
Diagnozę zespołu Aspergera stawia zespół specjalistów - psycholog, psychiatra, neurolog, czasem pedagog z poradni psychologiczno-pedagogicznej. Zaburzenie diagnozuje się na podstawie rozmów z rodzicem, obserwacji i rozmowy z dzieckiem. Rodzice i nauczyciele wypełniają także testy na zespół Aspergera.
Przygotowania do diagnozy zespołu Aspergera
Dziecko z zespołem Aspergera nie potrafi we właściwy sposób odbierać informacji za pomocą zmysłów - może być nadwrażliwe lub podwrażliwe sensorycznie. Jeśli coś cię niepokoi w zachowaniu dziecka, koniecznie wybierz się do specjalisty, wczesna diagnoza zaburzeń ze spektrum autyzmu jest bardzo ważna dla dobrego rozwoju dziecka.
Do wizyty u specjalisty lepiej się przygotować:
- przypomnij sobie, jak zachowywało się dziecko od najmłodszych lat;
- pomocne w odświeżeniu pamięci z pewnością będą domowe zbiory zdjęć, nagrania z uroczystości rodzinnych, wspólnych wakacji, przedstawień szkolnych;
- wspomnienia dotyczące dziecka spisz na kartce, by podczas wizyty u specjalisty nic ważnego ci nie umknęło.
Warto wiedzieć: Dlaczego przedszkolak może być milczący?
Diagnozowanie zespołu Aspergera - jakie badania?
- badania słuchu i wzroku,
- badanie neurologiczne (EEG, ewentualnie tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny),
- badanie genetyczne,
- morfologia krwi,
- testy psychologiczne,
- ankiety, na które odpowiadają zarówno rodzice lub opiekunowie dziecka, jaki i jego nauczyciele.
Jak rozpoznać zespół Aspergera?),
Objawy zespołu Aspergera to m.in.:
- trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu kontaktu wzrokowego,
- skąpa mimika twarzy oraz gestykulacja regulująca interakcje społeczne;
- zainteresowania, które mają charakter obsesyjny;
- przywiązanie do sztywnych reguł;
- powtarzające się ruchy, np. kręcenie palcami;
- opóźnienia w rozwoju mowy,
- opóźnienia w rozwoju funkcji poznawczych;
- brak zainteresowania otoczeniem;
- szczególne umiejętności (najczęściej związane z zainteresowaniami);
- brak empatii;
- brak potrzeby zabawy z rówieśnikami;
- przywiązanie do rytuałów i niepraktycznych czynności.
Diagnozę zespołu Aspergera może utrudniać występowanie innych dysfunkcji u dziecka (ADHD, zaburzenia lękowe, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, tikowe, mutyzm wybiórczy), a także uzależnień (np. od komputera), padaczki.
Asperger i co dalej?
Jeśli u dziecka zostanie zdiagnozowany zespół Aspergera, czyli zaburzenie ze spektrum autyzmu, najważniejsze jest, aby jak najszybciej trafiło na terapię dla dzieci z zespołem Aspergera - im szybciej zacznie pracę terapeutyczną, tym szybciej nauczy się funkcjonować w społeczeństwie. Także rodzice powinni zastanowić się, jak pomóc dziecku z autyzmem.
Najważniejsze jest zaakceptowanie odmienności dziecka i zrozumienie, że nawet po terapii będzie ono "inne". Jednak tej "inności" nie należy odbierać, jako coś złego, lepiej skoncentrować się na właściwym ukierunkowaniu jego zainteresowań. Jeden z najwybitniejszych amerykańskich specjalistów od tego zaburzenia ze spektrum autyzmu, informując o diagnozie mówi: "Gratuluję, masz zespół Aspergera!". Ważne, by postrzegać Aspergera nie tylko przez pryzmat trudności, jakie piętrzy przed dzieckiem i jego bliskimi, ale myśleć także o wyjątkowości dziecka. Podobno zespół Aspergera mieli: Albert Einstein, Isaac Newton, Thomas Jefferson, Charles de Gaulle, George Orwell. To niesie otuchę, prawda?
Zobacz też: