Agnieszka Brańka mieszkała z rodzicami w domku jednorodzinnym. Niestety, pewnego dnia zmarł jej ojciec. Wtedy zaczęły się problemy. Właściciel domu sprzedał go razem z lokatorami, nowy nabywca po prostu wyrzucił ich na bruk.
„Co mi zostało? Tylko się podnieść. Kolejny raz” – mówi kobieta, w którą los od lat wali jak w bęben.
Rodzina zamieszkała w mieszkaniu socjalnym. Niedługo potem mama pani Agnieszki zaczęła chorować. Zmarła siedem lat temu, zostawiając zadłużone mieszkanie. Pani Agnieszka miała już wtedy niesłyszącą córkę, zaczęła też pełnić funkcję rodziny zastępczej dla brata. Postanowiła, że zrobi wszystko, by spłacić zadłużenie. Udało się. I wtedy nad Opolem rozszalała się wichura…
Wiatr zerwał dach kamienicy. Woda zalała i doszczętnie zniszczyła mieszkanie.
„Zadałam sobie pytanie, co jeszcze takiego może mi się przytrafić. Dosłownie dwa tygodnie przed zalaniem złożyłam papiery, żeby tytuł prawny uzyskać do tego mieszkania. Usiadłam i płakałam. Nie wiedziałam, czy mam zbierać wodę, czy z tego domu uciekać. To było straszne”, wspomina pani Agnieszka.
Tego co się działo w kamienicy, nie zapomną również jej sąsiedzi.
„Dach zerwało, przyszłam na górę i patrzę, że pani Agnieszka walczy z rodziną, by uratować, co się da. Było to traumatyczne przeżycie, ona pomagała wręcz tym, którzy mieszkają na dole”, powiedziała w programie pani Ewa, jedna z sąsiadek.
Opolski magistrat obiecuje, że pani Agnieszka będzie mogła wrócić do swojego mieszkania. Póki co jest to jednak niemożliwe, bo lokal nadaje się wyłącznie do generalnego remontu. W mieszkaniu brakuje wyposażenia, które również zostało zniszczone.
Aktualnie pani Agnieszka i jej dzieci mieszkają u rodziny. Kobieta pracuje na pół etatu, sprzątaniem zarabia nieco ponad 2 tys. zł. Dzieci chodzą do szkoły. Jeśli nikt im nie pomoże, rodzina może tylko marzyć o powrocie do domu.
Źródło: Interwencja Polsat
Piszemy też o:
Aurelia przyszła na świat na początku lipca 2022 r. Gdy na plecach i nóżce niemowlęcia wystąpiły siniaki, rodzice poprosili o pomoc pediatrę. Ta skierowała dziecko do szpitala w Gorzowie Wielkopolskim. Aurelia spędziła tam kilka dni na obserwacji, a w tym czasie ruszyła machina systemu – lekarze zawiadomili służby o tym, że Aurelia jest w domu bita. Trzy zawiadomienia o przemocy domowej Jednak tym razem rodziców wypuszczono z dzieckiem do domu. Gdy zgłosili się do kolejnego lekarza z zasinieniami na ciele dziewczynki, ten ponownie powiadomił służby. Tym razem jeszcze tego samego dnia do domu rodziców Aurelii zawitali policjanci oraz pracownicy Gorzowskiego Centrum Pomocy Rodzinie. Dziecko odebrano rodzicom w związku z podejrzeniem o stosowaniu przemocy fizycznej wobec dziecka . „Czułam się, jakby ktoś wyrwał mi serce” – o zdarzeniu powiedziała pani Amanda, matka dziewczynki. Sąd zdecydował: Aurelia ma wrócić do domu Rozprawa przed sądem rodzinnym odbyła się 7 września 2022. Rodziców oskarżono o przemoc domową wobec Aurelii. Na szczęście biegły, który zeznawał w tej sprawie, stwierdził, że zasinienia na ciele dziecka mają podłoże chorobowe i nie są wynikiem przemocy – utrzymują się cały czas w tych samych miejscach i nie zmieniają wyglądu jak wybroczyny po uderzeniach. Dzięki jego opinii jeszcze tego samego dnia rodzice mogli po dwóch miesiącach odzyskać córeczkę . Teraz czeka ich zadanie znalezienia lekarza, który ustali, dlaczego skóra dziewczynki uległa zasinieniu. Rodzina pozostanie jednak pod opieką kuratora sądowego i pracowników opieki społecznej. Źródło: polsatnews.pl Piszemy też o: Chciały porwać dziecko ze sklepu Matka potrąciła samochodem własne dziecko Zauważył, że za kierownicą auta śpi mężczyzna, a w foteliku obok jest małe dziecko
Zuzia urodziła się w 28. tygodniu ciąży, długo przebywała w szpitalu. Według relacji ojca matka nie chciała jej wtedy odwiedzać ani karmić. Teraz chce odebrać córkę tacie. Mężczyzna twierdzi jednak, że matka znęca się nad dzieckiem. Wszystko opowiedział w programie „Interwencja” Polsat News. Walka o Zuzię: kto krzywdzi dziecko? Mama Zuzi miała porzucić córkę, jeszcze kiedy ta była w szpitalu. Tata dziewczynki udostępnił mediom nagrania, na których słychać, jak kobieta odcina się od obowiązków, odmawia odwiedzin i karmienia maluszka. Padły wtedy szokujące słowa, m.in.: „Bo ty chcesz, k***, żebym ja po prostu inaczej nie funkcjonowała, tylko dom – szpital – dom. Tak się nie da na dłuższą metę funkcjonować” oraz „Nie będę chodziła, k***, jak zwis ostatni” (w nawiązaniu do karmienia córki piersią). Gdy dziewczynka wyszła ze szpitala, rodzice próbowali jeszcze mieszkać razem i tworzyć dla niej pełną rodzinę. Nie udało się. Mama Zuzi niespodziewanie zabrała córkę i wyjechała, wkrótce do pana Przemysława przyszedł pozew rozwodowy. Sprawa rozwodowa ciągnęła się 2 lata, tata zabierał wtedy córkę do siebie tylko na weekendy. Gdy zaczął zauważać ślady przemocy na ciele dziecka, postanowił wszystko dokumentować. „Przedstawiłem w sądzie dowody na krwiaki na uszach, siniaki na podudziach, siniaki na żebrach, na plecach otarcia. Ja to wszystko złożyłem do sądu. Plus do tego nagrania, że mama ją bije po buzi” – powiedział pan Przemysław. W 2020 roku sąd w Radomiu wydał postanowienie, w którym opiekę nad dzieckiem powierzył ojcu. Matce ograniczył prawa rodzicielskie. Kobieta od tego wyroku się odwołała i Sąd Apelacyjny w Lublinie w 2021 roku zmienił wyrok. Opiekę powierzył matce, a ojcu prawa do dziecka ograniczył. Tata Zuzi zabrał ją jednak do siebie...
22 kwietnia odbył się pogrzeb Edyty i jej synka Franusia. Czy gdyby zdesperowana matka otrzymała pomoc – ten dramat nigdy by się nie wydarzył? To były najtrudniejsze święta w jej życiu? To stało się tuż po Wielkanocy. To musiały być dla niej okrutne święta… 19 kwietnia 37-letnia Edyta wraz z ukochanym synkiem rzuciła się do studni. Do końca byli razem – mama umieściła dziecko w nosidełku. Czy dlatego, by siła uderzenia nie rozdzieliła ich w chwili śmierci? Wcześniej napisała też list. Wyjaśnia w nim, dlaczego postanowiła, że ani ona, ani Franuś nie mogą dłużej żyć. Nie chciała, by Franuś cierpiał Okazało się, że niedawno dowiedziała się o chorobie synka. Nie chciała i nie mogła pogodzić się z tym, że choroba ta być może doprowadzi jej dziecko do życia z niepełnosprawnością. Wiadomość ta zmieniła życie pogodnej, pełnej energii kobiety w koszmar, który postanowiła przerwać. Prośmy o pomoc Mamo, pamiętaj, że w każdej sytuacji masz prawo do pomocy. Potrzeba wsparcia nie jest powodem do wstydu ani oznaką słabości. Wręcz przeciwnie – szukanie pomocy w wyjątkowo trudnej sytuacji może być najwyższym aktem odwagi i siły. Dziel się swym bólem z najbliższymi, nie wahaj się też szukać wsparcia u specjalistów, którzy są po to, by ci pomóc. Kiedy widzisz, że bliska ci osoba cierpi – nie czekaj, aż napisze ostatni list. Nie pozwól, by sama szukała rozwiązań swych problemów. Zwracajmy uwagę na zmiany zachowania. Nie obrażajmy się, że nasza obecność i bliskość to za mało – są sytuacje, kiedy pomóc może jedynie dobry psycholog, terapeuta lub psychiatra. źródło: PSP Brzesko, Glos24 Piszemy też o: Magda Stępień o stanie zdrowia synka: "To jeszcze rzadsza odmiana nowotworu". Pojawiły się też przerzuty. Synek Joanny Opozdy będzie miał bolesne badania Nienarodzone dziecko...
