Jak 4-letnia dziewczynka pomogła stworzyć coś nadzwyczajnego

Dlaczego więź ojca z córką jest tak ważna? Zdaniem psychologów to m.in. od tej właśnie relacji zależy, na jaką kobietę wyrośnie mała dziewczynka – i to zarówno w zakresie samoakceptacji, postrzegania świata, kobiecości i wiary w swoje możliwości, jak i tego, z jakimi mężczyznami będzie się wiązać i jak będą układać się jej relacje z partnerem.  Zdaniem Victorii Secundy, autorki książki o wpływie ojców na emocjonalne i seksualne życie kobiet, jeśli dziewczynka dorasta z chłodnym emocjonalnie ojcem, w dorosłości będzie reagować na swoich partnerów tak jak na ojca: będzie desperacko szukać w nich oparcia i miłości, jednocześnie nie ufając im i nie czując się bezpiecznie.  Co więc może zrobić tata dla swojej córki, by wyrosła na szczęśliwą, silną i pewną siebie kobietę ? Oto 5 ważnych wskazówek: Chwal ją Wiele kobiet przez całe życie zmaga się z niską samooceną . Kwestionują swoje kompetencje, ciągle walczą ze swoimi ciałami, które nigdy nie wydają im się dostatecznie doskonałe, tracą wiele energii na to, by pogrążać się w negatywnych myślach na własny temat. Ty możesz sprawić, że twoja córka nie będzie jedną z tych kobiet. Ojciec, który dostrzega mocne strony swojej córki , pozytywnie wpływa na jej samoocenę. Mów jej, że świetnie sobie poradziła z trudnym zadaniem, podkreślaj, że jest mądra i wyjątkowa. Jeśli będzie dorastać słysząc od najważniejszego mężczyzny w swoim życiu, że jest doceniana i cudowna, będzie pewniejsza siebie najpierw jako nastolatka, a później jako dorosła kobieta. Bądź dobry dla jej mamy To jak traktujesz mamę swojej córki jest dla twojego dziecka jedną z najważniejszych życiowych lekcji. Psychologowie podkreślają, że to dorosła kobieta w waszej rodzinie ma być "królową" , tak by mała "księżniczka" mogła obserwować, jak należy traktować kobietę i by w...

Droga Matko mojej córki! Nie znam Cię, ale każdego dnia poznając moją córkę, poznaję Ciebie. A że Ty nie możesz cieszyć się nią na co dzień, to Ci o niej opowiem.  Jest piękna, pewnie po Tobie, mądra, i bardzo odważna, to też po Tobie – pisze Agata Komorowska , blogerka, mama 5-letniej Ady (to właśnie do jej biologicznej mamy adresowała swój list), 8 -letniego Krystiana i  14-letniego Aleksa. List opublikowała w Dzień Matki na swoim blogu (www.agatakomorowska.pl).  Przeczytaj także: Pokochać, nie pokonać - wywiad z blogerką, Agatą Komorowską,  mamą dziecka z zespołem Downa "Myślę o Tobie" Dlaczego zabiegana mama trójki dzieci, w tym wymagającego szczególnej opieki chłopczyka  z zespołem Downa , napisała do kobiety, której nigdy nie poznała i pewnie nie pozna?  Z wielu powodów. Bo patrząc na swoją śliczną córeczkę często o niej myśli. Bo jej współczuje. Bo ją szanuje i podziwia jej odwagę . Bo chciałaby, by adresatka przeczytała ten list i była choć trochę spokojniejsza. By przeczytali go  inni, zwłaszcza ci, którym z taką łatwością przychodzi potępianie cudzych, także tych niewyobrażalnie trudnych decyzji - takich jak oddanie własnego dziecka do adopcji.   "Wyobrażam sobie spojrzenia pielęgniarek, lekarzy i współlokatorek na oddziale położniczym " W  liście Agaty nie ma pretensji ani pytań w rodzaju "jak mogłaś zostawić swoje dziecko?" Nie ma oceniania. Jest zrozumienie i zwyczajne, ludzkie współczucie.  Wyobrażam sobie jak poszłaś do szpitala urodzić dziecko i musiałaś zebrać w sobie wszystkie siły, całą odwagę, by powiedzieć, że się go zrzekasz, że oddajesz, nie możesz się nim opiekować…  Wyobrażam sobie spojrzenia pielęgniarek, lekarzy i współlokatorek na oddziale położniczym. Nie jestem w stanie sobie wyobrazić co...

Jeszcze do niedawna twoja córka bawiła się misiami i lalkami. Teraz coraz częściej przegląda się w lustrze, stroi miny i zakłada ciągle nowe sukienki . Uwielbia świecidełka , chce mieć nowy pierścionek, a ostatnio poprosiła cię o pomalowanie paznokci . Jak reagować na takie strojenie się i czy ulegać wszystkim prośbom córki? Identyfikacja z własną płcią Dwuletnie dziewczynki na początku patrzą w lustro po to, żeby zobaczyć, jak wyglądają i kim są. Rodząca się świadomość własnej osoby, a potem także własnej płci , skłania je do bliższego przyjrzenia się swojemu odbiciu. Tak samo zresztą postępują w tym wieku chłopcy. Od dziewczynek jednak w o wiele większym stopniu niż od chłopców oczekuje się atrakcyjności fizycznej . Nawet jeśli sama nie jesteś za sztywnym trzymaniem się ról przypisanych przez wieki do płci (np. chłopiec powinien być silny, a dziewczynka ładna i miła), to bardzo trudno uchronić przed nimi dziecko, bo nie żyje ono w próżni (chodzi do przedszkola, ogląda telewizję, obserwuje otoczenie). Czytaj też: Przedszkolne mody – ulegać im czy nie? Co jest ładne? Żyjemy w społeczeństwie, które ogromną wagę przykłada do wyglądu zewnętrznego . Dbamy o siebie, staramy się dobrze prezentować, zwracamy dużą uwagę na swoją urodę . Zgodnie z przysłowiem: „Jak nas widzą, tak nas piszą". A przecież w tym samym środowisku są „zanurzone" nasze córki. Jeśli dziewczynka widzi mamę malującą się co rano do pracy, w telewizji ogląda bajkę o pięknej królewnie, w której zakochał się książę, i bawi się ślicznymi długowłosymi lalkami w kolorowych strojach, to siłą rzeczy zaczyna zwracać uwagę na swoją urodę, bo chce ją skonfrontować z wyglądem innych ludzi. Szuka w ten sposób odpowiedzi i uczy się tego, kim jest, jak wygląda, czy jest podobna do mamy, czy może do księżniczki z baśni. Dowiaduje...