Tak wyjątkowa ciąża prawie nigdy się nie zdarza!

Poród nie zawsze przebiega zgodnie z naszymi oczekiwaniami. Mamy w głowie jakiś plan, jakieś wyobrażenia i oczekiwania (zwłaszcza, gdy nie rodzimy po raz pierwszy), a potem okazuje się, że nigdy tak naprawdę nie można przygotować się na coś tak nieobliczalnego, jak przyjście dziecka na świat. Pod opowieścią tej mamy, mogłoby się pewnie podpisać wiele kobiet, które także zostały postawione w obliczu przerażającej sytuacji. Posłuchajcie... "Nie miałam planu jak mam rodzić, nie zamawiałam douli , nie chciałam rodzić w wodzie, nie myślałam o żadnych innowacjach. To był mój drugi poród więc wiedziałam jak będzie wszystko przebiegać. Chciałam tylko by poród trwał krótko, a dziecko całe i zdrowe pojawiło się na świecie. Wody odeszły mi o 2.nad ranem. Zabraliśmy z mężem najpotrzebniejsze rzeczy, zapewniliśmy opiekę starszemu dziecku i pojechaliśmy do szpitala. Po kilku godzinach już wiedziałam, że coś jest nie tak. Nic nie szło tak jak powinno. Skurcze były bardziej bolesne jak poprzednio, mocniejsze, a mniej efektywne. Położna cały czas przychodziła, sprawdzała rozwarcie i była bardzo zawiedziona brakiem postępu.  "Cały czas zastanawiałam się co jest nie tak..." Czy to ja jestem starsza i inaczej odczuwam ból i zmęczenie, czy to może moje ciało nie przygotowało się na poród? Mój mąż starał się mnie pocieszać i rozweselać, ale i po nim było widać niepewność. Potem nawet on przestał żartować. Kiedy położna weszła i zapytała, czy czuję że chcę przeć, okazało się, że nie. Skurcze były coraz lżejsze, mniej bolesne.Tak jakbym nie miała rodzić. Podano oksytocynę . Dziecko pojawiło się w kanale rodnym, ale to nie główka była pierwsza... Potem długo się zastanawiałam jak do tego doszło, że dziecko ułożone było pośladkowo, a nikt o tym nie wiedział. Na USG w 36.tyg ciąży mój synek był ułożony prawidłowo do porodu. Jego...

Oto historia Sylwi: Był piątek. Podczas pracy (rozpoczęłam ją zaledwie 2 tygodnie wcześniej) zaczął bardzo boleć mnie brzuch. Do soboty jakoś to wytrzymałam – co prawda na tabletkach przeciwbólowych, ale zdołałam nawet wysprzątać mieszkanie. Bolało jednak coraz bardziej, więc wieczorem pojechałam na pogotowie. Lekarka zbadała mnie (osłuchała także mój brzuch), zaleciła nospę i odesłała do domu. Nie zauważyła, że lada chwila będę mamą. Ja także nie miałam o tym pojęcia... Ból brzucha w ciąży - co znaczy? Ależ Pani rodzi! W niedzielę nad ranem ból był nie do wytrzymania, więc znów trafiłam do szpitala. Lekarze podejrzewali problem z nerkami i wysłali mnie na USG. „Pani nerki są w dziwnym położeniu. Albo są w bardzo złym stanie, albo jest pani w ciąży, mniej więcej w 5. miesiącu” – usłyszałam. Ginekolog potwierdził ciążę. Oświadczył, że zostanę w szpitalu aż do porodu, bo... właśnie zaczynam rodzić. Miałam rozwarcie na 2 centymetry! Szok - jestem w ciąży! Świat zwalił mi się na głowę. Jak to? Zostanę mamą? Dziś? Mam dopiero 22 lata! Pod drzwiami gabinetu czekał Adrian, wtedy mój chłopak, teraz mąż. „Co ja mu powiem?” – myślałam gorączkowo... Może: „Kochanie, zostaniesz tatą. Nie, nie za 9 miesięcy ani nawet za 4. Za chwilę”. Cóż miałam zrobić? Zebrałam się zaraz na odwagę i wszystko mu szczerze powiedziałam. Oczywiście moje wieści wmurowały go w krzesło, jednak w sumie pozbierał się szybciej niż ja. Był nawet w stanie siąść za kierownicą i pojechać do domu po rzeczy, o które go poprosiłam. Poza tym to właśnie on wtedy przekazał nowinę moim rodzicom. Ja nawet nie byłam w stanie. Rodzice byli w kompletnym szoku, tak jak ja. Mama dotarła do szpitala na środkach uspokajających. Co chwilę podnosiła mi z niedowierzaniem szpitalną koszulkę. Chciała zobaczyć brzuch, w którym jest jej wnuczka......

Paris Jackson ma za sobą próbę samobójczą . I terapię. Jej starszy brat Prince zaczął pracę w telewizji. O najmłodszym z trójki rodzeństwa, Blankecie , rodzina mówi, że będzie następcą swojego ojca . Dzieci króla popu szukają własnej drogi w życiu, ale każdy ich ruch bacznie obserwowany jest przez media. A właśnie tego Michael Jackson tak bardzo chciał im oszczędzić. Na pogrzebie bez maski Michael Jackosn został pochowany 3 września 2009 roku. „ Tego dnia ich życie zmieniło się na zawsze ”, mówiła jego matka, Katherine Jackson . „ Nic już nigdy nie będzie tak jak dawniej. Nie ma dnia, żebym nie myślała o moim synu i nie płakała. Oni stracili najlepszego ojca na świecie . A ja, babcia 26 wnucząt i 11 prawnucząt, muszę wychować kolejną trójkę dzieci ”, ubolewała. Na pogrzebie króla popu świat po raz pierwszy zobaczył, jak teraz wyglądają młodzi Jacksonowie: niebieskooka, zapłakana Paris, poważny Prince i długowłosy Blanket . Do tej pory publicznie pojawiali się tylko w maskach lub z twarzami zasłoniętymi chustami. „ Pytałam tatę, dlaczego muszę nosić te głupie maski, a on zawsze tłumaczył, że to dla ochrony naszej prywatności . Kiedy podrosłam, zrozumiałam, że miał rację. Mogliśmy pójść na lody czy do sklepu i nikt nie wiedział, kim jesteśmy ”, opowiadała Paris w nakręconym przez rodzinę filmie dokumentalnym o piosenkarzu („Remembering Michael”). Przyznała jednak, że rzadko opuszczali posiadłość Neverland . Normalne życie? „ W porównaniu z tym, jak żyjemy dzisiaj, z babcią, wtedy dorastaliśmy w izolacji . Uczyliśmy się w domu, nauczyciele przyjeżdżali do nas. Nie mieliśmy wokół dzieci w naszym wieku. Dziś Prince i ja chodzimy do zwykłej szkoły (prywatne liceum Buckley w Sherman Oaks). To zupełnie inne doświadczenie” . Młodzi Jacksonowie po raz pierwszy...