Wiem, o czym mówię, ponieważ sama mam tak oryginalne imię (Adela), że swoją imienniczkę spotkałam dopiero jako dorosła kobieta. Latami myślałam o zmianie imienia, ponieważ pierwszą reakcją ludzi, gdy się przedstawiałam, było „ojej, ale nietypowo!”.
Dzisiaj już się do tego przyzwyczaiłam, ale jako dziecko i nastolatka wcale nie chciałam być nietypowa. Chciałam przynależeć, być jak inne dzieci. A moje imię było pierwszym, bardzo wyraźnym sygnałem, że nie jestem. Między innymi dlatego nie bardzo je lubiłam. Sprawa tego imienia ciągnęła się za mną przez całą szkołę podstawową, liceum, aż po studia. To naprawdę zbyt wiele lat, żeby przyzwyczajać się do własnego imienia.
Być może dzisiaj Pakitom, Himisławom czy Inezkom jest łatwiej, ponieważ obecnie wielu rodziców decyduje się nadać swoim dzieciom imiona spoza pierwszej setki rankingu. Prawdopodobnie na tle licznych Alanów, Oliwii, Fabianów i Tytusów nie wypadają wcale tak niezwykle.
Przy wyborze imion dla własnych dzieci bardzo szczegółowo analizowałam każdą propozycję. Nie chciałam, żeby nazywali się, jak pół podwórka, ale też zdecydowanie nie chciałam im zgotować takiego losu, jaki sama przeżyłam. Synowi nadałam stare, ale dość popularne obecnie imię - powiedzmy, że plasuje się w pierwszej dwudziestce rankingu. Córka nazywa się również po staremu, ale z pewnością spotka parę imienniczek jeszcze zanim pójdzie na studia.
Dobrym testem na to, czy imię nie jest zbyt odważne, jest wyobrażenie sobie, jak inne osoby będą mówić do naszego dziecka oraz czy zdrobnienie nie będzie brzmiało niedorzecznie (Samantka?). Wszyscy mniej więcej wiedzą, jak się zwracać do Bartłomieja, Tomasza, Adama, Anety, Zuzanny. Ale jak mówić do małej (a później dorosłej) Fabienne albo Oktawiana?
Jeżeli właśnie zastanawiasz się nad wyborem imienia dla swojego dziecka, powiedz o swoich typach drugiej, trzeciej, a nawet czwartej osobie i prześledź ich reakcje. Jeżeli od razu wykrzykną „ale jak ty będziesz mówić do tego dziecka?!”, lepiej sobie odpuść tak oryginalne pomysły. Pamiętaj, że imię ma służyć przede wszystkim dziecku, a nie sprawiać mu kłopoty.
Przed wyborem imienia dla dziecka warto zapoznać się z rankingiem najpopularniejszych imion z ostatniego roku. Przygotowaliśmy też krótką filmową podpowiedź, która może być dla ciebie dobrym drogowskazem przy wyborze imienia - obejrzyj 5 rad, jak wybrać imię dla dziecka.
Czytaj też: Tych imion nie lubią Polacy! Ranking najrzadziej nadawanych imion
1. Noworodki nie mają rzepek kolanowych W każdym razie nie takie, jak starsze dzieci czy dorośli. Pod skórą mają chrząstkę, która wygląda, jak miniaturowa rzepka. Ale nie martw się, właściwe rzepki uformują się z czasem. 2. li.li1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000} span.s1 {font: 12.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: 0px #000000} span.s2 {font-kerning: none} ol.ol1 {list-style-type: decimal} Noworodkom zdarza się przestać oddychać, gdy śpią. Trwa to tylko parę chwil i jest całkowicie normalne. Jest na to specjalna nazwa - oddychanie okresowe. Stresujące dla rodziców przerwy w oddychaniu biorą się stąd, że noworodek oddycha znacznie szybciej niż małe dziecko czy dorosły. Po serii szybkich oddechów robi sobie coś w rodzaju odpoczynku. Z tego też z czasem wyrośnie 3. Noworodki nie widzą dalej niż na odległość 30 cm. Tyle im wystarcza, żeby zobaczyć twarz mamy lub taty. Z czasem wzrok im się wyostrza i ok. 1. roku życia ich widzenie nie różni się specjalnie od widzenia osoby dorosłej. li.li1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000} span.s1 {font: 12.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: 0px #000000} span.s2 {font-kerning: none} ol.ol1 {list-style-type: decimal} 4. Noworodki nie potrzebują wody aż do 6. miesiąca życia! Do tego czasu za całe nawodnienie wystarcza im mleko - z piersi lub butelki. 5. li.li1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000} span.s1 {font: 12.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: 0px #000000} span.s2 {font-kerning: none} ol.ol1 {list-style-type: decimal} Noworodki nie przepadają za solą. Co więcej, do ok. 4. miesiąca życia nie potrafią rozpoznać jej smaku. Na szczęście, nie jest im ona do niczego potrzebna na tym etapie życia. Wszystkie niezbędne składniki...
Jamie Oliver nagrał nowy cykl programów pt. "Jamie Oliver’s Food Revolution". I bardzo dobrze, bo w materiale promocyjnym przeprowadził eksperyment, którego wyniki są wstrząsające. 6-letnim dzieciom z 1. klasy podstawówki pokazał popularne świeże warzywa i poprosił, żeby dzieci je nazwały. Nie znały żadnego! Oliver najpierw wziął do ręki pomidory i zapytał „kto wie, co to jest?”. Padały odpowiedzi: „ziemniaki” oraz „nie wiem”. Za to na pytanie, czy wiedzą, co to jest keczup pomidorowy, wszystkie dzieci podniosły ręce do góry. Dzieci nie znają warzyw Z kalafiorem, burakami, bakłażanem i ziemniakami dzieciom nie poszło lepiej. Nie rozpoznały żadnego z warzyw! Dziewczynki zgadywały, że buraki to cebula lub seler. Chłopcy pomylili bakłażana z gruszką. Dzieci naprawdę wyglądały, jakby pierwszy raz w życiu widziały świeże warzywa . Wyniki tego testu były szokujące - mówi Oliver - błyskawicznie dotarło do mnie, że te dzieci nie mają pojęcia, skąd się bierze jedzenie. Internauci mają wątpliwości, czy pokazana scenka jest prawdziwa, ponieważ taki poziom niewiedzy jest nieprawdopodobny u 6-letnich dzieci. Producenci zaznaczają jednak, że program nagrano w Huntington, nazywanym najbardziej niezdrowym miastem Ameryki, w którym połowa dorosłych mieszkańców jest otyła. Zobaczcie sami: Czytaj też: Warzywa sezonowe w diecie dziecka Jedzenie wczesną wiosną
Dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej niektórzy postrzegają jako niegrzeczne. Tymczasem ich „złe zachowanie” wynika z niewłaściwej obróbki informacji, w której mózg się... trochę pogubił. Bywa też, że takie dzieci są uważane „dziwne”, ponieważ nie chcą lepić z plasteliny, nie chcą chodzić boso, nie dają się czesać. Również przez to, że unikają kontaktu z niektórymi kształtami, fakturami, przedmiotami, wolniej się rozwijają. Przy zaburzeniach integracji sensorycznej wskazana jest odpowiednia terapia, jednak pierwszym krokiem jest diagnoza takich zaburzeń. Spis treści : Zaburzenia integracji sensorycznej - co to jest? Nadwrażliwość i podwrażliwość sensoryczna Zaburzenia czucia głębokiego Najczęstsze objawy zaburzeń integracji sensorycznej u dziecka Inne objawy zaburzeń integracji sensorycznej Zaburzenia integracji sensorycznej – przyczyny Zaburzenia integracji sensorycznej u dorosłych Zaburzenia integracji sensorycznej - test Zaburzenia integracji sensorycznej - co to? Zaburzenia integracji sensorycznej to nieprawidłowości w funkcjonowaniu systemu nerwowego dziecka lub osoby dorosłej, przejawiają się one reakcją, która jest nieadekwatna do sytuacji, w której się znajduje. Zaburzenia SI nie wynikają z wad narządu słuchu czy wzroku, ale niewłaściwej organizacji bodźców przez układ nerwowy. Te dysfunkcje mogą wystąpić u dzieci zdrowych (w normie intelektualnej), ale też u dzieci z niepełnosprawnością intelektualną lub ruchową, autyzmem , mózgowym porażeniem dziecięcym. Nasilenie objawów może być różne. Pierwsze objawy zaburzeń integracji sensorycznej można zauważyć już u niemowląt – występuje wtedy płaczliwość u dziecka , niepokój, a także problemy z ssaniem. Gdy takie zaburzenia zostaną zdiagnozowane - terapeuta opracowuje program zajęć i odpowiednich ćwiczeń....
