Tak naprawdę widok Świętego Mikołaja – dobrotliwego, energicznego staruszka na saniach ciągniętych przez renifery i pohukującego „Ho, ho, ho" – to wytwór amerykańskiej popkultury. Tak jak w wielu innych dziedzinach życia wywarła ona także spory wpływ na sposób obchodzenia świąt Bożego Narodzenia i wizerunek ich największego symbolu – świętego Mikołaja. Obecnie Święty Mikołaj może wyglądać na dwa sposoby.
Spis treści:
Wizerunek Mikołaja jako starszego mężczyzny z białą brodą i ubranego w czerwony strój i czapkę z białym pomponem ma dokładnie 90 lat. Stworzył go w 1930 roku amerykański artysta Fred Mizen na potrzeby reklamy Coca-Coli. Był to na tyle udany obraz świętego, trafiający w wyobrażenia o nim, że przypadł do gustu milionom ludzi na świecie. Od tej pory nikt nawet nie pomyślał sobie, że ten dobrotliwy brodacz mógłby wyglądać inaczej. A mógłby, ale o tym za chwilę.
Gdyby tak trzymać się wiernie przekazów z kronik historycznych to prawdziwy Mikołaj powinien wyglądać inaczej. Przecież wszyscy wiemy, że jego pierwowzorem jest święty Mikołaj, który żył na przełomie III i IV wieku n.e. w Mirze (obecnie Demre w południowej Turcji). Był biskupem, a jego świętość wzięła się nie tylko z jego religijności, ale przede wszystkim z pomocy udzielanej ubogim. Rozdał na ten cel cały majątek odziedziczony po rodzicach.
Prawdziwy święty Mikołaj z Miry był przedstawiany w kronikach jako starzec z siwą brodą, często w infule (czapce kapłańskiej) i z pastorałem, z workiem prezentów i pękiem rózg w ręce. Zgodnie z tradycją 6 grudnia (wtedy to przypada rocznica jego śmierci) przynosi grzecznym dzieciom prezenty, głównie słodycze, a niegrzecznym – rózgę. Są miejsca w Polsce, np. na Śląsku, w przedszkolach katolickich, gdzie nadal można zobaczyć tak wyglądających świętych Mikołajów:
Święty Mikołaj jest starszym panem o dość obfitych kształtach. Ma duży brzuch, siwe wąsy i brodę. Strój Mikołaja jest bardzo charakterystyczny. Jego podstawą są czerwone spodnie i czerwony kubrak spięty w pasie szerokim pasem. Spodnie i kubrak mają mankiety z białego futra. Buty Świętego Mikołaja są duże, czarne lub brązowe i dość wysokie.
Jest czerwona jak kubrak i spodnie. Jest dość długa i zwęża się, a na jej końcu znajduje się biały pompon. Jej brzeg często wykończony jest pasem z białego futra.
Mikołaj może nosić okulary, ale nie są one niezbędnym elementem jego wyglądu, podobnie jak ciepłe rękawice. Za to żadnemu Świętemu Mikołajowi nie powinno zabraknąć worka na prezenty. Może on być w dowolnym kolorze – ozdobny albo zwykły, np. juty. Na pewno jednak nie powinien być plastikowy! Mikołaj może w ręce trzymać złoty dzwonek, którym informuje o swoim przybyciu.
Sanie Świętego Mikołaja przedstawiane na obrazkach i reklamach są często czerwone, mają złote lub żelazne płozy i ozdobione są lampkami lub złotymi dodatkami. Nie mają daszka, za to jest w nich ławeczka dla świętego i miejsce na worek z prezentami. Sanie Mikołaja ciągną renifery – ich liczba może być dowolna – czasami są to dwa renifery, czasami sześć lub osiem zwierzaków ustawionych parami. Renifery mają uprzęże, które bywają ozdobne, np. czerwone ze złotymi elementami, a czasami są całkiem zwyczajne i proste.
W zaprzęgu Świętego Mikołaja do 1939 roku były zwykłe renifery, jednak w 1939 roku pojawił się tam jeden szczególny – Rudolf. Stało się tak dzięki opowieści napisanej przez Roberta L. May'a dla sieci sklepów Ward. Tam książeczka była bezpłatnie rozdawana dzieciom przed świętami.
Cechą szczególną renifera Rudolfa jest to, że urodził się ze świecącym czerwonym nosem. I tak właśnie przedstawia się tego wyjątkowego renifera Świętego Mikołaja – z dużym czerwonym nosem:
Nieoficjalny dom Mikołaja znajduje się w Laponii, a dokładniej w Finlandii w miejscowości Rovaniemi. To miejsce odwiedzane jest przez rodziny z całego świata. Podobne wioski Świętego Mikołaja znajdują się w północnej Norwegii i Szwecji. Nie są jednak aż tak znane rezydencja Mikołaja w Rovaniemi. Jest tu duży drewniany dom na kamiennej podmurówce, w którym są liczne pomieszczenia, w których odwiedzający mogą zobaczyć elfy pakujące prezenty albo upiec ciasteczka z Panią Mikołajową. Na miejscu są też oczywiście renifery Mikołaja i jego sanie, którymi można się przejechać.
Kultura masowa nie tylko zmieniła strój świętego Mikołaja, ale i nadała mu bardziej ludzkie cechy charakteru. Uczyniła z niego bardziej jowialnego, a nawet rubasznego staruszka. W pierwszych reklamach Coca-Coli z lat 30 i 40 XX wieku był on przedstawiany jako zabawna postać.
Odbiegało to od wyglądu świętego przedstawionego jako pobożnego biskupa. Przynoszący prezenty Mikołaj często np. bawił się zabawkami pod choinką i zakradał się do lodówki, aby zabrać kilka butelek słynnego napoju. I właśnie taki wygląd świętego Mikołaja pokochały dzieci na całym świecie!
Zobacz też:
Dziecko smacznie śpi, a ty owijasz w kolorowy papier zabawki i słodycze, które już niedługo znajdą się pod choinką. Niestety, cały ten trud i tak nie tobie zostanie przypisany. Wszystkie zasługi zbierze staruszek z siwą brodą, którego w dodatku nikt nigdy nie widział! A może skończyć już z tą konspiracją? Czy nie lepiej otwarcie powiedzieć dziecku, że Święty Mikołaj to postać historyczna? Czy kolorując rzeczywistość, nie sprawimy, że dziecko boleśnie się zawiedzie, gdy wreszcie odkryje prawdę? Nie zabieraj dziecku magii Twój kilkulatek wcale nie musi wiedzieć, że staruszek z białą brodą podrzucający prezenty pod choinkę to bajka wymyślona przez dorosłych. Przeciwnie, wiara w zdarzenia niezwykłe i tajemnicze to coś, czego przedszkolaki, a nawet dzieci w wieku wczesnoszkolnym bardzo potrzebują, bo: rozpala wyobraźnię, rozwija fantazję i kreatywność. uczy rozpoznawać swoje pragnienia i wyrażać je. Już samo pisanie listu do św. Mikołaja jest dla malucha ważnym doświadczeniem. ćwiczy trudną sztukę cierpliwości, czekając na przybycie magicznej postaci. czuje się kimś ważnym i wyjątkowym, co ma duże znaczenie dla poczucia własnej wartości dziecka, gdy zostaje obdarowany (choć nieraz malca korci, by narozrabiać, nie kaprysi przy stole i bez ociągania idzie spać, by zasłużyć na wymarzone podarki). Nie spiesz się z całą prawdą Któregoś dnia malec zacznie jednak powątpiewać w istnienie Świętego Mikołaja. Zaskoczy pytaniem np., jakim cudem Święty wchodzi do domu przez nikogo niezauważony czy sunie po chmurach saniami zaprzężonymi w renifery. Czy to oznacza, że w tym momencie należy powiedzieć dziecku prawdę o Świętym Mikołaju? Niekoniecznie. Cztero-, sześciolatek często zadaje takie pytania wcale nie dlatego, że domyśla się prawdy. Interesują go po prostu różne szczegóły dotyczące magicznej postaci. A jeśli nawet...
Większość dzieci wychowywana jest w wierze w Świętego Mikołaja. Jednak prędzej czy później pytają, czy Święty Mikołaj istnieje. Wtedy niektórzy rodzice podtrzymują u dziecka wiarę w Świętego Mikołaja, inni mówią prawdę, co zawsze kończy się mniejszym lub większym żalem dziecka. Podpowiadamy, jak rozmawiać z dzieckiem, gdy zapyta, czy istnieje prawdziwy Święty Mikołaj, czy warto tę wiarę podtrzymywać. Poruszamy również kwestię adresu św. Mikołaja, ponieważ wiele maluchów może zastanawiać się, czy mieszka on w niebie, Laponii czy może w Polsce (i np. dociekać, czy Mikołaj zrozumie list pisany po polsku). Spis treści: Co odpowiadać na pytanie, czy Święty Mikołaj istnieje? Czy Święty Mikołaj i jego odwiedziny podczas wigilii mają dziś sens? Ale czy nie ma nic złego w okłamywaniu dzieci, że św. Mikołaj istnieje? Jak tłumaczyć ogromną liczbę Mikołajów w sklepach? Czy warto pisać list do św. Mikołaja? Dokąd zaadresować list do Mikołaja? Czy przebierać się za Mikołaja? Co odpowiadać na pytanie, czy Święty Mikołaj istnieje? Jeżeli dziecko zapyta wprost: czy Święty Mikołaj istnieje czy nie, warto powiedzieć prawdę. Opowiedz dziecku, że był kiedyś taki święty, pomagał biednym, ale nie afiszował się ze swoją dobrocią. Na pamiątkę jego uczynków do dzisiaj utrzymujemy zwyczaj obdarowywania się prezentami, ale Mikołaj już nie przychodzi. To rodzice stają się jego wysłannikami. Nie wychodźmy sami z inicjatywą rozmów o tym, czy Święty Mikołaj istnieje, zwłaszcza jeżeli dziecko w niego wierzy. Poczekajmy, aż samo o to zapyta. Warto pozwolić maluchowi wierzyć w istnienie tej postaci tak długo, jak tego potrzebuje. Poznanie prawdy o Mikołaju to duży krok w świat dorosłych. Nie ma co tego przyspieszać. Dzieci chcą jak najdłużej wierzyć w św. Mikołaja. Nie warto też znienacka pozbawiać...
Kolorowanki świąteczne z Mikołajem uprzyjemnią maluchowi oczekiwanie na Boże Narodzenie. Oprócz Świętego Mikołaja są też na nich choinki, renifery, prezenty i inne świąteczne gadżety. Oto wesoły zbiór 28 kolorowanek ze św. Mikołajem gotowy do druku. Wystarczy pobrać obrazek, puścić na drukarkę i dać dziecku, które z chęcią go pokoloruje. Św. Mikołaj – kolorowanki Chyba każde dziecko zna sympatycznego staruszka w czerwonym stroju z długą białą brodą. Według legend Święty Mikołaj mieszka wraz z elfami w Laponii. Raz do roku rozwozi grzecznym dzieciom prezenty saniami zaprzęgniętymi w renifery. Nie ma malucha, który nie odliczałby dni do Gwiazdki! Oczekiwanie możesz umilić dziecku świątecznymi kolorowankami z Mikołajem. Kolorowanki świąteczne – Mikołaj: Święty Mikołaj biskup – kolorowanka Czapka Mikołaja – kolorowanka List do Mikołaja – kolorowanka do wydrukowania Sanie Mikołaja – kolorowanka z reniferem Worek Mikołaja – kolorowanka do wydrukowania Głowa Mikołaja – świąteczna kolorowanka Kolorowanka: twarz Mikołaja Mikołaj na saniach – zimowa kolorowanka Skarpeta Mikołaja – kolorowanka do druku Kolorowanka: Mikołaj z reniferami Postać Mikołaja – kolorowanka Mikołaj – tradycyjna kolorowanka Mikołaj z długą brodą – obrazek do pokolorowania Grzeczne dzieci – kolorowanka Mikołaj w śniegu – kolorowanka do druku Mikołaj w domu – kolorowanka Mikołaj z prezentami – pokoloruj obrazek Kolorowanka: Mikołaj na nartach Święty Mikołaj z dzieckiem – kolorowanka do druku Mikołaj i góra prezentów – obrazek do pokolorowania Mikołaj z pustym workiem: kolorowanka Kolorowanka: świąteczny prezent od Mikołaja Zmęczony Mikołaj: kolorowanka do druku Kolorowanka: Mikołaj z...
