Macocha: relacje z dzieckiem, dziedziczenie po ojcu, prawa

Prawo do pomocy finansowej, określane mianem obowiązku alimentacyjnego, mają nie tylko dzieci, ale wszystkie osoby w rodzinie, które znalazły się w trudnej sytuacji materialnej. Tak więc alimenty mogą być zasądzone współmałżonkowi, rodzicom, rodzeństwu i innym krewnym, o ile zachodzą określone przepisami okoliczności. Występując o alimenty, nie można kierować się własnymi chęciami i na przykład wybrać dalszego krewnego, bo jest bogaty. Zgodnie z przepisami bliscy krewni są zobowiązani do alimentacji w następującej kolejności: małżonek, dzieci, wnuki, prawnuki, rodzice, dziadkowie, pradziadkowie, rodzeństwo. Ważne! Obowiązek płacenia alimentów nie przechodzi na spadkobierców. Alimenty dla żony lub męża Zgodnie z kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, w małżeństwie obowiązuje zasada równej stopy życiowej , co oznacza, że oboje małżonkowie powinni żyć na takim samym poziomie finansowym. Zdarza się jednak, że jedno z małżonków nie dokłada się do wydatków domowych, a zarobione pieniądze wydaje tylko na siebie. Z kolei drugi współmałżonek ze swojej pensji pokrywa wszystkie wydatki domowe . W takiej sytuacji może on domagać się od męża czy żony pieniędzy na drodze sądowej.  Argument " pracuję, więc pieniądze są moje " nie ma żadnych umocowań prawnych (chyba że macie rozdzielność majątkową). Wynagrodzenie za pracę oraz inne przychody wchodzą w skład wspólności majątkowej.  Warto wiedzieć:  Co wchodzi w skład majątku małżeńskiego? Kiedy można spisać intercyzę? Alimenty dla byłej żony lub byłego męża Po rozwodzie przestaje obowiązywać zasada równej stopy życiowej. Jednak byli małżonkowie są zobowiązani do wzajemnej pomocy. Stwierdza to uchwała Sądu Najwyższego z 1987 r. Napisano w niej: "obowiązek świadczeń alimentacyjnych między małżonkami po rozwodzie stanowi kontynuację obowiązku...

Paczki z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych na pasierba Często stosowaną praktyką przez pracodawców jest wręczanie pracownikom z różnych okazji paczek i prezentów świątecznych . Są to jednak świadczenia typowo regulaminowe, co oznacza, że wprowadzenie takiego zwyczaju zależy od dobrej woli pracodawcy. Zwykle tego typu świadczenia finansowane są ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych . Jak się okazuje macocha ma również prawo do tego typu prezentów świątecznych. Osoby uprawnione do korzystania z ZFŚS zostały bowiem określone w art. 2 pkt 5 ustawy o ZFŚS i należą do nich: 1) pracownicy danego zakładu pracy i ich rodziny, 2) emeryci i renciści – byli pracownicy (wraz z członkami ich rodzin), 3) inne osoby, którym pracodawca przyznał w regulaminie gospodarowania środkami ZFŚS prawo do korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z tego funduszu. Z punktu widzenia prawa do świadczeń z ZFŚS należy określić, kim jest pracownik i kogo zalicza się do członków jego rodziny . Otóż zgodnie z art. 2 Kodeksu pracy za pracownika uznaje się zatrudnionych u pracodawcy na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania oraz spółdzielczej umowy o pracę. Są nimi także osoby aktualnie korzystające z urlopów wychowawczych i macierzyńskich, młodociani zatrudnieni w celu nauki zawodu, pracownicy sezonowi, osoby wykonujące na rzecz danego pracodawcy pracę nakładczą lub pracownicy tymczasowi, jeżeli pracodawca w regulaminie gospodarowania środkami funduszu przyznał im prawo do korzystania ze świadczeń. Natomiast za członków rodziny pracownika , którzy mają prawo do świadczeń socjalnych uznaje się: 1) małżonka; 2) rodziców (również ojczyma i macochę oraz osoby przysposabiające) prowadzących wspólnie z pracownikiem gospodarstwo domowe; 3) pozostające na utrzymaniu dzieci własne, dzieci drugiego małżonka oraz dzieci przysposobione : ● do...

Przyjęcie albo odrzucenie spadku lub darowizny Dziecko , w przepisach kodeksu cywilnego zwane małoletnim (zasadniczo do ukończenia 18. roku życia), posiada od urodzenia, tzw. zdolność prawną , czyli możliwość nabywania praw i obowiązków. Ma również możliwość nabycia majątku, np. w spadku lub w postaci darowizny . Jednak nie może ono bezpośrednio złożyć oświadczenia o przyjęciu czy odrzuceniu spadku lub darowizny, muszą to za niego zrobić przedstawiciele ustawowi, czyli z reguły rodzice lub opiekunowie prawni.  Warto wiedzieć, że w przypadku prostego przyjmowania spadku (bez ograniczenia odpowiedzialności za długi spadkowe ), jak również przed odrzuceniem spadku w imieniu małoletniego , przedstawiciel ustawowy musi uzyskać zgodę sądu opiekuńczego. Są to bowiem czynności przekraczające zakres, tzw. zwykłego zarządu mieniem małoletniego. Konieczność uzyskania zgody sądu dotyczy także odrzucania i przyjmowania darowizn w imieniu małoletniego. Jednak w świetle orzecznictwa Sądu Najwyższego, nie przekracza np. zakresu zwykłego zarządu (czyli nie ma konieczności uzyskiwania zgody sądu) przyjęcie darowizny nieruchomości w stanie wolnym od zobowiązań wobec darczyńcy lub osób trzecich (czyli np. bez hipoteki). Co istotne, w przypadku spadku, nawet jeżeli przedstawiciel ustawowy nie złoży żadnego oświadczenia, to po 6 miesiącach od dnia, w którym małoletni spadkobierca dowiedział się o tym, że dziedziczy po zmarłym spadkodawcy, nabywa (przyjmuje) on spadek z dobrodziejstwem inwentarza . Przyjęcie spadku z dobrodziejstwem inwentarza oznacza, że spadkobierca odpowiada za ewentualne długi spadkowe tylko do wartości odziedziczonego spadku. Należy dodać, że aktualnie kończy się procedura legislacyjna nowelizacji kodeksu cywilnego, która przewiduje, że zasadą stanie się przyjęcie spadku z dobrodziejstwem inwentarza (obecnie w braku innego oświadczenia...