nie wystarczy. O nie! Jest już po północy, masz za sobą upiorny dzień z ząbkującym maleństwem, ale – ledwo trzymając się na nogach – prasujesz kaftaniki i pajace. Twój trzylatek maszeruje ochoczo do przedszkola, macha łapką na pożegnanie i nie płacze! Ty za to przychodzisz do pracy z rozmazanym makijażem. Powinnaś jak najszybciej skończyć zaległą pracę zleconą, ale siedzisz przed komputerem i licytujesz na Allegro strój karnawałowy dla swojej pociechy – przecież to jej pierwszy bal w życiu. Nie pamiętasz jednak, kiedy sobie kupiłaś wyjściową sukienkę. Albo jesteś z dwulatkiem w piaskownicy. Łagodnie tłumaczysz mu, że łopatka nie służy do tego, by walić nią w główkę innego dwulatka. Uśmiechając się, wyjmujesz mu z buzi trzy kamyczki, po czym z miną pokerzysty znosisz to, że kubek niekapek wylądował dziubkiem w piasku. Tracisz jednak cierpliwość, kiedy twój dwulatek koniecznie chce z niego pić, a w odpowiedzi na zakaz rzuca się na ziemię i krzyczy. Podnosisz głos, potrząsasz zasmarkanym malcem, zdenerwowana bierzesz go pod pachę i zmykasz z placu boju, kątem oka obserwując, jak inna mama innego dwulatka łagodnie przemawia do niego na temat żółtej koparki. Masz potem ogromne poczucie winy i nazywasz siebie złą matką. A miałaś być przecież idealna. Odnajdujesz się w takich sytuacjach? Nie ty jedna. Co nas gubi? 1. Stereotyp matki Polki, której nadmierne poświęcanie się dla dziecka jest czymś oczywistym i basta. I wymagania wobec kobiety, żeby była drapieżnie kreatywnym oraz nadzwyczaj dyspozycyjnym i szczupłym pracownikiem, a jednocześnie łagodną i pełną pogody ducha boginią ogniska domowego. 2. Poczucie winy, że wcale nie jesteśmy takie, jak wyżej zostało opisane, że tak naprawdę sporo nam do tego ideału matki brakuje. Zżera nas to od wewnątrz niczym tasiemiec, a na imię mu...
