Mama straszy dziecko, a potem się z tego cieszy. Okropnie tak straszyć dziecko!

Do sieci trafiło przerażające nagranie, na którym opiekunka znęca się nad niemowlęciem. Rodzice dziewczynki zgłosili sprawę na policję i apelują do rodziców, by dokładnie sprawdzali, czy osoby, z którymi zostawiają swoje dzieci, są godne zaufania. Dzięki kamerze nie doszło do tragedii Annemarie Theron, mama malutkiej Laili, zainstalowała ukrytą kamerę w pokoju dziewczynki. Od jakiegoś czasu zaczęła mieć podejrzenia, że w domu dzieje się coś niedobrego – zauważyła na ciele córeczki otarcia i siniaki. Gdy kobieta zobaczyła nagranie, była przerażona. Od razu powiadomiła policję. Opiekunka została aresztowana, śledczy wszczęli postępowanie. Nagranie z ukrytej kamery jest wstrząsające i nie można go spokojnie oglądać. Mama Laili przyznała, że po zobaczeniu nagrania przez kilka dni nie mogła dojść do siebie. Boi się, że okrucieństwa, jakich doświadczyła jej córeczka, będą miały wpływ na jej życie w przyszłości. Zobaczcie nagranie opublikowane w sieci. Uwaga, film jest drastyczny i wywołuje skrajne emocje!   Uważaj, z kim zostawiasz dziecko! Serce pęka na widok krzywd, jakich doznała mała Laila. Strach pomyśleć, co działo się wcześniej, zanim rodzice zainstalowali w pokoju córki kamerę. Choć podglądanie i sprawdzanie opiekunek jest kontrowersyjnym tematem, takie nagrania są ostrzeżeniem dla rodziców i uświadamiają, że nawet osoba, której ufamy, może okazać się potworem... Zobacz także: Pielęgniarki bawiły się noworodkiem jak lalką! Staną przed sądem Źródło: metro.co.uk, YouTube

Nauczycielka przedszkola na warszawskim Ursynowie do końca nie przyznawała się do winy, twierdziła, że padła ofiarą intrygi. Żądała też ponownego przesłuchania dzieci, 5 lat po zgłoszeniu sprawy do prokuratury. Przedszkolanka skazana: dla dzieci była potworem! W zeszłym tygodniu sąd wydał jedyny słuszny wyrok: Krystyna W, przedszkolanka z 40-letnim stażem, spędzi w więzieniu 2 lata, będzie też musiała pracować społecznie 30 godzin w miesiącu. To najwyższy możliwy wymiar kary za psychiczne i fizyczne znęcanie się nad dziećmi. A relacje maluchów i ich rodziców były wstrząsające: „Antek był przetrzymywany na leżakowaniu. Nie mógł wyjść do toalety w związku z tym zsikał się na leżak.” „Oliwia stała się wycofana, wróciła do smoczka. Poniedziałkowe wyjścia do przedszkola poprzedzone były wymiotami.” „Ewa od połowy września nie chciała chodzić do przedszkola. Powiedziała mamie, że pani Krystyna krzyczała jej do uszu, że wszystko to jej wina.” Prokuratura zarzucała Krystynie W. uderzanie dzieci pięścią w brzuch, krzyczenie im do ucha, szczypanie, szarpanie, zakazywanie korzystania z toalety. Do tego dochodziło psychiczne dręczenie dzieci: przedszkolanka potrafiła powiedzieć 4-latce, że jest głupia, albo że jej mama po nią nie przyjdzie. Sąd uznał takie zachowanie za niedopuszczalne, powodujące u dzieci ból, strach i cierpienie. Mamy maluszków wysłuchały wyroku, trzymając się za ręce. Krystyna W. ma dodatkowo wypłacić każdej rodzinie po 5 tys. zł zadośćuczynienia. Źródło: tvn24.pl, wyborcza.pl Zobacz też: „Nowa opiekunka w przedszkolu była wulkanem energii, dzieci ją kochały. W życiu bym nie pomyślała, że jest ciężko chora” „Moja 6-letnia córka jest zdruzgotana. Zakochała się w koledze z przedszkola, a on złamał jej serce. Nie mam pojęcia, co robić” Jak przedszkolanka może zrobić coś takiego...

Ledwie otuliłam się kołdrą i zamknęłam oczy, w pokoju mojego sześcioletniego synka rozległ się płacz. – Mamooo, znowu przyszedł do mnie dziadek. Był taki biały, straszny, boję się! – usłyszałam. Zerwałam się z łóżka jak oparzona. – Zostań. Popłacze chwilę i się uspokoi. Przecież jest już duży. Poradzi sobie . Nie możesz wiecznie go uspokajać – złapał mnie za rękę mąż. – Ani myślę cię słuchać! To twoja wina, że Jasiek tak się zachowuje – wyrwałam rękę z uścisku. – Chyba żartujesz! To ty zrobiłaś aferę. Gdyby nie twoje wrzaski, mały nie miałby dziś żadnych problemów. Wszyscy tak twierdzą… – prychnął. Aż zatrzęsłam się ze złości. – Mam gdzieś, co mówią wszyscy. To nie ja kazałam dziecku całować zmarłego dziadka, tylko ty! – krzyknęłam i zanim zdążył jeszcze coś powiedzieć, poszłam do Jasia. Synek siedział na tapczanie skulony i przerażony – Już dobrze – przytuliłam go. Trzymałam go w ramionach, dopóki nie zasnął. Uważałam, że jestem mu to winna. Za to, że uległam namowom rodziny i zabrałam go na pogrzeb dziadka. Ojciec Piotrka był cudownym człowiekiem. Ciepłym, czułym, opiekuńczym. Kochał Jasia nad życie. Zwykle to babcie szaleją na punkcie wnuków, spełniają każdą ich zachciankę. W naszej rodzinie było inaczej. Teściowa była surowa i wymagająca. Tymczasem teść – chodząca dobroć i łagodność. Poświęcał Jaśkowi każdą wolną chwilę. Zabierał go do zoo, do kina, na plac zabaw . Synek wprost go uwielbiał. Nieraz powtarzał, że ma najlepszego dziadka na świecie. Rok temu teść zachorował. Rak jelita. Dzielnie walczył, ale choroba w końcu go pokonała. Zmarł miesiąc temu. Przez ostatnie tygodnie było z nim tak źle, że nie wiedział, co się wokół niego dzieje. Tylko leżał i majaczył po morfinie. Wtedy zdecydowaliśmy z Piotrem, że synek nie będzie go już...