Nadchodzą święta, szał zakupów w pełni. Reklamy biją po oczach i uszach z każdej strony. Można zwariować. Wyprawa po prezenty dla dzieci przyprawia nas o dreszcze. Święta dla naszych maluchów to najczęściej czas radości i wyczekiwania na prezenty. Z niecierpliwością dopytują (te młodsze), czy Mikołaj, aby na pewno do nich przyjdzie. Starają się (raz z lepszym, raz z gorszym skutkiem) być grzeczne. Piszą listy do Mikołaja i żyją nadzieją, że przyniesie wszystko, co na nich wymienione. Co jednak zrobić, gdy podarunek nie bardzo trafia w gust dziecka, a jego mina zdradza ogromne niezadowolenie z tego, co znalazł pod choinką?
Wręczanie prezentów jest sztuką samą w sobie. W przypadku dzieci, musimy być bardzo delikatni i wyrozumiali. Jestem pewna, że każdy rodzic, choć raz spotkał się z sytuacją, kiedy dziecko marzyło o czymś zupełnie innym, niż otrzymało. Bardzo często, to coś innego przerasta nasze możliwości finansowe (dzieci chcą zazwyczaj wszystko, co widzą w reklamach). Pół biedy, jeśli mamy do czynienia z nastolatkiem – jest szansa, że uda nam się wytłumaczyć taką sytuację. O wiele trudniej jest w przypadku maluchów, gdzie racjonalne wytłumaczenie nie zawsze się sprawdzi. Co możemy wtedy zrobić? Spróbujmy pomóc sobie bajkową postacią. Stwórzmy opowieść, pokażmy bajkowy świat z przyziemnymi problemami. Opowiedzmy np.: o Kopciuszku, który nie miał pieniążków i potrafił cieszyć się z małych rzeczy.
Jeśli jednak maluch nadal nie wyraża zadowolenia, nie wpadajmy w panikę. Musimy pamiętać, że maluchy są bardzo bezpośrednie i nie potrafią ukrywać swoich emocji. Jeśli słyszymy „Mamo, tato, ja chcę inny prezent, ten jest brzydki”, nie zapominajmy, że dziecko nie mówi tego, by sprawić nam przykrość. Nie bierzmy tego do siebie. W takiej sytuacji, najlepszym wyjściem będzie przytulenie malucha. Możemy powiedzieć: „Kochanie, widzę, że ten prezent Ci się nie podoba i jesteś niezadowolony. Mam pomysł! Może pójdziemy razem do sklepu lub napiszmy do Mikołaja i wymienimy zabawkę na inną”. Maluch będzie szczęśliwy, że rodzic go rozumie i daje możliwość wyboru czegoś innego.
Jeśli chodzi o nieco starsze dzieci – czasami sami nie jesteśmy w stanie przewidzieć reakcji na to, co dostaną. Dla przykładu – nasz najstarszy syn otrzymał niedawno „Zestaw magika”. Jakież było nasze zdziwienie, gdy po rozpakowaniu i przejrzeniu instrukcji, przyszedł do nas ze łzami w oczach i pretensją, że „ta magia to bujda, bo on nawet nie czaruje, tylko oszukuje widzów, a my mu nie powiedzieliśmy, że magia nie istnieje”. W takiej sytuacji, jedynym sensownym wyjściem, jest długa rozmowa i zapewnienie, że nie chcieliśmy mu zrobić przykrości.
Pamiętajcie drodzy rodzice, kupujecie prezenty dla dzieci – nie dla siebie. Uważnie słuchajcie swoich pociech i starajcie się wyłapać to, co zachwyci ich najbardziej.
Czytaj więcej na blogu Karoliny: DwaPlusCztery.pl – zapraszamy!
„Sama jestem jedynaczką i być może dlatego, sądzę, że im więcej rodzeństwa, tym lepiej. Powiem więcej: gdybym mogła mieć więcej dzieci, to bym miała…” - czytaj wywiad z Karoliną Kaliś, mamą czwórki dzieci, autorką bloga Dwa Plus Cztery.
Nie czekaj do ostatniej chwili Gorączkowe przetrząsanie półek i przepychanie się przez tłum zdesperowanych ludzi nie sprzyja dobrym wyborom. Zabierając się do poszukiwań z wyprzedzeniem, masz dużo większe pole manewru – możesz odwiedzić więcej sklepów, porównać ceny (warto skorzystać z internetowych porównywarek cen, może się okazać, że w sklepie dwie ulice dalej zapłacisz dużo mniej za to samo), zamówić coś w sklepie internetowym . Dobrze schowaj Dzieci są ciekawskie i lubią myszkować po kątach. Dlatego schowaj prezent naprawdę dobrze. Najlepiej tam, gdzie dziecko nie jest w stanie zajrzeć, np. w pawlaczu albo na najwyższej półce w szafie. Pięknie zapakuj Tak to już jest, że prezent cieszy bardziej, gdy jest ładnie zapakowany, niż wówczas, gdy wyciąga się go z reklamówki. Ładne opakowanie możesz zrobić sama – na przykład z cienkiej, kolorowej bibułki albo przewiązanego rafią szarego papieru w narysowane flamastrem gwiazdki lub z przyklejonymi muszelkami, piórkami albo nawet kawałkami kolorowego materiału. Przeczytaj, jaki powinien być: Wymarzony prezent dla dziecka Zaproś do domu Mikołaja Zrób to z wyprzedzeniem, bo to wyjątkowo zajęty święty i może nie mieć wolnych terminów. I jeszcze jedno: nie zamawiaj Mikołaja , jeśli twój maluszek ma mniej niż dwa lata. Wizyta niecodziennego gościa prawdopodobnie bardziej go przestraszy, niż ucieszy. Chętnych na etat Świętego Mikołaja jest zwykle wielu – dziadkowie, wujek, kuzynka... Koordynuj ich działaniami. Warto podpowiedzieć im, z czego maluch ucieszy się najbardziej. To także gwarancja, że prezenty się nie powtórzą. Zobacz nasze pomysły na: Słodkie prezenty
Chcesz, by tegoroczne święta były jak z bajki: z choinką po sufit, wspaniałymi prezentami, kolędami oraz zachwyconym tym wszystkim dzieckiem? Ale czy można zorganizować wymarzone Boże Narodzenie , gdy w domu jest niemowlak? – Tak, jeśli tylko nie będziemy oczekiwać Świąt idealnych, takich jak w reklamie kawy czy na zdjęciach w kolorowych magazynach, weźmiemy pod uwagę możliwości maluszka, przymkniemy oko na drobiazgi i skupimy się na tym, co nam i naszym bliskim sprawia radość – mówi Beata Płażewska, psycholożka . Podpowiadamy, o czym musisz pamiętać! Co zrobić, by Święta były udane? Nie rób wszystkiego sama Skup się na tym, co najważniejsze Ustalcie wcześniej, jak i gdzie spędzacie święta Zadbaj o dobry nastrój Bądź wyrozumiała dla maluszka Reaguj na potrzeby maluszka Zadbaj o bezpieczeństwo dziecka Ważne zasady na pierwsze święta z niemowlakiem Co zrobić, by Święta były udane? Wszyscy mamy jakieś wyobrażenia o świętach. Wynieśliśmy je z dzieciństwa, z książek, filmów, niektórzy z nas zbudowali je z marzeń o tym, czego im brakowało. – Czasem tak bardzo chcemy, by rzeczywistość sprostała tym pięknym wizjom, że zbyt dużo od siebie wymagamy : lepimy po nocach pierogi, sprzątamy wszystko włącznie z piwnicą, wydajemy fortunę na jedzenie i prezenty. W efekcie jesteśmy podminowani i tak zmęczeni, że gdy te wyczekane święta wreszcie nadchodzą, nie mamy siły się nimi cieszyć – mówi psycholożka. Czy w takim razie zwiększymy szanse na udane Święta , jeśli podamy byle co i zostawimy pod kanapą koty kurzu? – Nie w tym rzecz – mówi Beata Płażewska. – Po prostu warto uświadomić sobie, że nic nie musimy . Nie musimy gotować jak babcia Zosia, wygrać konkursu na najbardziej czyste okna w okolicy ani piec pierniczków w kształcie reniferów, tylko dlatego, że przepis na nie wydrukowało nasze...
Dlaczego my, mamy, jesteśmy zmęczone, ciągle w biegu, nie mamy chwili na złapanie oddechu? „Chcemy wszystko robić jednocześnie. To nas gubi. Byłoby nam dużo łatwiej, gdybyśmy nie miały wobec siebie tak wielkich oczekiwań i robiły różne rzeczy w swoim tempie” – mówi Kinga Ślużyńska, psycholog, life coach, psychoterapeuta . A czy można inaczej? Sprawdź. My, matki, żyjemy chyba tylko dzięki kawie. W ciągłym biegu! Jak my dajemy sobie w ogóle radę? Czasem mam wrażenie, że ostatkiem sił, szczególnie wtedy, gdy kobieta ma na sobie obowiązków za 2-3 etaty. Ogrom zadań, które kobiety na siebie biorą, bywa porażający. Potem ledwo się z tym wyrabiają, pracują w weekendy, siedzą po nocach, kosztem np. snu, randki z mężem czy wypoczynku. Znak naszych czasów, czy tak było zawsze? Nasze matki też tak goniły ostatkiem sił? Wydaje mi się, że kiedyś mieliśmy większą pomoc rodziny, mieszkaliśmy bliżej siebie, częściej korzystaliśmy z pomocy babci, sąsiadów, koleżanek, nie było komputerów, smartfonów, nie zabieraliśmy pracy do domu. Ale czy kiedyś kobiety miały lżej i były bardziej wypoczęte? Trudno powiedzieć. W dzisiejszym świecie jest na pewno więcej oczekiwań, jakie my kobiety chcemy spełniać np. określonego wzorca macierzyństwa, perfekcyjnej pani domu. Chcemy dobrze pełnić swoje role, a nawet kilka na raz i to na 100 proc. Rozmawiając z kobietami słyszę, jak bardzo chcą robić karierę, być dobrą żoną, doskonałą matką... One nie tylko chcą pracować, chcą robić coś wyjątkowego, z pasją, mieć osiągnięcia. I jeszcze chcą to jednocześnie godzić z opieką nad małymi dziećmi. Niestety nie da się wszystkiego robić na raz, na 100 proc. i jeszcze być przy tym wypoczętą. To, że tak wiele od siebie oczekujemy, budzi dużo napięcia– już od tego można poczuć się zmęczonym! Skąd bierze się ta presja? Z zewnątrz czy od nas samych?...
