Jaką jesteś mamą

Depresja poporodowa objawia się długotrwałym przygnębieniem , niepokojem i zdenerwowaniem. Lęki , które odczuwa mama, są nieuzasadnione. Podjęcie każdej, nawet błahej decyzji, budzi wątpliwości. Kobieta uważa się za złą matkę, która nie jest w stanie opiekować się dzieckiem. Przeczytaj list, który napisała do swojego synka mama cierpiąca na depresję poporodową . Swoją chorobę nazywa „podróżą” i w czuły, przejmujący sposób pokazuje, jaki wpływ na nią i jej synka miała choroba. List mamy cierpiącej na depresję poporodową "Drogi synku, Po Twoich narodzinach, zdiagnozowano u mnie depresję poporodową i stany lękowe . Proszę, nigdy nie myśl, że to Twoja wina – w żadnym wypadku tak nie jest. Nie musisz czuć się winny. Właściwie, chciałabym Ci podziękować. Dziękuję, że to znosisz i jesteś tu ze mną. Przepraszam, że nie uśmiecham się tak często, jakbym chciała. Musisz jednak wiedzieć, że Twój uśmiech przynosi mi radość każdego dnia. Dziękuję za wszystko, czego mnie nauczyłeś. Możesz tego jeszcze nie wiedzieć, ale dałeś mi najwspanialsze lekcje w moim życiu. Jako Twoja mama, mogę sprawiać wrażenie, że wiem wszystko, ale chcę, żebyś wiedział – nie wiem. Ciągle się uczę, każdego dnia, w każdej chwili. To działa w dwie strony, sam zobaczysz, nauczę Cię wszystkiego, co umiem, ale proszę, Ty nie przestawaj uczyć mnie. (…) Dziękuję, że jesteś dla mnie taki cierpliwy. Tyle razy chciałam się bardziej zaangażować, jednak przez depresję, ciężko mi było zrobić kolejny krok. Zawsze będę Ci wdzięczna za Twoją cierpliwość . Pamiętaj zawsze, że Cię kocham, czasem potrzebuję tylko trochę czasu. Dziękuję, że jesteś taki zdecydowany. Gdyby nie Twoje zdecydowanie, gdybyś nie wiedział, czego chcesz, byłabym całkowicie bezradna. Zdarzało się, że nie miałam bladego pojęcia, co robić, ale wiem, jak bardzo próbujesz mi...

Nie jest mi łatwo o tym pisać, choć minęło wiele lat od narodzin córki. Bo każdemu wydaje się, że przecież młoda matka nie może, co ja piszę, nie ma prawa być smutna. Bo przecież to oznacza, że nie cieszy się z dziecka, ba, może nawet żałuje, że została mamą. Bzdura! To nie takie proste. Kiedy kilka lat temu urodziłam pierwszą córeczkę, poczułam się bardzo nieszczęśliwa . Płakałam, nie miałam na nic siły, wszystko wydawało mi się bez sensu, jakby moje życie właśnie się skończyło. Dlatego, wszystkie smutne mamy , tak dobrze was rozumiem. Wasze łzy to nie lekki spadek formy, nie maluteńka chandra , którą wystarczy przeleżeć z książką w ręku. Poporodowy smutek (tzw. baby blues ) trwa dłużej, jest znacznie bardziej intensywny i czasem, niestety, może przerodzić się w depresję. Lepiej więc nie zostawiać mu wolnej ręki i nie pozwolić się rozpasać, zawładnąć sobą (a przy okazji całym otoczeniem). Tylko jak tego dokonać, kiedy brakuje sił nawet na to, by powstrzymać łzy? Posłuchaj rad, które mi pomogły. 1. Nie wierz stereotypom Pierwszy stereotyp to wizerunek Matki Boskiej i Matki Polki, która z największym poświęceniem i oddaniem, bez słowa skargi opiekuje się dzieciątkiem. Drugi stereotyp jest uwspółcześniony i przedstawia macierzyństwo jako okres szczęśliwości, spełnienia, a jednocześnie umiejętnego pogodzenia opieki nad dzieckiem i swoich życiowych planów. Wystarczy poczytać o wszystkich aktorkach lub modelkach, które są wzorowymi matkami, nadal robią karierę, mają wspaniałe ciało, wyglądają kwitnąco... Na ich tle my – zwykłe matki wypadamy, delikatnie mówiąc, blado. Pamiętaj jednak, że oba stereotypy w świecie realnym po prostu nie istnieją! Zobacz też, jak mamy z Babyonline.pl pokazują swoje ciała po ciążach i porodach 2. Nie wypieraj swoich emocji i uczuć  Mamy wolą odsuwać od siebie myśli, że coś z ich psychiką...

Mamy to do siebie, że ciągle kwestionujemy to, czy jesteśmy dobrymi matkami. Nieważne, czy wychowujemy dzieci z ich ojcem, z całą rodziną, z całą wioską, czy samodzielnie – oczywiście wiemy już, że idealnych rodziców nie ma (i dobrze!) i że wystarczy być wystarczająco dobrymi matkami , ale i tak w tyle głowy kołacze pytanie: czy na pewno jestem dobrą mamą? W przypadku samotnej mamy jest jeszcze trudniej, bo rzeczy, które ciągle słyszy od "życzliwych" , nie ułatwiają życia. Ale nie martw się, jesteś świetną mamą, jeśli: 1. Jesteś pewna swojej drogi I to nie znaczy, że musisz być absolutnie przekonana, że każdy twój wybór jako matki jest właściwy. Wystarczy, że wiesz, że twoje decyzje dotyczące dziecka są przemyślane i podejmujesz je z myślą o jego dobru. Wątpliwości są częścią naszego życia, dlaczego miałoby być inaczej w przypadku macierzyństwa? 2. Nie patrzysz na siebie oczami innych ludzi Przyznajmy sobie szczerze: nieprzejmowanie się opiniami innych ludzi jest bardzo trudne i nie mam pewności, czy komukolwiek udaje się to w 100 proc. A jednak, jeśli przynajmniej starasz się nie brać sobie do serca tego, co mówią inni, możesz sobie pogratulować sukcesu. 3. Troszczysz się o siebie bez poczucia winy Znasz to powiedzenie: szczęśliwa mama to szczęśliwe dziecko. I co z tego, skoro dni nie są z gumy i ciągle brakuje na wszystko czasu? Jest tyle ważniejszych rzeczy do zrobienia, niż wyrwanie chwili tylko na własne przyjemności. Czy jeśli poprosisz kogoś, żeby od czasu do czasu zaopiekował się twoim dzieckiem, kiedy ty idziesz do fryzjera, kosmetyczki lub umawiasz się na wino z przyjaciółką, to czujesz się winna? Nie? To świetnie, bo nie powinnaś! Tak trzymaj!  4. Ogarniasz Pamiętanie o wszystkim, kiedy pracujesz i wychowujesz dzieci nie jest łatwe: te wszystkie rachunki do zapłacenia, składki szkolne i przedszkolne, zebrania, wizyty u...