Zabieranie dzieciom zabawek - na pierwszy rzut oka wydaje się, że to kradzież. Ale czy rzeczywiście tak jest? Rodzice często popełniają błąd, traktując swoje dziecko jak osobę dorosłą. Żeby rozszyfrować jego postępowanie, powinnaś zdać sobie sprawę, że nie ma on jeszcze doświadczeń i wiedzy dorosłych.
Zabieranie cudzych rzeczy często zdarza się kilkulatkom. Zanim dziecko zrozumie, co tak naprawdę robi, i nauczy się wczuwać w doznania innych ludzi, zwłaszcza swoich rówieśników, upłynie jeszcze trochę czasu. A póki co, brzdąc bardzo rzadko świadomie robi rzeczy, które dorosłym ewidentnie źle się kojarzą. Bierze coś sobie, bo mu się to podoba, i nie zastanawia się nad moralną oceną swego czynu. Jego chęć posiadania jest ogromna, a przy tym nie widzi nic złego w tym, że po kryjomu zabierze autko koledze, a mamie powie, że je dostał.
Zachowaj spokój, jeśli dziecko zabrał zabawkę - radzi psycholog Małgorzata Ohme i wylicza kilka praktycznych wskazówek:
Zabawki edukacyjne - sprawdź opinie
Jeżeli, mimo wielokrotnych tłumaczeń, dziecko nie potrafi oprzeć się pokusie zabierania cudzych rzeczy, warto zastanowić się nad atmosferą, jaka panuje w waszym domu. Może jesteście zbyt rygorystyczni? Może za rzadko słuchacie, co dziecko ma do powiedzenia? Brak ciepła, nadmierna krytyka czy karanie często są przyczyną tego, że dzieci robią coś w ukryciu, a potem kłamią. Po prostu boją się rozmawiać z rodzicami i nie chcą narazić się na surowe kary!
Trzeba wytłumaczyć, że ludzie mają różne rzeczy na własność i darzą je uczuciami: lubią je, są przywiązani do nich - uważa Małgorzata Ohme. Warto spytać malucha, czy też ma coś takiego, i co by zrobił, gdyby ktoś mu to zabrał. Można podpowiadać różne emocje: „Byłbyś zły?”, „Płakałbyś?”. Trzeba uświadomić dziecku, że kolega, któremu zabrało się zabawkę, tak właśnie się czuje! Zapytaj, co zrobić, by poszkodowany przestał płakać? Najlepiej, gdy malec sam znajdzie rozwiązanie (czyli zwróci zabraną rzecz).
Kupowanie takiej samej zabawki to zły pomysł. Wtedy dziecko odkrywa sposób, by w przyszłości uzyskiwać to, czego zapragnie – i znowu zabiera. Jeśli smyk oddał bez problemu cudzą rzecz, można mu podobną kupić, ale dopiero po pewnym czasie, by nie kojarzył tego faktu bezpośrednio z zabraniem zabawki.
Czytaj też:
W sklepach jest mnóstwo zabawek tak nowoczesnych, że… w zasadzie bawią się za dziecko. Szczekają, grają, jeżdżą i robią milion innych rzeczy. Są wspaniałe, ale lepsze są te proste, które da się wykorzystywać na rózne sposoby inigdy się nie nudzą. To właśnie one najlepiej stymulują dziecięcą wyobraźnię. Pokazuj malcowi, jak można używać zabawek, ale nie ingeruj, gdy robi to po swojemu. W końcu odwrócony „do góry nogami” bębenek naprawdę świetnie nadaje się do gotowania klockowej zupy, prawda? Czy dziecko potrzebuje różnych zabawek? Na początku dziecko używa wszystkich zabawek w podobny sposób : bada je na wszelkie możliwe sposoby, ogląda, ściska, przekłada z ręki do ręki, wkłada do buzi. Tak samo traktuje piłkę, klocki i każdą inną rzecz. Mimo to potrzebuje najróżniejszych przedmiotów, bo dzięki temu gromadzi różne doświadczenia. – Każda zabawka jest inna w dotyku: piłka – chłodna i gładka, pluszak – ciepły i mięciutki. Każda inaczej się zachowuje: klocek stuka o podłogę, piłka się toczy itd.). Dzięki eksperymentom dziecko gromadzi wiedzę nie tylko o przedmiotach, ale też o świecie i prawach fizyki! – mówi dr Agnieszka Maryniak, neuropsycholog z Centrum Zdrowia Dziecka. Przeczytaj także: Twoje dziecko ciągle upuszcza zabawki? Burzy zamki, które mu budujesz? Rozrabia? To dobrze. Sprawdź, dlaczego! Z czasem dziecko uczy się używać zabawek bardziej celowo . Wie już, że i piłką, i klockiem można rzucić, ale z piłek nie da się zbudować wieży, a klocka nie można potoczyć. Kolejny etap rozpoczyna się, gdy malec włącza do zabaw wyobraźnię (a wtedy np. klocek może być autem). Sprawdź także: Wyobraźnia też jest ważna. 7 sposobów na rozwijanie wyobraźni dziecka. Jak zabawki zabawki rosną wraz z dziećmi? Zajrzyj na...
Dziesiątki grzechotek, najróżniejsze maty do ćwiczeń, coraz ciekawsze karuzele, pluszaki, sortery... Zabawek dla niemowląt jest tyle, że od nadmiaru możliwości może zakręcić się w głowie. Czym kierować się podczas zakupów, by zabawka sprawiła dziecku frajdę, nie zrobiła mu krzywdy i nie znudziła się po minucie lub dwóch? Co robić, żeby nie przepłacać? Przeczytaj także: Po co dzieciom zabawki? Sprawdź, czy zabawka dla niemowlaka jest bezpieczna Niestety, nie wszystkie takie są, choć częściej dotyczy to zabawek dla starszych dzieci. Zdarzają się zabawki-buble, a nawet zabawki-pułapki: źle wykonane, niechlujnie wykończone, wadliwie skonstruowane, rozpadające się w rękach. Bezpieczna zabawka jest: Trwała. Maluch będzie testował ją na różne sposoby: rzucał, gryzł, siadał na niej i robił mnóstwo rzeczy, które nam, dorosłym, nie przyszłyby do głowy. Podczas tych „testów” nic nie ma prawa się urwać, ułamać, odpruć ani odczepić. Ma elementy odpowiedniej wielkości . Zabawki dla niemowląt i dzieci poniżej 3 roku życia nie mogą się składać z drobnych elementów, które bobas biorący wszystko do buzi mógłby połknąć. Stabilna i lekka. Nie powinna się przewracać. A nawet jeśli to zrobi, nie może być na tyle ciężka, by zrobić dziecku krzywdę. Starannie wykończona. Nie może mieć ostrych krawędzi, zadziorków, źle odlanych kawałków, słabych szwów, zwisających nitek, źle ukształtowanych fragmentów. Każda z tych niedoróbek mogłaby być niebezpieczna dla niemowlęcia. Wykonana z bezpiecznych materiałów . Tworzywo, farba itd. nie mogą zawierać toksycznych składników. Nie wydziela przykrego zapachu . Od zabawek, które mają chemiczny zapach lepiej trzymać dziecko z daleka. Postaw na jakość, nie wielkość Lepiej kupić mniejszą zabawkę dobrej jakości (np. świetną grzechotkę lub...
