Świat dźwięków niemowlaka

Nawet najbardziej wymyślna zabawka nie zastąpi maluszkowi Ciebie. Zabawa z rodzicami to prawdziwa frajda dla maluszka! Nawet jeśli bliżej Ci do Kłapouchego niż do rozbrykanego Tygryska, z pewnością uda Ci się znaleźć zabawę, podczas której będziesz się bawić równie dobrze jak Twoje dziecko. Odrobina ruchu, rytmiczna muzyka i aplauz malucha dodadzą Ci sił na całe popołudnie! Maestro, grać! Dzieci uwielbiają słuchać różnych dźwięków. Dla nich nie musisz być muzykiem, by zagrać na flecie. Każdy malec lubi inne zabawy, ma odmienną wrażliwość czy nawet poczucie humoru. Wiele też zależy od wieku dziecka. To jasne, że każdy kilkulatek (i każdy rodzic) chętnie pokopie piłkę. Ale czekając, aż dziecko do tego dorośnie, wcale nie musicie się nudzić. Co więcej, czas, który teraz poświęcisz na przytulanie, bujanie czy rozśmieszanie niemowlaka, jest niezwykle ważny. Naprawdę może mieć wpływ na to, jak będą się układały wasze stosunki za kilka czy kilkanaście lat! Bo tylko dziecko, które zna swoich rodziców (zna, bo spędza z nim czas również na zabawie), chce go naśladować, zwierzać się mu i być jego przyjacielem. A więc do dzieła! To znaczy, bawcie się dobrze. W górę i w dół Większość dzieci uwielbia oglądać świat z szerokiej perspektywy. Gdy są na rękach czy na barana, widzą więcej. Połóż się na łóżku. Maluszka umieść na swoim brzuchu. Złap go mocno pod paszkami i podnieś do góry. Po chwili opuść i przytul. Uśmiecha się? Za kilka sekund znów możesz podnieść go do góry, troszkę pokręcić na boki. I z powrotem wziąć na dół. Wielkie „fru” Połóż malucha brzuchem na swoim przedramieniu, tak by Twoja dłoń znalazła się pod jego klatką piersiową. Drugie przedramię połóż pod główką szkraba. W takiej „kołysce” dzidziuś leży w miarę stabilnie i czuje się pewnie. Ty zaś upewnij się, że...

Wiosenny spacer z maluchem to nie tylko nudne przemierzanie kolejnych parkowych alejek. To okazja, by malec poznawał nowe zabawy, a dzięki nim świat. Wybraliśmy dla Was najlepsze zabawy dla najmłodszych i tych trochę starszych! Ciepłe dni zachęcają do spędzania czasu poza domem. Starsze dzieci bawią się z kolegami, jeżdżą na rowerach, grają w piłkę. A co z najmłodszymi? Czy mogą równie atrakcyjnie spędzać czas na dworze? Oczywiście! Sprawdź, jak połączyć korzyści z przebywania na świeżym powietrzu z ciekawą, rozwijającą zabawą. Dla małego śpioszka Przez pierwsze sześć miesięcy życia niemowlę traktuje spacer jako doskonałą okazję do... drzemki. Ale nawet takie maleństwo poznaje już świat wszystkimi zmysłami, odkrywa ciągle coś nowego. Z czasem coraz chętniej śledzi, co się dzieje wokół niego. Gdy maluch słyszy różne dźwięki, widzi nieznane dotąd kolory i kształty, reaguje cały jego układ nerwowy. To przyspiesza proces dojrzewania malca. 1. Swobodne kołysanie Zabierz maluszka na przechadzkę w nosidełku. Dla dziecka, które jeszcze nie siedzi ani nie chodzi, pionowa pozycja ciała jest szczególnie atrakcyjna. Pozwala mu obserwować otoczenie z jeszcze innej perspektywy. Maluch przytulony do Twojego ciała czuje się bezpiecznie. Znany mu sprzed narodzin rytm kroków działa kojąco. Łagodne kołysanie pobudza błędnik i cały układ nerwowy, sprzyjając jego lepszemu rozwojowi. 2. Popatrz i dotknij Wybierzcie się do parku lub do własnego ogródka. Przechadzając się alejkami, pokazuj maluszkowi, co widzisz. Nazywaj rośliny, zwierzęta, ich kształty i kolory. Weź dziecko na ręce, pokaż mu różne liście, połaskocz go zerwanymi źdźbłami trawy, daj mu dotknąć kwiatków na krzaczkach. To doskonałe ćwiczenie torujące w mózgu połączenia wzrokowe, słuchowe i dotykowe. Przygotowuje do tego, by móc zobaczyć coraz więcej szczegółów i więcej poczuć....

Czy pamięć noworodka to czysta karta, na której dopiero życie zapisuje swoje ślady? Tak niegdyś sądzono. Dziś wiemy, że nawet nowo narodzone dzieci mają własne wspomnienia! Jak się chodzi? Każdy z nas rodzi się, dostając od Matki Natury pamięciowy „zestaw startowy”. To tzw. pamięć gatunkowa. Wrodzone ślady pamięciowe nie są zapisane w naszej świadomości – ale istnieją i umożliwiają jej rozwijanie. Maleńkie dziecko, nie zdając sobie z tego sprawy, pamięta, jak chodzić, mówić (chociaż już nie w jakim języku), jak myśleć logicznie. Gdy osiągnie odpowiedni etap rozwoju (jego mięśnie i kości staną się odpowiednio mocne), bez niczyjej pomocy usiądzie, zacznie stawiać kroczki, wypowie pierwsze słowa. Jego mózg „wie”, jak to robić. Jest to pamięć wykształcona w toku ewolucji. Na tej samej zasadzie pisklęta „pamiętają”, jak się lata – pewnego dnia po prostu rozwiną skrzydła i poszybują. Uczucia w główce Pamięć emocji jest bardziej pierwotna niż wszelkie inne wspomnienia. Wydarzenie, które zrobi na dziecku ogromne wrażenie, zostanie zakodowane w pierwotnych strukturach mózgu i będzie pamiętane nawet po wielu latach. Dlaczego? Ma to swoje uzasadnienie w ewolucji: musimy zacząć je zapamiętywać jak najwcześniej i jak najlepiej, żeby w przyszłości ich unikać (gdy wzbudzają lęk) lub do nich wracać (gdy są przyjemne). Sprzed narodzin Wiele wskazuje jednak na to, że pamięć zaczyna funkcjonować jeszcze przed urodzeniem. Aby to zbadać, przeprowadzano różne eksperymenty. Proszono np. kobiety w ciąży, by słuchały określonego rodzaju muzyki. Po 12. miesiącach od narodzin ich maluchy poddano testom, odtwarzając różne melodie. Dzieci reagowały na tę, którą słyszały w okresie prenatalnym, i na zbliżoną do niej stylem, tonacją. „Poznawały” też rytm wierszyków czytanych im, gdy były w maminym...