Myślała, że urodziła bliźniaki. Okazało się, że dzieci mają różnych ojców

Dzieci 29-latki przyszły na świat w kwietniu, a ich wygląd wzbudził sporą sensację. Ayon – syn Chantelle – urodził się z zielonymi oczami i jaśniejszą skórą, z kolei córka Azirah ma brązowe oczy i dużo ciemniejszą karnację. Narodziny bliźniaków były ogromnym szokiem Mama maluchów wyznała, że narodziny bliźniaków były dla niej ogromnym szokiem, ponieważ dzieci „tak bardzo się różniły”. Również rodzina i znajomi świeżo upieczonej mamy byli bardzo zdziwieni. Niektórzy sądzili, że dzieci wraz z upływem czasu staną się do siebie bardziej podobne. Tak się jednak nie stało – bliźnięta mają dziś cztery miesiące i zdaniem ich rodziców różnią się od siebie jeszcze bardziej. „W miarę upływu czasu skóra Azirah stała się ciemniejsza. Mają też różne włosy i całkowicie odmienne osobowości. Azirah jest spokojniejsza, podczas gdy Ayonowi trzeba poświęcić dużo więcej uwagi. Zawsze chce być kołysany” – powiedziała Chantelle. Jakie są reakcje ludzi? Chantelle, gdy wychodzi na spacer ze swoimi dziećmi, często słyszy komentarze ludzi zdziwionych wyglądem maluchów: „Ludzie myślą, że mam dzieci z dwoma różnymi ojcami. Komentują, jakie to niezwykłe. Często słyszę: »Czy oboje są twoi?«”. Kobieta nie ukrywa, że jest bardzo szczęśliwa z powodu bycia mamą tak wyjątkowych bliźniaków: „Bardzo się cieszę, że tacy są. To moja własna, wyjątkowa mała rodzina”.  Dlaczego bliźnięta są tak różne? Wiele osób z pewnością zastanawia się, jak to możliwe, że na świat przyszły tak różne od siebie bliźniaki. Eksperci genetyki twierdzą, że jest to przypadek „jeden na milion”. Jak podaje portal metro.co.uk, przyczyną odmiennego koloru skory maluszków może być fakt, że dziadek Chantelle był Nigeryjczykiem, a tata...

Właściwie to nie chcieliśmy mieć z Andrzejem dzieci. Mąż jest ode mnie starszy, ma dwoje dzieci z pierwszego małżeństwa. Starszy syn był już na studiach, młodszy właśnie przygotowywał się do matury.   – Ja już jestem za stary na nieprzespane noce i cały ten stres – powtarzał Andrzej, a ja w sumie też nigdy nie pragnęłam być matką.    Może byłam samolubna, nie wiem. W każdym razie myślałam raczej o własnych przyjemnościach, nie o wychowywaniu maluchów. Byliśmy z Andrzejem szczęśliwi we dwoje. Mieliśmy piękny dom z dużym ogrodem, dwa samochody, stać nas było na luksusowe wakacje. Oboje pracowaliśmy, a wolny czas spędzaliśmy na spotkaniach ze znajomymi, wyjściach do kina i teatru. Nic nas nie ograniczało i wcale nie pragnęliśmy żadnych ograniczeń, ani dodatkowych obowiązków. Czasami zapraszaliśmy w niedzielę synów Andrzeja, z którymi oboje mieliśmy dobry kontakt.  A teraz nagle te dwie kreski na teście. Jak to mogło się stać? Przecież brałam tabletki. Czyżbym zapomniała? Tak czy inaczej, zaszłam w ciążę. Nie mogłam się zdecydować, czy powiedzieć Andrzejowi, czy najpierw iść do lekarza. Najpierw lekarz, może jednak test się pomylił – zdecydowałam.   – Jest pani w ciąży, gratuluję – oznajmiła pani doktor z szerokim uśmiechem. – To szósty tydzień.   Pierwszą osobą, której powiedziałam o ciąży, była moja przyjaciółka. Nie mogłam się zdobyć na to, żeby przyznać się Andrzejowi. Mamie też wolałam nie mówić, ona natychmiast podzieliłaby się wspaniałą nowiną ze wszystkimi sąsiadkami.   – Co ja mam teraz zrobić? – chlipałam w kuchni u Gośki.   – Nie mam pojęcia, dlaczego beczysz – Gosia patrzyła na mnie z dziwną miną. – Powinnaś się raczej cieszyć.   – Z czego ja mam się cieszyć? Przecież Andrzej nie chce dziecka. Mówi, że pewnie niedługo zostanie dziadkiem.   – A tam...

Kilka lat temu Mauricia Ibanez poddała się zapłodnieniu in vitro w Stanach Zjednoczonych. Gdy urodziła bliźniaki: Gabriela i Marię, nie martwiła się o to, że nie podoła rodzicielskim obowiązkom: „Jestem stara, ale mogłam zajść w ciążę; nauka i medycyna to ostatnia deska ratunku dla takich kobiet jak ja”. Utrata prawa do opieki Kilka dni po wyjściu kobiety ze szpitala sąd zdecydował o tym, by odebrać jej dzieci. Maluchy zostały umieszczone w rodzinie zastępczej. Decyzja sądu uzasadniona była tym, że Mauricia Ibanez nie będzie w stanie zapewnić swoim dzieciom warunków do odpowiedniego rozwoju. Kobieta nie zgodziła się na leczenie rozpoznanego u niej zaburzenia paranoidalnego. W uzasadnieniu sąd stwierdził, że „cechy osobowościowe ich matki w sposób znaczący wpływają na rozwój emocjonalny i psychospołeczny małoletnich”. Kobieta nie godziła się z decyzją sądu. Batalia trwała cztery lata, ostatecznie Sąd Najwyższy podtrzymał decyzję sądu okręgowego i nie wydał zgody na to, by matka opiekowała się dziećmi. To nie jedyne dzieci kobiety Bliźniaki nie były jedynymi dziećmi Hiszpanki. Kobieta jest także matką 11-letniej dziewczynki, która także została poczęta metodą in vitro. Dziecko obecnie mieszka w Kanadzie, a dziewczynką opiekuje się jej ciotka. Przed kolejnym zabiegiem in vitro siostra kobiety wnioskowała do sądu, by ten uznał, że Mauricia nie jest w pełni zdolna do tego, by być matką i zabrał jej paszport. Sąd jednak odmówił. Źródło: dziendobytvn.pl  Zobacz także:  Zamiast opiekować się wnuczką, PRZEKŁUŁA jej uszy! Mama: „Kazałam jej wyjść i nie wracać” „Dziecko już zakopane”. Kobieta dostała PRZERAŻAJĄCEGO SMSa! Qczaj przestrzega celebrytki przed publikowaniem zdjęć dzieci! Maluchom GROZI NIEBEZPIECZEŃSTWO!