Co robić, żeby dziecku było ciepło? 12 podpowiedzi

Kiedy wyjeżdżasz z dzieckiem na narty czy choćby tylko bierzecie sanki na osiedlową górkę, na pewno nie chcesz, by skończyło się to zapaleniem oskrzeli czy choćby banalnym katarem. Infekcji nie da się całkiem wyeliminować, ale możesz postępować tak, żeby dziecko nie przemarzło, nie przemoczył butów ani się nie spociło. Czapka na spacery to mus Gdy temperatura na dworze spada, czapka najlepiej chroni dziecko przed wyziębieniem , bo przez odkrytą głowę organizm traci najwięcej ciepła . Jeśli akurat jesteś na Krupówkach, nie daj się skusić sprzedawcom i nie kupuj dziecku pięknej wełnianej czapy. Pewnie i tak nie będzie jej nosił (bo kłuje!). Lepsze są bawełniane albo polarowe – miękkie i niegryzące. Albo pilotka zakrywająca uszy. Ciepło ucieka też przez kark i dekolt. Dlatego szalik powinien porządnie otulać szyję. Nasza rada: Polecamy szaliki-golfy. To praktyczny ciuszek. W dodatku dziecko bez problemu samo się w niego ubierze i dobrze zakryje sobie nim szyję. Ubieraj dziecko na cebulkę Dlaczego lepiej ubierać dziecko warstwami, niż włożyć jedną superciepłą kurtkę? Ponieważ dwie, trzy warstwy lepiej grzeją. Powietrze między nimi stanowi świetny izolator . Poza tym dodatkową warstwę łatwiej będzie zdjąć, jeśli zrobi się cieplej. Pierwsza warstwa to ciepłe majtki, podkoszulek z długim rękawem i rajstopy. Rękawy i nogawki nie mogą być obciskające, gdyż hamuje to krążenie i ciało nie może się samo rozgrzewać. Przed wyjazdem w góry warto zainwestować w bieliznę termoaktywną . Odprowadza ona pot na zewnątrz, zostawiając skórę suchą. Druga warstwa to ubranie dzienne, czyli to, co dziecko nosi w domu. Najwygodniejsze są golfy, które chronią nawet przy rozpiętej kurtce. W trzeciej warstwie uwzględniamy ciepłą kurtkę z kapturem lub kombinezon z nieprzemakalnego, oddychającego i nieprzepuszczającego wiatru materiału. Jeśli kurtka, to...

Odmrożenia u dziecka pojawiają się szybciej i łatwiej niż u dorosłego. Nie oznacza to jednak, że zimą musisz siedzieć z dzieckiem w domu. Wychodzenie na dwór, także podczas mrozów, jest dobre dla nabywania odporności, dlatego nie rezygnujcie z zimowych spacerów. Jeśli pogoda jest ładna, możecie spacerować nawet przez 2-3 godziny, o ile dziecku jest ciepło i jest odpowiednio ubrane. Nigdy jednak na zimowym spacerze nie bagatelizuj, gdy dziecko skarży się, że zimno mu w rączki, nóżki lub twarz, albo gdy narzeka, że bolą je paluszki u rąk lub nóg! To może być objaw odmrożeń u dziecka.  Spis treści: Odmrożenia u dziecka – objawy Odmrożenia u dzieci – zasady postępowania Odmrożenie twarzy u dziecka Czym smarować odmrożone policzki u dziecka? Odmrożone ręce u dziecka Odmrożenia u niemowlaka Czy odmrożenia znikają? Odmrożenia u dziecka – zapobieganie Odmrożenia u dziecka: objawy Odmrożenie to poważne uszkodzenie skóry, które powstaje wskutek niskiej temperatury. Szczególnie narażone na odmrożenia są policzki, uszy, nos i palce rąk oraz stóp. Pierwsze objawy odmrożenia to: pieczenie i szczypanie skóry, odrętwienie skóry, uczucie zimna i bólu, skóra jest zaczerwieniona, może też przybrać białawy odcień.   W następnym etapie odmrożenia powyższe objawy znikają lub zmniejszają się. W ich miejsce mogą wystąpić: opuchlizna, bladość skóry, która wygląda jak pokryta woskiem, twardość skóry – nie pozostawia wgłębienia przy nacisku, pęcherze wypełnione płynem lub krwią.   W najcięższym stadium odmrożenia skóra czernieje, wdaje się martwica. W delikatnym przebiegu odmrożenia skóra po ogrzaniu może się łuszczyć i boleć. Jest też podatna na kolejne odmrożenia.  Odmrożenia u dziecka – zasady postępowania Postępowanie przy odmrożeniu u dziecka...

W tym roku aura jest wyjątkowo kapryśna. Zimą mieliśmy wiosnę, a wiosną może być śnieg. Choć taka meteorologiczna huśtawka nie służy dziecku, nie powinnaś rezygnować z codziennych spacerów. Gdy świeci słońce, w powietrzu powoli czuć wiosnę, dni są zdecydowanie dłuższe, a przyroda zaczyna budzić się do życia, nie warto siedzieć w domu! Korzystajcie ze świeżego powietrza codziennie – w domu zostańcie tylko wtedy, gdy pada silny deszcz i szaleje wiatr. Przez cały rok pokazuj dziecku, jak wygląda świat – to dla niego nie tylko zastrzyk zdrowia, ale i cudowna zabawa. Spacerowanie to hartowanie dziecka Jeśli dziecko urodziło się zimą, werandowanie i pierwsze spacery z pewnością macie już za sobą. Początek roku rozpieścił nas ciepłą aurą, ale zima może przyjść z opóźnieniem – nawet podczas kalendarzowej wiosny. Pamiętaj, że z niemowlęciem możesz wychodzić na spacer nawet wtedy, gdy jest 7–8 stopni mrozu. Ale wybieraj dni bezwietrzne, bo wiatr wzmaga odczucie zimna. Lepszy jest nawet niewielki mróz niż wilgotny, przenikliwy chłód z dodatnią temperaturą. Już od jesieni przebywacie z dzieckiem w ogrzewanych pomieszczeniach, a to sprzyja infekcjom Dlatego codzienne spacery są tak ważne – to najlepszy sposób na hartowanie dziecka. Pozwalają przyzwyczaić się młodziutkiemu organizmowi do zmian temperatury – z każdym dniem system termoregulacji działa sprawniej. Dostarczają mu też tlenu. Zawarte w powietrzu jony ujemne utrudniają przenikanie drobnoustrojów do dróg oddechowych, poprawiają samopoczucie, a promienie słoneczne wspomagają wytwarzanie witaminy D. W czasie spaceru buzia nabiera zdrowych rumieńców, a po powrocie do domu malec chętnie zjada obiadek. Dzieci, które regularnie spacerują, mają lepszy apetyt. Aby spacer tak właśnie zadziałał, powinien trwać co najmniej godzinę. Jeśli jest ciepło i świeci słońce, możecie spacerować nawet...