Wszystko na nie

Nasz synek od dawna przyjaźni się z synem znajomych. Chłopcy chodzą do jednego przedszkola, a popołudnia  spędzają razem w jednym lub drugim domu. Szymek jest niestety młodszy o rok od kolegi, który po wakacjach idzie do szkoły. Od pewnego czasu zamęcza nas, by mógł pójść do szkoły razem z przyjacielem. Mąż sprzeciwia się temu i ostatnio większość domowych rozmów zmienia się w kłótnię. Uważam, że Szymon jest mądrym chłopcem i nie zaszkodzi mu wcześniejsze rozpoczęcie nauki, a przyjaźń to rzecz niezmiernie ważna nie tylko dla dorosłych. Tymczasem mąż twierdzi, że syn jeszcze nie raz znajdzie przyjaciół, a przyspieszanie nauki w szkole nie wyjdzie mu na dobre, bo nie jest zbyt śmiały. Czy warto wcześniej wysyłać dziecko do szkoły? Iwona z Gdyni Dziecko może zacząć wcześniej naukę, jeśli taka jest wola rodziców, a dyrekcja szkoły wyrazi na to zgodę. Dyrektor szkoły może prosić rodziców o konsultację psychologiczną dotyczącą osiągnięcia przez malucha tzw. dojrzałości szkolnej. Warto wiedzieć, że dojrzałość do podjęcia nauki to nie tylko wiedza, jaką dziecko posiada, ale też jego kondycja fizyczna, dojrzałość społeczna i emocjonalna. Może ją obiektywnie ocenić psycholog podczas dość krótkich badań. Jednak w przypadku Pani synka sprawa jest bardziej skomplikowana. Nieporozumienie między rodzicami, kłótnie na temat kariery szkolnej dziecka nie wróżą nic dobrego. Oboje Państwo mają swoje racje, oboje też kochają syna i chcą dla niego jak najlepiej. Ale chwilowo nie przekłada się to na korzyść dla dziecka, które jest świadkiem konfliktu między mamą i tatą. Proszę pomyśleć, jak bardzo rozdarty będzie syn, gdy pójdzie do szkoły wbrew tacie, którego kocha, lub nie pójdzie, ale będzie widział nieszczęśliwą mamę. Może warto, by dorośli porozumieli się ze sobą, wypracowali kompromis i nie dostarczali Szymkowi takich emocji.

Katarzyna Cichopek zasłynęła rolą Kingi w serialu „M jak miłość”. Udział w „Tańcu z gwiazdami” przyniósł jej laur świetnej tancerki i... męża. Dzisiaj razem z Marcinem Hakielem wychowuje synka i prowadzi program „Sexy mama”. Mówi się, że pierwsze dziecko zmienia wszystko. Zgadzasz się? Całkowicie. Zmienił się mój świat, zmieniłam się i ja, i Marcin. Od początku się zaangażował: razem chodziliśmy na badania, wybieraliśmy wyprawkę... Rodzinny poród? Nie miałam rodzinnego porodu, lekarze zadecydowali o cesarskim cięciu, ale tak, kiedy jeszcze nie wiedzieliśmy, jak będą wyglądały narodziny Adasia, rozmawialiśmy, czy chcielibyśmy rodzić razem i Marcin wtedy powiedział, że chce być przy mnie. Skoro jednak o tym rozmawiamy, to dodam tylko, że ja absolutnie nie stawiałabym sprawy na ostrzu noża. To są chwile, kiedy kobieta musi się skupić na sobie, a nie martwić się, czy jej mąż nagle nie zemdleje. Marcin za to bardzo pomógł mi po porodzie. Opiekował się bobasem? Ależ go dzisiaj nachwalę :) Bo zasłużył na to: od samego początku kąpał, przewijał, usypiał. Jedyne w czym się nie zgadzaliśmy, to ubieranie Adasia. Mnie jest wiecznie zimno, a Marcinowi gorąco, więc do tej pory jest tak, że dyskutujemy w przedpokoju: „Włóż mu tę czapkę”, „Zdejmij, bo się spoci”. Jak jest z wychowaniem? Trzymacie wspólny front? O, Adaś tutaj nas świetnie wyczuł! Dobrze wie, że to ja jestem o wiele bardziej zasadnicza i gdy czegoś bardzo chce, od razu biegnie do Marcina. I dobry tata zawsze da mu dodatkowego cukierka? Nie, akurat słodycze są u nas „nieruszalną” zasadą. Ale za to Marcin pozwalał Adasiowi bawić się masłem... Dobrze usłyszałam? Co to znaczy? Po prostu Adaś zamiast zabawek ukochał sobie masło :) Był taki okres, że całymi dniami chodził przytulony do kostki masła: łapki...

Przedstawiamy 3 różne rodziny z różnymi dochodami . Jak wszyscy, nasi bohaterowie, chcieliby mniej wydawać i oszczędzać . Dlatego opowiedzili nam wszystko o swoich finansach. Przeanalizował to specjalista z portalu Money.pl . Oto jego wnioski i rady, jak mniej wydawać i mieć więcej pieniędzy na koncie (lub mniejsze długi).   Wydatki Rodziny 1  (Państwo Rozsądni) Magda ma stałą pensję, a jej mąż prowadzi własną działalność i zarabia raz na jakiś czas większą sumę. Mają dwuletniego synka. Mieszkają w wynajętym mieszkaniu. Mają do dyspozycji 3,5–4 tys. zł miesięcznie , ale bywa różnie, bo są lepsze i gorsze miesiące. Stałe wydatki (wynajem mieszkania, rachunki, żłobek, paliwo) to w ich przypadku ok. 2300 zł. – Byłoby nieźle, ale nie mamy własnego mieszkania , dlatego naszą sytuację oceniam jako ciut poniżej przeciętnej – mówi Magda. Oboje z mężem planują wydatki , sprawdzają rachunki, itd. Ale też odmawiają sobie czegoś, czego potrzebują. – Mamy wyrobione nawyki, wiemy, co się opłaca, a co nie. Nie tylko dla oszczędności, ale i ze względu na ekologię nie zapalamy wszystkich świateł, przykręcamy kaloryfery , gdy wychodzimy, mamy energooszczędne żarówki. Policzyliśmy nawet, czy bardziej opłaca się korzystać z czajnika elektrycznego czy zwykłego. Okazało się, że wychodzi prawie na to samo, więc postawiliśmy na wygodę. Poza tym o wydatkach mówią tak: Wydatki na dziecko Stawiamy na to, by ubranie było wygodne, praktyczne i ładne, a to, czy jest ze sklepu czy używane , nie ma dla nas większego znaczenia. Zawsze kupujemy nowe buty . Nasz synek ma sporo zabawek, także edukacyjnych. Kupujemy je również bez okazji, ale nie są to jakieś zawrotne ilości – mówi Magda. Starają się korzystać z państwowej służby zdrowia, ale jeśli jest potrzeba (trzeba wezwać lekarza do domu albo są długie kolejki do...