„Macierzyństwo to jakiś chory żart” – napisała na Facebooku młoda mama

Każda mama ma chwile zwątpienia. Każda mama opada czasem z sił, chce rzucić talerzem albo rozpłakać się w poduszkę. Ten list, napisany przez inną mamę, jest wszystkim, czego potrzebuje w takim momencie. "Do Mamy na skraju załamania nerwowego" "Cześć, Mamo. Jak się czujesz? Wiesz, jak się naprawdę czujesz? Powiesz, że dobrze, ale wiem, że tak nie jest. Widzę to. To nic. Ja też nie czuję się dobrze. Prawda jest taka, że nie znam mam, które czują się dobrze. Co więcej, powinniśmy wymazać słowo dobrze z naszych słowników. Przez większość dni jesteśmy tak bardzo ponad tym. Macierzyństwo to połączenie skrajności. Najwyższe szczyty i najniższe niziny. Ogromna radość i szalona frustracja. Miłość, która uskrzydla i zmęczenie, które powala. [...] Zobacz także: Apel zmęczonej matki do męża: doceń mnie! Proszę, wysłuchaj mnie uważnie, Mamo. Byłam tam, gdzie ty jesteś teraz. Płakałam, kiedy moje dziecko płakało, śpiąca i bezużyteczna. Gapiłam się w okno w zawalonym zabawkami pokoju i zastanawiałam się, jak ten bałagan stał się moim życiem. Czułam, jak moje nerwy się strzępią – naprawdę, fizycznie strzępią – i zastanawiałam się, czy mogę rzeczywiście się złamać. Musiałam walczyć z chęcią przekroczenia progu drzwi i odejścia daleko, daleko stąd. Macierzyństwo jest wspaniałe i magiczne, paskudne i trudne. Jednak co zrobić, jeśli czujesz tylko ten trud, żadnej magii i żadnego cudu? To czas, żeby wziąć chwilę przerwy. Masz prawo czuć się zużyta, bo właśnie taka w tej chwili jesteś. [...] Niezależnie od tego, co czujesz, nie wierz w to, że te uczucia powinny trwać wiecznie, bo takie jest macierzyństwo . Czasami jest do bani. Czasami jest wykańczające. To uniwersalne prawdy. Jednak jeśli czujesz, że stoisz na skraju przepaści i patrzysz w dół, to znak, żeby zatrzymać się i spojrzeć za siebie. Wiem, że to trudne, ale zdziwisz...

Mama i blogerka, Janie Porter, opublikowała na swoim blogu list zaadresowany do mam karmiących piersią. Wyjaśnia, dlaczego nie rozumie kontrowersji związanych z karmieniem piersią w miejscach publicznych.    Drogie mamy karmiące piersią, czy tak trudno jest się zakryć? Ten post nie ma wszczynać wojny przeciwko karmieniu piersią w miejscach publicznych . To tylko moje zdanie: nie rozumiem tego. Jest tyle głosów i tyle zdań w tej kwestii, wydaje mi się, że ludzie boją się o tym otwarcie mówić. Dla mnie to zamiatanie problemu pod dywan. Drogie Mamy Karmiące Piersią, Okej, powiem to, o czym każdy myśli. O co chodzi z całą tą kontrowersją wokół publicznego karmienia? Serio, Czy tak trudno jest się zakryć? Rzecz w tym, że: Nieznajomi nie chcą oglądać waszych sutków. (Tak, o to chodzi.) Nie rozumiem, co w tym obraźliwego. Słuchajcie, rozumiem. Karmiłam moje dzieci piersią, całkowicie rozumiem, że zakrywanie się może być problemem. Na początku jest znośnie, ale później, gdy dziecko skończy 6 miesięcy, jest na tyle duże, że zaczyna zauważać, że jedzenie z kocykiem lub pieluszką na głowie nie jest przyjemne. Też to przerabiałam, rozumiem.  Karmiłam moje dzieci na środku najwytworniejszych restauracji, na plaży, w przychodni, w bibliotece, na lotnisku, w supermarkecie i na milionach (okej, na dziesiątkach) parkingów. Kiedyś nawet usiadłam na jakimś skrawku trawy, żeby nakarmić moje dziecko w spokoju. Jednak, za każdym, kiedy moje dziecko jadło, zakrywałam kocem albo chociaż własną koszulką nagi sutek. Całkowicie rozumiem, jak ważne jest oswajanie karmienia piersią i uświadamianie, że w my po prostu karmimy nasze dzieci. Co, oczywiście, jest ważniejsze od całej reszty. Rozumiem was. Jestem po waszej stronie. Ale przestańmy udawać, że walczymy o coś, co nie istniało w 2015 roku. Dzisiaj, kiedy mówisz komuś, że karmisz piersią, chwali...

Post młodej mamy zamieszczony na profilu Breastfeeding Mama Talk udostępniono już 2000 razy. Nic dziwnego – większość mam zgodzi się z jej słowami. Przeczytajcie: "Dziś, kiedy położyłam się, żeby nakarmić mojego pięknego synka, on zasnął. Chciałam wstać, ale on złapał mnie za palec i przyciągnął do swojego ciałka. Dawanie tej małej osóbce poczucia bezpieczeństwa, bycie miłością i ciepłem dla tego maleńkiego człowieka, jest prawdziwym wyzwaniem. Po blisko czterech miesiącach bez snu, całkowicie zmieniłam perspektywę na to, co jest w życiu ważne, co jest najważniejsze dla mnie. Zostanę, zostanę jeszcze kilka godzin, leżąc obok mojego synka, kiedy on śpi. Będę przy nim zawsze, kiedy będzie potrzebował ciepła, miłości . Będę obok, kiedy będzie na tyle duży, że będzie mógł samodzielnie odkrywać ten wspaniały świat. Naczynia w zlewie i stosy prania nie uciekną. Wkrótce będzie coraz mniej tulenia, coraz więcej niezależności. Któregoś dnia już nie będziesz mnie potrzebował, będę patrzeć, ze łzami w oczach, jak wychodzisz z domu i odjeżdżasz. Któregoś dnia. Nie teraz. Teraz będę tu leżeć i trzymać cię, mój cały świecie, jeszcze przez chwilę" – napisała mama. Zgadzacie się z jej słowami? Czy wy też, kiedy patrzycie na wasze maluchy, macie świadomość, że niedługo dorosną? Czytaj także:   "Proszę, nie mówcie mojej córce, że jest śliczna!"   Źródło: Facebook Breastfeeding Mama Talk