Programowanie to pójście o krok dalej niż zwykła nauka obsługi komputera na lekcji informatyki. To nauka tworzenia technologii. Ten trend jest już bardzo silny na Zachodzie i w Stanach Zjednoczonych. W Polsce właśnie zyskuje coraz większe znaczenie. Programowanie (coding) to umiejętność napisania własnego programu informatycznego. Może on być bardzo prosty - i pewnie taki będzie w przypadku małych dzieci - ale to nie szkodzi. Chodzi o to, aby zaznajamiać dzieci z taką możliwością.
Programowanie to także cenna umiejętność, która wielu osobom przyda się na rynku pracy. Według badania portalu code.org w 2020 roku w USA będzie szacunkowo o milion więcej miejsc pracy dla programistów, niż ludzi, którzy będą w stanie te stanowiska objąć!
U dzieci umiejętność programowania pomaga rozwijać kreatywne myślenie i uczy rozwiązywania problemów. Nauka programowania komputerowego stawia dzieci w zupełnie innej niż dotychczas pozycji. Stają się one nie tylko konsumentami technologii, ale też jej twórcami, a to z kolei uruchamia krytyczne myślenie (także bardzo ważne w dzisiejszym skomplikowanym świecie).
Powiedzmy to sobie jasno - programowanie to ważna umiejętność. Można ją porównać do znajomości języka angielskiego, która jest „obowiązkowa” w naszym - rodziców - pokoleniu. Nasze dzieci przyszły na świat, w którym nowoczesne technologie są wszechobecne. To, czego my musieliśmy się uczyć od zera, nasze dzieci traktują jak naturalne środowisko. W szkołach, a nawet niektórych przedszkolach, nauczyciele powszechnie wykorzystują rzutniki multimedialne, laptopy itd.
Nauka programowania dla dzieci na starcie bardzo równo traktuje obie płcie. Panuje bardzo silne przekonanie, że powinny się go uczyć zarówno dziewczynki, jak i chłopcy.
Praktycy i nauczyciele programowania mówią, że naukę programowania mogą zaczynać już 5-6-latki. W tak młodym wieku wykorzystuje się np. specjalne zabawki, które umożliwiają zrozumienie działania skryptów programistycznych. W pełni dobry wiek, w którym dziecko naprawdę dużo już rozumie to 8 lat.
Na początek dobre będą darmowe programy, dostępne w polskiej wersji językowej. Najpopularniejsze to:
Można także zapisać dziecko na zajęcia dodatkowe - organizowane prywatnie w całym kraju, np. w Białymstoku prężnie działa Fundacja CoderDojo. W 11 miastach kraju ma swoje centra Stowarzyszenie Akademia Programowania.
Gdy dziecko osiągnie wiek szkolny, warto przekonać dyrektora, aby zgłosił placówkę do któregoś z programów nauki programowania dla dzieci. Bardzo dobrze oceniani są Mistrzowie Kodowania.
Czytaj też: Czego uczy się dziecko w 1. klasie?
1. Noworodki nie mają rzepek kolanowych W każdym razie nie takie, jak starsze dzieci czy dorośli. Pod skórą mają chrząstkę, która wygląda, jak miniaturowa rzepka. Ale nie martw się, właściwe rzepki uformują się z czasem. 2. li.li1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000} span.s1 {font: 12.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: 0px #000000} span.s2 {font-kerning: none} ol.ol1 {list-style-type: decimal} Noworodkom zdarza się przestać oddychać, gdy śpią. Trwa to tylko parę chwil i jest całkowicie normalne. Jest na to specjalna nazwa - oddychanie okresowe. Stresujące dla rodziców przerwy w oddychaniu biorą się stąd, że noworodek oddycha znacznie szybciej niż małe dziecko czy dorosły. Po serii szybkich oddechów robi sobie coś w rodzaju odpoczynku. Z tego też z czasem wyrośnie 3. Noworodki nie widzą dalej niż na odległość 30 cm. Tyle im wystarcza, żeby zobaczyć twarz mamy lub taty. Z czasem wzrok im się wyostrza i ok. 1. roku życia ich widzenie nie różni się specjalnie od widzenia osoby dorosłej. li.li1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000} span.s1 {font: 12.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: 0px #000000} span.s2 {font-kerning: none} ol.ol1 {list-style-type: decimal} 4. Noworodki nie potrzebują wody aż do 6. miesiąca życia! Do tego czasu za całe nawodnienie wystarcza im mleko - z piersi lub butelki. 5. li.li1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000} span.s1 {font: 12.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: 0px #000000} span.s2 {font-kerning: none} ol.ol1 {list-style-type: decimal} Noworodki nie przepadają za solą. Co więcej, do ok. 4. miesiąca życia nie potrafią rozpoznać jej smaku. Na szczęście, nie jest im ona do niczego potrzebna na tym etapie życia....
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000} p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 13.0px} li.li1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000} span.s1 {font-kerning: none} span.s2 {font: 12.0px Helvetica} Jeśli dziecko po 12. miesiącu życia nie wypowiedziało jeszcze pierwszego słowa, przede wszystkim upewnij się, czy dobrze słyszy. Zaburzenia słuchu to najczęstsza przyczyna powolnego rozwoju mowy. Wcześnie wykryte, łatwiej skorygować. Najprostszy test słuchu, który mogą przeprowadzić rodzice to obserwacja, czy dziecko reaguje na dźwięki. Udaj się do laryngologa, jeśli: dziecko nie reaguje na swoje imię lub polecenia wypowiadane do niego dziecko nie odwraca główki w kierunku źródła dźwięku nie reaguje na głośne dźwięki w pobliżu nie interesuje się historyjkami, które mu opowiadasz ani książeczkami, które mu czytasz nie powtarza po Tobie sylab, nie próbuje z Tobą rozmawiać (po swojemu) nie gaworzy Mów do mnie, mamo Jeżeli masz już pewność, że dziecko dobrze słyszy, możesz stymulować jego rozwój mowy. Nie chodzi o to, aby je ‚popędzać’. Raczej wspomóc naturalną umiejętność, która i tak by się rozwinęła. Dobrze, aby dziecko potrafiło się komunikować, zanim pójdzie do przedszkola . Większość 3-latków potrafi wypowiadać proste zdania, a niektóre posługują się już piękną polszczyzną. Dzieci, które mają z tym trudności, często czują się wykluczone. Bywa, że z tego powodu zaczynają zachowywać się agresywnie. Mogą też stawiać opór przed chodzeniem do przedszkola. Jak stymulować rozwój mowy Zapomnij o edukacyjnych płytach i bajkach. Mowa to żywy organizm i dziecko musi ją ćwiczyć z żywym człowiekiem. Czyli z Tobą,...
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000} p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 13.0px} span.s1 {font-kerning: none} Jamie Oliver nagrał nowy cykl programów pt. "Jamie Oliver’s Food Revolution". I bardzo dobrze, bo w materiale promocyjnym przeprowadził eksperyment, którego wyniki są wstrząsające. 6-letnim dzieciom z 1. klasy podstawówki pokazał popularne świeże warzywa i poprosił, żeby dzieci je nazwały. Nie znały żadnego! Oliver najpierw wziął do ręki pomidory i zapytał „kto wie, co to jest?”. Padały odpowiedzi: „ziemniaki” oraz „nie wiem”. Za to na pytanie, czy wiedzą, co to jest keczup pomidorowy, wszystkie dzieci podniosły ręce do góry. Dzieci nie znają warzyw Z kalafiorem, burakami, bakłażanem i ziemniakami dzieciom nie poszło lepiej. Nie rozpoznały żadnego z warzyw! Dziewczynki zgadywały, że buraki to cebula lub seler. Chłopcy pomylili bakłażana z gruszką. Dzieci naprawdę wyglądały, jakby pierwszy raz w życiu widziały świeże warzywa . Wyniki tego testu były szokujące - mówi Oliver - błyskawicznie dotarło do mnie, że te dzieci nie mają pojęcia, skąd się bierze jedzenie. Internauci mają wątpliwości, czy pokazana scenka jest prawdziwa, ponieważ taki poziom niewiedzy jest nieprawdopodobny u 6-letnich dzieci. Producenci zaznaczają jednak, że program nagrano w Huntington, nazywanym najbardziej niezdrowym miastem Ameryki, w którym połowa dorosłych mieszkańców jest otyła. Zobaczcie sami: Czytaj też: Warzywa sezonowe w diecie dziecka Jedzenie wczesną wiosną
