Cechy dobrej nauczycielki wychowania przedszkolnego

Z badań wynika, że nawet co 3. kobieta w ciąży sięga po alkohol. To prawda, że ginekolodzy prowadzący ciążę nawet nie pytają o picie? Niestety tak. 20 proc. lekarzy wprost deklaruje, że nie będzie nawet pytać kobiety o picie w ciąży, bo... to narusza jej intymność! To o czym mówimy? Ciemnogród i tyle! W jaki sposób lekarz powinien o to pytać? Kobieta przecież się do tego nie przyzna. Wszyscy wiedzą, że picie w ciąży szkodzi dziecku. To na pewno trudne, jednak trzeba zapytać w taki sposób, żeby kobieta odpowiedziała szczerze. Nie pytać: „Czy pani pije alkohol w ciąży”, tylko porozmawiać: jak przebiega ciąża, jak kobieta radzi w partnerstwie, w pracy, z trudnymi emocjami, w jaki sposób stara się zmniejszyć napięcie, zredukować stres. Może się okaże, że wymieni alkohol - obok innych rzeczy. Trzeba jej wtedy powiedzieć i zaoferować inne sposoby wsparcia, by nie musiała sięgać po alkohol. Zainteresować się jej życiem, a nie jej piciem . To musi być kontakt przyjazny, nieoceniający. Czytaj też: Rozmawiajmy o życiu, nie o piciu W Polsce co roku rodzi się ok. 1500 dzieci z FAS (płodowym zespołem alkoholowym), a nawet 7,5 tysięcy rocznie uszkodzonych przez alkohol. Jak wygląda dla nich pomoc? Jest niewiele ośrodków, które diagnozują FAS. Czasem robią to pojedynczy pediatrzy. Nie ma jednak systemu, dzięki któremu najpierw diagnozuje się, a potem wspiera dziecko z FAS . Nie wystarczy dziecko zdiagnozować, trzeba mu też pomóc. Te dzieci często są "leczone" z powodu ADHD albo np. zaburzeń emocji. Ale perspektywa alkoholu nie jest brana pod uwagę. Czytaj też: To nie ADHD, tylko... największy temat tabu dotyczący dzieci Lekarze nie potrafią rozmawiać z matkami, a matki zaprzeczają, bo picie budzi wstyd , poczucie winy. Nie chcą być obiektem ataku, oceny. Diagnozą FAS są zainteresowani rodzice zastępczy i adopcyjni, bo oni nie są zawstydzeni, jeśli...

Dzieci nie lubią być niczym zaskakiwane, dlatego rozpoczęcie przedszkolnej edukacji powinno poprzedzić solidne przygotowanie i ustalenie odpowiedniej strategii na pierwsze tygodnie. Dni adaptacyjne w przedszkolu , które już zapewne macie za sobą, to bardzo ważny krok w oswajaniu z nowym miejscem. Jeśli jednak poprzestaniecie tylko na nich, szybko może okazać się, że to jednak za mało. Bo pójście do przedszkola to duże wyzwanie nawet dla otwartego i towarzyskiego dziecka. Oto rady dla rodziców na pierwsze dni dziecka w przedszkolu, przygotowane wspólnie z ekspertami – psychologiem i nauczycielem przedszkolnym. Wcześniejsze doświadczenia dziecka są ważne Nawet dziecko, które chodziło wcześniej do żłobka lub brało udział w zajęciach klubu malucha, może mieć w pierwszych tygodniach trudność z zostawaniem w przedszkolu. Może czuć się onieśmielone nowym miejscem i kolegami. Może udzielić mu się nastrój innych dzieci (skoro one płaczą przy rozstaniu, popłaczę i ja). Pierwsze dni są jednak najtrudniejsze dla tych dzieci, które nie są przygotowane do rozłąki , do tej pory pozostawały w domu pod opieką mamy, babci lub niani. Dla nich pójście do przedszkola to naprawdę wielka zmiana i tu mogą pojawić się kłopoty z adaptacją przedszkolną. Nigdy nie strasz dziecka przedszkolem! Staraj się dużo z dzieckiem rozmawiać. Podkreślaj pozytywne strony przedszkola.  Opowiadaj o tańcach w kółeczku, rysowaniu, lepieniu z plasteliny, wyjściach na plac zabaw. Wspominaj swoją przedszkolną edukację (pomiń przykre momenty), pokaż zdjęcia z tego czasu. Pamiętaj, by nigdy nie straszyć dziecka przedszkolem. Nawet w żartach! Ugryź się w język, zanim wypowiesz kwestię w stylu: musisz ładnie zjadać obiadek, bo pani w przedszkolu na pewno nie będzie zachwycona resztkami na talerzu. Kieruj się wyczuciem.  Uwaga! Jeśli zauważysz, że dziecko ma dość twoich opowieści, zmień...

Jako rodzic 3-latka pewnie denerwujesz się na równi z dzieckiem i zastanawiasz się, czy to na pewno dobry moment, by posłać malucha do przedszkola. Spokojnie, wbrew pozorom łatwo sprawdzić, czy dziecko jest już gotowe na taką zmianę. Gotowość przedszkolna to ważne umiejętności, które pomogą maluszkowi zaadaptować się w grupie innych przedszkolaków i w pełni korzystać z przedszkolnych zajęć. Sukces w przedszkolu zwykle osiągają te dzieci, których rodzice mogą twierdząco odpowiedzieć na wymienione niżej pytania. Czy dziecko jest gotowe do przedszkola? Rodzice często nie wiedzą dokładnie, kiedy dziecko jest gotowe do przedszkola. Odpowiadamy: już 3-latek może osiągnąć tzw. gotowość przedszkolną. Zastanów się i uczciwie odpowiedz na poniższe pytania: Czy twoje dziecko nie nosi już pieluch? Choć nie wszystkie dzieci wyrastają z pieluch w tym samym czasie, trzy-, czterolatki, a nawet część dwulatków umie sobie już bez nich poradzić. I to bez względu na to, czy chodzą do przedszkola, czy nie. Jeśli twoje dziecko jest odpieluchowane  i przyzwyczajone do korzystania z nocnika, próbuj zachęcić je do używania sedesu (pamiętaj o zakupie odpowiedniej nakładki), aby umiało sobie w przyszłości poradzić w przedszkolnej łazience. Przygotuj się również, że na początku przedszkolnej kariery z powodu stresu dziecku czasem mogą zdarzać się awarie.   Czy dziecko umie sobie czasem poradzić bez pomocy dorosłych? Im bardziej samodzielny jest przedszkolny debiutant, tym lepiej. Opiekunki starają się pomagać we wszystkich czynnościach, ale niemożliwe jest, aby obsłużyły naraz wszystkie dzieci. Maluch, który sam je zupę, zamiast czekać, aż go ktoś nakarmi, czuje się przy stole pewniej i przede wszystkim nie wstaje od niego głodny. Podobnie dziecko, które próbuje samo myć ręce lub zęby (o to też dbają maluchy w przedszkolu), które zakłada na siebie...