Tłum napiera na mnie coraz mocniej. Z trudem łapię kolejny oddech wypełniony zapachem potu mężczyzny, któremu sięgam akurat do pach i smrodu papierosa, którego chwilę temu zdążyła dogasić kobieta przede mną. Ciężko powiedzieć, ile osób jest za mną, bo nawet nie próbuję się oglądać – szkoda czasu. Mam jeden cel kozaki nr 25 i kurtka zimowa rozmiar 98. Wejść, a raczej wlać się z tłumem do środka sklepu, zlokalizować promocyjne produkty dziecięce, zgarnąć wszystkie, do których uda mi się dotrzeć, a potem przeglądać w poszukiwaniu właściwego rozmiaru. Im więcej zgarnę, tym większe prawdopodobieństwo sukcesu. Zawsze mogę też rozpocząć wymianę z osobą stojącą obok, jeśli nie uda mi się za pierwszym razem chwycić właściwego rozmiaru. Drugiego podejścia nie będzie, dobrze wiem o tym. Przy drugiej próbie mogę co najwyżej znaleźć kilka par chłopięcych butów i to w rozmiarach powyżej 30. Widocznie rodzice starszych chłopców z nieznanych mi powodów nie uczestniczą tak licznie w corocznej walce. To moja misja na dziś, która mam nadzieję, zakończy się sukcesem. Kilka siniaków - niewielki koszt, jaki jestem gotowa ponieść, by kupić ciepłe i solidne buty dla dziecka w cenie do 50 zł.
Na kilka dni przed promocją produktów dziecięcych na Facebooku i forach społecznościowych zaczynają pojawiać się pierwsze post: "Kto idzie na walkę w Lidlu?", " Kto w tym roku poluje na kozaki?", "W tym roku nie dam się zgnieść i wygram!". Posty piszą głównie kobiety, matki. Wymieniają się poradami z serii "Jak wygrać bitwę w dyskoncie i w jak najkrótszym czasie dostać to, po co przyjechałam, żeby nie spóźnić się do pracy".
Jeśli w dniu promocji jedziesz autobusem z kobietami wsiadającymi w okolicach dyskontu z wypełnionymi po brzegi torbami, możesz być pewna, że one swoją walkę wygrały, a w ich reklamówkach znajdują się dziecięce zimowe kozaki, kurtki, polary itp. Coroczny wyścig po dziecięce produkty budzi w matkach na tyle dużo emocji, że wśród wpisów na FB znajdziesz i takie (pisane w przededniu promocji): "Ja już spać nie mogę" , "Czeka mnie nieprzespana noc", "Mój mąż jutro idzie walczyć, a co, niech zobaczy, jak matka musi się poświęcać!" itp., inna pisze "Ale będę miała ubaw obserwując ich z pracy". Jedne czekają w napięciu, inne z nich drwią. A Ty, po której stoisz stronie?
Jeśli przyjedziesz wystarczająco wcześnie i masz silne nerwy (i łokcie), to możesz wygrać, jak zrobiła to Karolina, wykształcona, posiadająca tzw. "dobrą pracę" mężatka i mama 2 dzieci - "Ale miałam akcję! Kolejka to była, jak przed otwarciem sklepu w PRL-u. Ludzie na mnie krzyczeli, że stanęłam bliżej wejścia, a tu kolejka przecież jest. Po otwarciu szturm i co niektórzy próbowali mnie przepychać, ale poczęstowałam parę osób z łokcia i odpuścili. Dawno czegoś takiego nie widziałam. Oczywiście kupiłam, co chciałam!"
Inne poległy na palcu walki. Jest wśród nich Jola, która napisała: "Wyszłam, bo to nie na moje nerwy. Kłócić się o byty, jak o własne życie? Jak hieny się rzucają, biorą po kilka sztuk w swoje macki i dopiero wybierają. Bez przesady! I to dorośli ludzie! Nie lubię z siebie błazna robić. To był mój pierwszy i ostatni raz."
Tylko niewielki odsetek robi to dla emocji czy corocznego nałogu. Większość z osób walczących o kozaki czy kurtki dla dzieci wcale nie miałaby ochoty w tym uczestniczyć, ale nie stać ich na firmowe, solidne buty dla dziecka lub nie chcą przepłacać. Za kwotę, którą wydadzą na promocyjne produkty (potrafiące być naprawdę wysokiej jakości) w dyskoncie, mogłaby pozwolić sobie jedynie na zakup innych w hipermarkecie lub na bazarze (często bez atestów, certyfikatów). Dbając o komfort i zdrowie dziecka, jak i stan własnego portfela gotowe są naprawdę na wiele. Każda walczy, jak lwica, bo przecież robi to dla osoby najważniejszej dla świecie, dla własnego dziecka.
Zobacz też: 30 kurtek dla dziecka na jesień 2014
Film o mamie szukającej zgubionego w sklepie dziecka powstał w Sosnowcu, jednak takie sceny zobaczyć można także gdzie indziej. Na filmie widać ludzi, którzy bardzo, naprawdę bardzo chcą zdobyć kurtki. Ktoś rzuca cholerą, ktoś inny przepycha się bliżej kosza z towarem. Na podłodze widać porozrzucane zgrzewki napojów, bałagan. Wszyscy chcą tylko jednego: wyjść z kurtką albo kilkoma. Dziecko zaginęło w sklepie, ale kurtki ważniejsze A co z zaginionym dzieckiem ? Z filmu nie wynika, czy udało się je odnaleźć, ale widać wyraźnie, że nikt się nim nie przejął, nie dołączył do szukającej je matki. Przeczytaj także: Wyścig mam po promocje czyli coroczna walka w dyskoncie Jak się czuje dziecko w takim tłumie? Nie mam pojęcia, czy te kurtki są fajne czy nie i czy faktycznie ich cena jest aż tak atrakcyjna (pewnie tak). Wiem natomiast jak się może czuć zgubiony maluch w tłumie. Wokół niego jest las nóg. Małe dziecko nie widzi w tłumie ludzkich twarzy. Jeśli zadrze głowę, zobaczy wyłącznie pośladki, a co najwyżej wprawione w ruch łokcie. Między regałami w mniej zatłoczonej części sklepu też czuje się bez mamy nieswojo. Są dla niego jak ogromne wąwozy. Polowania nie są dla dzieci! Dlatego gorąco namawiam: jeśli traficie na takie sceny przypadkiem, idąc z maluchem na zwykłe zakupy , odwróćcie się na pięcie i idźcie po bułki czy jabłka gdzie indziej. Gdzieś, gdzie nie trzeba się przepychać. A jeśli już chcecie lub musicie brać w tym udział, nie zabierajcie ze sobą dziecka. Żadna, nawet najfajniejsza kurtka na świecie, nie jest warta narażania go na to, że żądny towaru tłum je podepcze . Żadna kurtka nie jest warta jego stresu i łez . Żadna kurtka nie jest warta, by dziecko widziało nas – rodziców w takiej sytuacji. Polecamy: Nie zgub mnie, mamo
Kupno butów dla dziecka spędza sen z powiek wielu rodzicom. To ważny zakup, ponieważ stopa dziecka ciągle się rozwija i potrzebuje do tego dobrego obuwia by rozwijała się prawidłowo. Przy kupnie butów dla dziecka na jesień i zimę ważny jest nie tylko rozmiar (buty powinny być o 1,5 cm większe niż dziecko nosi normalnie), ale także: materiały , z których buty są wykonane, ich fason oraz ogólny typ buta . Nie wiesz, jakie są trendy w butach dla dzieci na obecny sezon jesienno-zimowy? W tym sezonie bez dwóch zdań królują tradycyjne trzewiki – wiązane na sznurówki z przodu i czasem posiadające z boku wszyty suwak – dla większej wygody zakładania buta. Wśród butów dla maluszków, najbardziej popularne są śniegowce oraz trzewiki zapinane na kilka rzepów. Typy butów jesienno-zimowych dla dziecka: Kozaki – to buty w sam raz dla przedszkolaka. Muszą być elastyczne, najlepiej z bocznym zamkiem, który można rozpiąć na całej długości buta. Sprawdź przy zakupie czy zamek jest dobrze wszyty – nie może uwierać, gdy but jest zapięty na nodze. W trendach z tego sezonu możemy zauważyć kozaki ozdabiane futerkiem - najlepiej dobrze widocznym i w jakimś rzucającym się w oczy kolorze. Śniegowce – idealne na śnieg i mróz. Jeśli je wybierasz, pamiętaj, że muszą być odpowiedniej długości – tak, by śnieg nie wsypywał się malcowi do środka. Śniegowce muszą być elastyczne i łatwe w zakładaniu, by dziecko mogło robić to samodzielnie. By ułatwić mu zakładanie, dobrze by było gdyby posiadały zapięcie albo rzep. Na jesień odpowiednikiem śniegowców będą kalosze – jedne z najbardziej lubianych przez dzieci buty. Trzewiki jesienno -zimowe wykonane z Gore-Texu. Mogą być wiązane tradycyjnie na sznurówki i w środku posiadać dodatkową wkładkę ocieplającą stopę dziecka. A mogą być też na rzep lub zapinane z boku na suwak, co ułatwi...
Pierwszy słoneczny dzień tego roku przynosi zaskoczenie (jak co sezon) – moje dzieci nie mają w czym chodzić! Wyzwanie nr 1 – dotarcie z dziećmi do przystanku - Jak to za małe? Przecież kupowałyśmy je na koniec jesieni?! Te buty nie mogą być za małe! - wołam, jak oszalała. Przymierzamy, sprawdzam - jednak są za małe. - Ubierzcie się, bo zaraz idziemy na zakupy po wiosenne buty dla was! - wołam do moich 3 córek – Tylko nie zakładajcie kozaków, bo za oknem upał! - dodaję. Szybko przekonuję się, że nie powinnam tego dopowiadać. Po 10 minutach spaceru na przestanek autobusowy Alicja zaczyna iść z prędkością żółwia bądź ślimaka. - Pośpiesz się! Jak się spóźnimy, będziemy czekać pół godziny na kolejny autobus! - wołam, oglądając się na ociągającą się Alicję. - Mamo, mam za małe buty, nie mogę iść. - To po co je założyłaś ??? - pytam, jakbym zapomniała, że dodałam "nie zakładaj kozaków". - Szybciej, szybciej! - powtarzam do Julii, która postanawia również przeistoczyć się w żółwia i przejść do drużyny Alicji opóźniającej wyścig do autobusu. - Mamo, ja już nie mam siły iść dalej. Nie chcę iść! - woła zmęczona Julia. - Mamo, bolą mnie nogi! - jęczy Alicja. Tylko Nel kroczy w moim tempie, a może to dlatego, że trzymam ją za rękę i ciągnę za sobą? Spocona, zdyszana, zdenerwowana docieram wraz z córkami na przystanek autobusowy. Tłum ludzi na przystanku świadczy o tym, że zdążyłyśmy! Czekamy minutę, drugą trzecią... - Mamo, gorąco mi! - woła jedna przez drugą... Faktycznie zrobiło się potwornie gorąco, więc rozbieram dzieci z kurtek i dźwigam je sama. Czwarta, piąta minuta... autobusu wciąż nie ma. Spóźnia się lub wcale nie przyjedzie :-/ - Mamo, kazałaś nam się tak spieszyć, a teraz musimy czekać! O ja niedobra matka nie przewidziałam, że tym razem autobus, który zwykle przyjeżdża za wcześnie,...
