Latem kilkanaścioro dzieci dziennie gubi się na plaży. Wystarczy dosłownie chwila, żeby stracić malucha z oczu. Jeżeli wokół jest dużo ludzi, poszukiwania mogą trwać nawet kilka godzin. Jest to bardzo stresujące dla obu stron, dlatego lepiej chuchać na zimne i przygotować się na wypadek, gdyby...
Zapisanie dziecku numeru telefonu do mamy lub taty to najprostszy sposób. Nad polskim morzem, np. w okolicach Trójmiasta ratownicy rozdają darmowe opaski, które nakłada się dziecku na nadgarstek. Na opasce wpisuje się numer telefonu rodzica.
Taką opaskę można też zrobić samemu. Wystarczy dowolna gumowa opaska (często są sprzedawane na stoiskach z pamiątkami – wybierz mały rozmiar) i marker. Jeżeli są na niej rysunki lub napisy, wywróć ją na drugą stronę i tam zapisz swój numer telefonu.
Możesz też napisać numer bezpośrednio na ręku dziecka (lepiej długopisem niż markerem). Dobrym miejscem jest wierzch dłoni lub przedramię. Przed ścieraniem można go zabezpieczyć przezroczystym plastrem w płynie, np. Nexcare.
Oprócz wyposażenia dziecka w numer do opiekuna, sfotografuj dziecko, zanim znajdziecie się w tłumie. Będziesz dokładnie wiedzieć, w co było ubrane. Ratownikom lub ochroniarzom łatwiej będzie go szukać.
Dzieci powyżej 4. roku życia potrafią już zapamiętać słowa piosenki, więc z dużym prawdopodobieństwem zapamiętają też twój numer telefonu. Powiedz dziecku, że gdyby się zgubiło, powinno podejść do ratownika lub innej osoby dorosłej i poprosić, żeby zadzwoniła do mamy lub taty.
Gdy tylko dotrzecie na miejsce: plażę, do parku rozrywki, muzeum itd., pokaż dziecku, jak są ubrani pracownicy. Powiedz, że w razie, gdybyście się rozdzielili, ma się zwrócić właśnie do jednej z tych osób i poprosić o telefon do rodzica.
Drugim sposobem jest wyznaczenie sobie charakterystycznego miejsca zbiórki. To zadziała w przypadku starszego dziecka (5 lat i więcej). Dokładnie pokaż dziecku to miejsce i powtórz (nawet kilkakrotnie), że gdyby się zgubiło, ma pójść właśnie tam i na ciebie czekać. Przygotowane dziecko będzie mniej przestraszone i prawdopodobnie szybciej się znajdziecie.
Jeżeli idziecie np. na koncert, przedstawienie, gdzie są numerowane miejsca, daj dziecku bilet. Włóż mu go do kieszeni lub plecaczka i powiedz, że na bilecie jest zapisane, gdzie siedzicie. Wystarczy, że zgubione dziecko zwróci się do dowolnego pracownika i poprosi o odprowadzenie na miejsce.
Czytaj też:
6-latka była na wakacjach z rodzicami w Świnoujściu. Podczas zabawy zgubiła się, a rodzice zgłosili zaginięcie. Cała historia dobrze się skończyła. Odnaleziono ją na niemieckiej plaży Ahlbeck. Okazało się, że przeszła aż 8 kilometrów . Dużo? Niekoniecznie... Taka sytuacja to nie jest to odosobniony przypadek. Nawet jeśli przebyte kilometry robią wrażenie, to każdego dnia w pełni sezonu gubi się kilkanaścioro dzieci. Rodzice siedzą na kocu, a dzieci cieszą się morzem i piaskiem. Opiekunom często nawet nie przychodzi do głowy, że ich dziecko mogłoby odejść , czy się zgubić. Tymczasem maluchy biegające po plaży zupełnie się nie męczą, tracą poczucie czasu i z pewnością "nie mają czasu" na pilnowanie się rodziców. Dlaczego dzieci odchodzą? Wydaje nam się, że im starsza pociecha, tym lepiej wie, że nie można się oddalać, ale czy rzeczywiście dzieci widzą, co to znaczy? Każdego dnia poruszają się po ograniczonej przestrzeń - po ogrodzonym podwórku przy domu lub na osiedlu, na placu zabaw w przedszkolu lub w parku. Znają ulice, które są blisko domu. Tymczasem plaża to bezkres. Ciężko zobaczyć, gdzie jest, jakakolwiek granica i co za tym idzie do tych ram się stosować. „Nie oddalaj się.”, „Baw się blisko.” - nie są precyzyjnymi określeniami dla kilkulatka. Co gorsza, każdy kolejny falochron, czy parawan wygląda zupełnie tak samo. Dzieci latem łatwo się gubią Wiele osób mówi, że będzie uważać, że nie dopuści do takiej sytuacji. Tyle że z pewnością rodzice zgubionych dzieci także byli czujni. Przy małym dziecku wystarczy chwila nieuwagi. Dlatego oprócz samych zakazów i nakazów warto przygotować i siebie i dziecko najgorszy scenariusz: upewnij się, że dziecko wie, jak się nazywa i gdzie mieszka; starsze dziecko koniecznie naucz numeru telefonu do jednego z rodziców; warto kupić charakterystyczną...
Bezpieczne wakacje to warunek udanego wypoczynku. Dzieci kochają plażę. Brzeg morza lub jeziora to miejsce, w którym czują się szczęśliwe. Dziel z nimi tę radość, pamiętając o zasadach bezpieczeństwa nad wodą. Bezpieczeństwo nad wodą: zasady Jeśli wybieramy się na wakacje całą rodziną, przede wszystkim musimy mieć oczy dookoła głowy. NIGDY nie zostawiajmy naszych dzieci bez opieki. Cały czas, na wszelki wypadek, bądźmy w pogotowiu. Bezpieczne wakacje w górach i bezpieczne na wakacje na wsi opierają się na tej samej zasadzie. We wszystkim, co robimy, zachowujmy zdrowy rozsądek. Dawajmy naszym dzieciom dobry przykład i nie przeceniajmy naszych umiejętności pływackich. Nawet jeśli nie brakuje nam doświadczenia, pływajmy tylko na strzeżonych kąpieliskach. Jak bezpiecznie spędzić wakacje nad wodą Kiedy robi się ciepło, marzymy o tym, żeby posiedzieć na plaży i zanurzyć się w wodzie. Wspólnie z Tomaszem Zalewskim, specjalistą w dziedzinie ratownictwa wodnego, wiceprezesem Zarządu Głównego WOPR, dyrektorem kursów z zakresu pierwszej pomocy (BLS/AED) wyjaśniamy, co powinni robić rodzice, aby ich dzieci były bezpieczne nad morzem, rzeką lub jeziorem. Zasady bezpiecznych wakacji nad morzem Większość poniższych zasad bezpiecznych wakacji nad morzem sprawdzi się też w przypadku urlopu nad jeziorem, rzeką czy innym kąpieliskiem. Koniecznie zapamiętaj tych siedem prostych punktów , jeśli chcesz cieszyć się bezpiecznymi wakacjami. 1. Nie spuszczaj z dziecka oka nawet na strzeżonej plaży Na kąpielisku strzeżonym, na którym pracują ratownicy, rzeczywiście możesz czuć się pewniej. Tam dno jest kontrolowane codziennie, a w strefach dla dzieci (brodziki) nie jest głębiej niż 40 cm. Poza tym ratownicy reagują natychmiast, gdy zobaczą malucha bez opieki lub jeśli zdarzy się wypadek. Ratownicy nie są jednak w stanie zobaczyć wszystkiego,...
Aż boisz się pomyśleć, że to mogłoby się wam przydarzyć? Lepiej, by nasze rady nie okazały się potrzebne. Ale ryzyko istnieje. Czy twoja pociecha wie, jak się zachować, gdy się zgubi ? Łagodnie i bez straszenia przygotuj ją na taką ewentualność. Naucz dziecko, jak się nazywa Przede wszystkim sprawdź, czy potrafi powiedzieć, jak się nazywa i gdzie mieszka. Ćwicz tę umiejętność w zabawie i od czasu do czasu powtarzaj. Trzy- lub czterolatek szybko się uczy, ale też prędko zapomina. A te wiadomości powinien mieć w główce zawsze. Starszak może też zapamiętać numer twojego telefonu komórkowego. Jednak pod wpływem stresu (gdy się zgubi) nawet bardzo rezolutny przedszkolak może zapomnieć nazwiska. Wiele kurtek i bluz ma wewnątrz specjalne naszywki – nie wpisuj tam pełnych danych dziecka, wystarczy imię i numer twojej komórki. W Internecie można zamówić bransoletkę z numerem telefonu, którą malec może nosić np. na plaży. Gdyby się zgubił, osoba, która go znajdzie, będzie mogła szybko się z tobą skontaktować. - Uczmy też dziecko, kim jest policjant, ochroniarz, strażnik miejski, obsługa sklepu. Na spacerze lub podczas zakupów pokazujmy mu takie osoby: „To jest pan ochroniarz. Gdybyś się zgubiła , zorientowała się, że nas nie ma, podejdź i powiedz, że szukasz rodziców” – radzi Mariola Pietroń-Ratyńska, psycholog. Trzymaj dziecko za rękę, by się nie zgubiło W tłumie zawsze trzymaj dziecko za rękę . Przypominaj mu i powtarzaj: „Bądź blisko mnie, patrz, gdzie jestem, nie odchodź”. – Gdy maluch się nas ładnie pilnuje, nagradzajmy go za to, chwalmy, żeby utrwalić dobre nawyki – podpowiada psycholog. Kilkuletnie dziecko jest ufne, nie umie odróżnić ludzi dobrych od złych. Może oddalić się, gdy zobaczy coś ciekawego (np. zabawkę na wystawie sklepu). Dlatego nie wolno go spuścić z oka! Uprzedź malca, że...
