"Kochanie, nie dzisiaj...”, czyli brak ochoty na seks w ciąży

Astrolog Joshua MacGuire uważa, że to układ gwiazd i planet wpływa na to, dlaczego nasze dziecko czasami tryska humorem, a innego dnia jest drażliwe i niespokojne. Ważne jest to, aby zrozumieć, czemu tak się zachowuje, a pomóc w tym może właśnie znak zodiaku . MacGuire dzieli się wskazówkami na ten temat: Znaki żywiołu ognia Jeśli masz w domu małego Baranka , z pewnością nie będziesz się nudzić. Barany z reguły mają niskie zapotrzebowanie na sen. Gdy następnego dnia czeka je jakieś ważne wydarzenie lub zadanie do wykonania, potrafią zamienić się w prawdziwe skowronki. Codzienne wyzwania sprawiają, że wystarcza im niewielka ilość snu. Szybko się regenerują, ale potrzebują też motywacji do działania. Jeśli jej nie ma, wówczas ich zapotrzebowanie na sen wzrasta. Zdaniem MacGuire’a dzieciom spod znaku Lwa potrzeba sześć i pół godziny snu w ciągu nocy. Z kolei krótka drzemka w ciągu dnia to dla nich potężny zastrzyk energii. Pod tym względem charakter młodych lwiątek przypomina zachowanie prawdziwych kotów – potrzebują dużo wypoczynku, a żeby nie wylegiwać się całymi dniami, muszą mieć zapewnioną rozrywkę. Dzieci spod  Strzelca uważają, że ich zapotrzebowanie na sen jest niewielkie. To prawdziwe sowy, które potrafią grasować do późnej nocy. Gdy czeka je jakaś praca do wykonania, potrafią natychmiast wyrwać się ze snu i już są gotowe do działania. Takie funkcjonowanie na dłuższą metę może okazać się dość wyczerpujące. Zdaniem astrologa, Strzelce powinny w przyszłości poszukać sobie pracy, która nie będzie wiązała się ze zbyt wczesnym wstawaniem. Znaki żywiołu powietrza Jeśli chodzi o Bliźnięta – zawsze są w ruchu i nie sposób się przy nich nudzić. Ponieważ w ciągu dnia zużywają mnóstwo energii, potrzebują znacznie więcej snu niż inne znaki zodiaku – najlepiej, jeżeli będzie to pełne...

Jesteś w szczęśliwym związku. Od jakiegoś czasu myśleliście o dziecku. I oto – jesteś w ciąży! Bardzo się cieszycie, tak samo wasi rodzice, dalsza rodzina i wszyscy znajomi. Czujesz się świetnie, wyglądasz jeszcze lepiej. W pierwszym trymestrze miewałaś te osławione poranne mdłości i bywałaś zmęczona, ale teraz budzisz się rano pełna energii, zapału i radości życia . Szykujesz pokoik i wyprawkę dla dziecka, dyskutujecie nad imieniem, robisz zakupy, pierzesz i prasujesz te wszystkie słodkie malutkie ubranka, choć do tej pory nie cierpiałaś prasowania. No i cały czas wyobrażasz sobie, jak będzie cudownie, kiedy już wreszcie poznacie osobiście tę małą Fasolkę, którą na razie znacie wyłącznie z USG, i która od czasu do czasu daje o sobie znać wystającą piętką bądź delikatną czkawką. Wreszcie – jest! Już nie Fasolka, ale Dziecko. Wyczekane, wytęsknione, wasze. Tylko dlaczego razem z nim, zamiast spodziewanego szczęścia, pojawiają się przygnębienie, smutek i poczucie ogromnej bezradności? Karmienie piersią , którego w ciąży nie mogłaś się doczekać, teraz okazuje się okropne. Dziecko nie chce ssać, a jeśli ssie, robi to naprawdę boleśnie. Tymczasem piersi masz twarde jak kamienie od nagromadzonego mleka. Przewinięcie i przebranie malca, które trwało 30 sekund w wykonaniu szpitalnej położnej, tobie zajmuje 10 minut. Rączki nie dają się włożyć do rękawków, nóżki do nogawek. A kupy tak się mażą... To  oczywiście twoja wina, bo robisz wszystko źle. Byłaś pewna, że pokochasz swoje maleństwo od pierwszego wejrzenia, kochałaś je przecież i przed urodzeniem. Tymczasem teraz, gdy trzymasz je w ramionach, wydaje się jakieś obce. I płacze nie wiedzieć czemu. Po kolejnej nieprzespanej nocy, gdy nosicie je na zmianę, a ono niezmiennie krzyczy (więc tak wygląda kolka!), zaczynasz myśleć, że ono cię chyba nie lubi. I ty też go chyba nie lubisz....

Nawet najszczęśliwsze mamy mają trudne momenty. Łatwo mówić: nie płacz nad rozlanym mlekiem , ale kiedy ono rozlewa się po raz 5 w tym miesiącu (a nie minęła jeszcze połowa) i to na twoją spódnicę, na 3 minuty przed nieprzesuwalnym momentem wyjścia z domu, jeśli masz zdążyć do lekarza z gorączkującym od 4 dni dzieckiem? Łatwo radzić, że mamy cieszyć się godziną dla siebie , kiedy dziecko zasnęło, a ty wyczerpana po całym dniu właśnie wyciągasz znużone nogi na kanapie i wtedy dobiega cię nieodwołalne: "maaaamoooo". Gorączka, wymioty, zgubiony pluszak, komar na ścianie – do wyboru, do koloru, do dnia tygodnia.  W codziennej gonitwie czasami trudno złapać oddech i docenić to, co mamy. Czasem tracimy z oczu to, co najważniejsze, próbując sprostać swoim obowiązkom, dbając o potrzeby najbliższych, próbując się nie zagubić. Czasami jesteśmy zmęczone i nie czujemy się szczęśliwe. Jak to zmienić? Jak być szczęśliwymi mamami, kiedy dopada nas życie? Sprawdzone sposoby na walkę ze stresem zebrała blogerka Kelly na swoim blogu "The Reformed Idealist Mom", propagatorka pozytywnego rodzicielstwa, zwanego też rodzicielstwem bliskości . Spróbuj, działają! Wiem, bo ja już je stosuję.  Nazwij swoje uczucia Nazywanie swoich uczuć to metoda proponowana przez psychologów dla budowania dobrych relacji z ludźmi w naszym otoczeniu: dziećmi, partnerami, rodzicami, przyjaciółmi, współpracownikami. "Czuję się zdenerwowana, bo.." , "Czuję smutek, kiedy..." – to dobre początki zdań, które możemy wypowiedzieć zamiast wykrzyczeć "Znowu nie sprzątnęliście klocków!". Jak to działa? Kiedy jesteśmy zestresowani, mózg odbiera nawet najmniejsze niedogodności jako czynniki, które nam zagrażają. Nazwanie swoich uczuć wysyła sygnał do mózgu, że wszystko jest pod kontrolą. Zamiast mówić "jestem...