Jak można odebrać matce 3- dniowego noworodka?

Krzesło, czy toaleta? Sopot, niewielka restauracja. Na obiad przychodzi 27-latka z mężem, siostrą i półroczną córeczką. Gdy dziecko zaczyna płakać, młoda mama postanawia ją nakarmić. Po chwili podchodzi do niej kelner, który prosi w imieniu gości siedzących przy stoliku obok — starszego małżeństwa obchodzącego rocznicę ślubu, by mama przesiadła się na krzesło za filarem, z którego podobno w takich sytuacjach korzystają mamy. Kobieta jest jednak oburzona i postanawia opuścić lokal. Czuje się upokorzona i dyskryminowana przez obsługę restauracji. Jej zeznania są także inne. Twierdzi mianowicie, że została poproszona o karmienie dziecka w toalecie , czego w zeznaniach przed sądem nie potwierdzają ani kelner, ani kelnerka, która była świadkiem zdarzenia. Młoda mama zwróciła się o pomoc do Polskiego Towarzystwa Prawa Antydyskryminacyjnego, które zajęło się sprawą. Właściciel restauracji, którego nie było tamtego dnia w pracy, zaproponował kobiecie przeprosiny z zastrzeżeniem, że odczucia karmiącej „były subiektywne”, a w ramach przeprosin zaprosił ją wraz z rodziną na kolację, w czasie której osobiście obsługiwałby stolik. Próba mediacji została jednak odrzucona przez PTPA, które żąda 10 tys. zadośćuczynienia dla matki, oraz przeprosin na łamach trójmiejskiej prasy. 3 sprawy o których musimy pamiętać! Trudno orzec, jeżeli nie było się świadkiem zdarzenia, kto mówi prawdę, a kto nie. To już zadanie dla sądu, który po pierwszej rozprawie postanowił wznowić ją za miesiąc. W tej sytuacji naprawdę warto zrozumieć obie strony sporu. Są trzy sprawy, o których musimy pamiętać. 1.  Karmienie piersią w miejscach publicznych nie powinno być zabraniane, a kobiety nie powinny czuć się w żaden sposób dyskryminowane ze względu na to, że muszą nakarmić dziecko, wtedy kiedy maluch jest głodny, a nie kiedy dotrą z nim do domu....

Nasza czytelniczka napisała, że chciałaby wystąpić do sądu z pozwem o alimenty, ale nie potrafi napisać uzasadnienia pozwu, nie wie także jak powinna zachować się w sądzie. Czy jest szansa, że sąd uwzględni jej wniosek o pełnomocnika z urzędu, szczególnie, że nie ma ona środków na opłacenie adwokata czy radcy prawnego "z wyboru"? Aby móc skorzystać z instytucji pełnomocnika z urzędu, należy złożyć stosowny wniosek do sądu . Można to zrobić albo w piśmie inicjującym postępowanie, albo w trakcie procesu, albo nawet przed wytoczeniem powództwa. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa ustanowienie pełnomocnika z urzędu jest możliwe, jeśli wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść kosztów zastępstwa pełnomocnika bez uszczerbku dla siebie i swojej rodziny. Ustanowienie pełnomocnika jest możliwe, gdy: strona korzysta z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych (np. w sprawach alimentacyjnych), sąd zwolnił ją od kosztów na jej wniosek, nie jest zwolniona od kosztów sądowych. Warto wiedzieć: Sprawa o alimenty: gdy miejsce pobytu rodzica nie jest znane Czy wystarczy, że strona złoży sam wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu? Nie. Do wniosku konieczne jest załączenie oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania. Wzory oświadczeń znajdują się w sądach i w Internecie (przykładowe oświadczenie o stanie majątkowym ze strony Ministerstwa Sprawiedliwości). Należy pamiętać, że niedołączenie do wniosku oświadczenia stanowi jego brak formalny, a zatem sąd będzie domagał się dołączenie go w terminie 7 dni pod rygorem zwrotu wniosku.  Oświadczenie o stanie majątkowym należy wypełnić czytelnie, w sposób zgodny z prawdą. Nie wolno zataić żadnych okoliczności wskazujących na posiadanie majątku czy dochodów. Koniecznie trzeba pamiętać o podpisaniu wniosku. Do oświadczenia warto dołączyć jak...

Podróż z małym dzieckiem, zawsze jest stresująca dla rodziców. Gdy mama zmuszona jest samotnie wybrać się w podróż, bez pomocy partnera, jest jej jeszcze trudniej. Wiele mam może wtedy liczyć na pomoc życzliwych osób. Czasem jednak okazuje się, że nie dość, że nie otrzyma takiej pomocy, to jeszcze ktoś zdecyduje się uprzykrzyć jej życie. Kto? Zazwyczaj inna kobieta… Dlaczego często używane powiedzenie „człowiek człowiekowi wilkiem”, tak często odnosi się do relacji damsko-damskich? Czy nie lepiej się wspierać, pomagać, okazywać szacunek? Historia opisana przez tę mamę wydarzyła się kilka dni temu w pociągu. Młoda kobieta wybrała się wraz z dzieckiem w podróż. Maluch usadowiony w nosidle bardzo dobrze znosił trudy wycieczki. Kobieta zajęła swoje miejsce w przedziale 1. klasy i spokojnie czekała na odjazd pociągu. Już po chwili, gdy tylko pociąg ruszył, synek zaczął gaworzyć i kwilić. To obruszyło strasznie inną pasażerkę, starszą panią. Wyraziła głośno swoje niezadowolenie, oznajmiając, że: „ nie po to kupiła bilety w 1.klasie, by słuchać całą drogę płaczącego dziecka”. Było to szokujące dla matki z dzieckiem i nie wiedziała jak zareagować w pierwszej chwili. Nikt z przedziału nie wstawił się za nią. Starsza pani poddała także w wątpliwość, czy młoda mama na pewno kupiła bilet w 1.klasie i czy poinformowała, że będzie miała ze sobą dziecko. Kiedy kobieta chciała odpowiedzieć na atak, niezadowolona współpasażerka odpowiedziała, że nie będzie rozmawiać i przekrzykiwać się, a młoda mama powinna mieć więcej szacunku dla starszych i wiedzieć, że utrudnia innym ludziom podróż. Młodej mamie pozostało tylko skwitować, że to starsza pani powinna być przykładem dla innych, a okazuje się, że jej dziecko umie się lepiej zachować, niż ona. Niestety wiemy, że do takich sytuacji dochodzi często. Starsze osoby...