Jechał z dzieckiem skuterem, miał 4,5 promila alkoholu we krwi

Grupa kolegów ze szkoły podstawowej w Leszczynach zareagowała na przeraźliwy płacz dziecka dobiegający z krzaków. Okazało się, że pilnej pomocy potrzebuje malutki chłopiec. Nastolatkowi uratowali dziecko W piątkowe popołudnie 15-latkowie kręcili się w okolicach sklepu w Leszczynach, gdzie mieszkają. Ich uwagę zwrócił płacz dziecka dobiegający z pobliskich krzaków. Nie zastanawiali się długo i ruszyli na pomoc. W zaroślach dostrzegli 3-letnie dziecko, zapłakane i przerażone. Maluszek nie był sam, w pobliżu leżał mężczyzna, jak się później okazało – kompletnie pijany. Dziecko bezskutecznie próbowało go obudzić. Nastolatkowie wiedzieli, że w okolicy znajdują się bagna, a teren jest podmokły – dziecku groziło poważne niebezpieczeństwo. Chłopcy bez namysłu przystąpili do akcji ratunkowej: jeden z nich wziął dziecko na ręce, drugi wezwał pomoc. Wszyscy razem pocieszali i uspokajali zdenerwowanego maluszka. Gdy pijany mężczyzna się ocknął, zaczął zachowywać się agresywnie wobec nastolatków, pomogła dopiero interwencja policji, która szybko zjawiła się na miejscu. „Na miejsce skierowany został nasz patrol. W krzakach leżał 28-letni mieszkaniec Leszczyn. Obok niego stało dziecko, około 3-letnie. Początkowo z mężczyzną nie było kontaktu, ale policjanci wyczuli od niego woń alkoholu” – mówiła Bogusława Kobeszko, rzeczniczka Komendy Miejskiej Policji w Rybniku. Ojciec dziecka został zabrany do izby wytrzeźwień, trwa wobec niego postępowanie karne w związku z narażeniem dziecka na utratę zdrowia lub życia. 3-latek, cały i zdrowy, trafił pod opiekę babci. A do dzielnych chłopaków z Leszczyny cały czas spływają gratulacje – koledzy, nauczyciele i rodzice są z nich dumni. Źródło: Dziennik Zachodni Piszemy też o: Stracił już tatę, teraz może stracić...

O skrajnie nieodpowiedzialnym zachowaniu męża poinformowała policję bardzo zaniepokojona mama 2-letniej dziewczynki. Kobieta przebywała w szpitalu, a z rodziną kontaktowała się przez jeden z popularnych komunikatorów. Podczas rozmowy nabrała podejrzeń co do stanu psychofizycznego swojego męża. Ojciec pijany w sztok W środę (13.04) około godziny 21:00 dyżurny żorskiej policji otrzymał prośbę o interwencję. Zaniepokojona matka obawiała się o bezpieczeństwo przebywającej pod opieką jej męża córeczki. Przypuszczała, że mężczyzna jest kompletnie pijany. I miała rację. 41-letni ojciec w wydychanym powietrzu miał prawie 3,5 promila alkoholu. „Kobieta wykazała się odwagą, odpowiedzialnością i rozsądkiem. Dobro dziecka jest dla niej najważniejsze”, komentuje rzecznik policji w Żorach Marcin Leśniak. Dziewczynka jest bezpieczna Po natychmiastowej interwencji policji 2-letnią dziewczynkę przekazano pod opiekę wujka, brata matki. Na szczęście dziecku nic się nie stało, ale śledczy wszczęli postępowanie mające na celu ustalenie, czy dziewczynce nie groziło niebezpieczeństwo utraty zdrowia, a nawet życia. Jeśli podejrzenia się potwierdzą, ojcu grozi do 5 lat więzienia. Przypominamy, że zachowanie trzeźwości podczas opieki nad dzieckiem jest rodzicielskim obowiązkiem. Zgodnie z art. 160 § 2 kodeksu karnego rodzicom, za narażenie dziecka na niebezpieczeństwo, nad którym sprawowali opiekę, może grozić od 3 miesięcy do 5 lat więzienia. Źródło: zory.naszemiasto.pl, TVN24 Katowice Piszemy też o: Aż 70 procent dzieci z bólami brzucha. „To jakieś szaleństwo” „Moje dziecko bardziej kocha mojego męża niż mnie. Ja jestem na co dzień i muszę trzymać dyscyplinę, a tatuś jest od prezentów i rozpieszczania” [LIST DO REDAKCJI] Agnieszka Włodarczyk miała ciężką noc: Milanek gorączkował, popełniła błąd

Renatę poznałem krótko po zdaniu matury, w wakacje. Dorabiałem w popularnej restauracji, a ona wpadała każdego dnia na śniadanie. Z czasem zacząłem kombinować, zamieniać się ze znajomymi, byle tylko codziennie być na porannej zmianie. Kiedy się nie udawało, wpadałem prywatnie – wszystko, byle ją zobaczyć. Była śliczna, miała długie blond włosy, niebieskie oczy i najpiękniejszy uśmiech, jaki w życiu widziałem! W końcu odważyłem się i zacząłem do niej zagadywać, aż któregoś dnia zaproponowałem spacer. A potem już było z górki. Kino, kolacja, lody. Szybko staliśmy się parą. Studia rozpoczynaliśmy już zakochani w sobie na zabój.   Jak każda para mieliśmy swoje wzloty i upadki, kryzysy i lepsze chwile. Trwaliśmy jednak razem, aż po obronie magisterek postanowiliśmy wziąć ślub.   – To najpiękniejszy dzień w moim życiu, wiesz? – powiedziała Renata, przytulając się do mnie w tańcu. – Ale mam nadzieję szybko przeżyć jeszcze piękniejszy, więc zachowaj trochę sił na noc poślubną, kochanie – puściła do mnie oczko.   Uśmiechnąłem się…  Wiedziałem, że Renata marzy o dziecku, i ustaliliśmy, że po ślubie nie będziemy zwlekali z tą decyzją. I rzeczywiście nie musieliśmy czekać zbyt długo – Bartek urodził się półtora roku później. Był wspaniałym chłopcem, mógł być tym, kim tylko by zamarzył Podczas porodu byłem przy żonie, trzymałem ją za rękę… Nigdy nie zapomnę tej chwili, była cudowna! A potem było ich jeszcze wiele – pierwsze uśmiechy, słowa, pierwsze kroki i wybryki. Bartuś był cudownym dzieckiem, wesołym, energicznym, żywiołowym. Nie sposób było się przy nim nudzić.   Kiedy mały skończył trzy lata, zacząłem namawiać Renatę na drugie dziecko. Nie chciała jednak o tym słyszeć.   – Zwariowałeś? Nie będę wtedy mogła całkowicie poświęcić się Bartusiowi! On potrzebuje mojego czasu,...