Chodź, pomaluj mój świat

Jeszcze kilka lat temu, wielu rodziców uważało zajęcia z języka angielskiego w przedszkolu za zbędny wydatek. No bo czego taki brzdąc może się nauczyć, jeśli widzi się z panią raz w tygodniu na pół godziny? Pod koniec roku okazywało się jednak, że maluch umiał po angielsku kilka piosenek, kolory itp. – czyli jednak nauczył się czegoś, ba, może całkiem sporo! Jeśli zatem nasze dzieci tak dobrze przyswajają wiedzę, to spróbujmy tę naukę przez zabawę kontynuować w domu. Zamiast przedszkolnych zajęć albo jako ich poszerzenie.   Dwulatki i przedszkolaki najszybciej uczą się języków Czy wiesz, że to właśnie kilkulatki mają największe zdolności wykorzystywania partii mózgu, które są odpowiedzialne za naukę języków? Angielski w przedszkolu pozwala osłuchać się z językiem. Wczesna nauka nie wpływa negatywnie na rozwój mowy. Język ojczysty (ten, którym posługują się rodzice) nie pomyli się dziecku z żadnym innym, a mowa rozwinie się prawidłowo. Owszem, zauważono, że np. dzieci dwujęzycznych rodziców zaczynają mówić nieco później (mózg potrzebuje więcej czasu na segregację nabytej wiedzy), za to zwykle lepiej radzą sobie z nauką w ogóle. Około 80 proc. zdolności uczenia się rozwija się bowiem przed ukończeniem ósmego roku życia. Wtedy tworzą się w mózgu główne drogi nerwowe – połączenia (synapsy) między komórkami nerwowymi. Im więcej informacji dostaje mózg, tym więcej synaps tworzy. A im więcej synaps, tym bardziej rozwija się pamięć, kojarzenie, logiczne myślenie! Zobacz też: Jak wychować małego poliglotę?   Uzupełniaj zajęcia angielskiego zabawą w domu Jeżeli maluch chodzi na zajęcia z angielskiego w przedszkolu, to prawdopodobnie jego nauka polega także na słuchaniu płyt, wypełnianiu kolorowanek itp. w domu. I teraz ważna sprawa: pilnuj, by to robił. Takie rzeczy są integralną częścią nauki i warunkiem jej...

Doskonale wie, czego chce, ale potrafi również zaakceptować zdanie innych. Lubi nowe wyzwania, choć jeszcze ciągle najlepszym miejscem pod słońcem są dla niego ramiona rodziców. Tak właśnie wygląda pewny siebie dwulatek . Twoje dziecko także może nim zostać. Jak to zrobić? Oto kilka wskazówek. Kochaj dziecko z całych sił Tak to już jest, że pewność siebie nierozerwalnie jest związana z miłością. Jeśli ją okazujesz dziecku, mówisz tym samym: jesteś kimś bardzo ważnym i wartym kochania. W ten sposób dziecko uczy się kochać siebie , zaczyna lubić swoje cechy i je akceptować. Dzięki temu w tym nowym dla niego świecie czuje się bezpiecznie. A to poczucie pozwala mu nie bać się nowych wyzwań (np. stawiania pierwszych kroczków , jazdy na rowerku itp.). Miłość warto (i trzeba!) okazywać dziecku na różne sposoby. Nie wystarczy tylko mówić, jak bardzo się kocha. Potrzebne są również czułe gesty, przytulanie, wspólne śmiechy i wygłupy podczas zabawy. Potrzebna jest w odpowiednich momentach uwaga, którą rodzice skupiają na dziecku w stu procentach. Dlatego mów, jak bardzo kochasz, przytulaj, baw się z dzieckiem, śmiej i nie zostawiaj go samemu sobie, gdy płacze (nawet gdybyś była na niego zła czy zmęczona jego zachowaniem). Bądź oparciem dla dziecka Dziecko, które może zawsze na ciebie liczyć , czuje się pewniej i bezpieczniej. Łatwiej mu wtedy podejmować się nowych zadań, bo wie, że w razie trudności przyjdziesz mu z pomocą: pokażesz, jak włożyć klocek do pudełka i co zrobić, gdy dokuczają koledzy w piaskownicy. Pamiętaj, że dziecko oparcie znajduje nie tylko w słowach otuchy, ale także w ciepłej atmosferze. Twoje dziecko na pewno bardzo lubi, gdy przytulasz się do swojego męża, bo wtedy czuje, że jest częścią kochającej się rodziny. Łatwiej mu wtedy nabrać pewności siebie , bo dom jest jego ostoją. Pozwól dziecku na eksperymenty...

Czas , który spędzamy z dzieckiem i uwaga , jaką je obdarzamy, są na wagę złota. Dzięki nim maluch wie, że jest kochany! Wspólne chwile są na wagę złota... – Najzwyklejsze rozmowy, przytulanki, spacery, wycieczki, zabawy czy nawet wspólne robienie głupich min przed lustrem są ważniejsze niż nam się wydaje – mówi Beata Płażewska, psycholog. – Dzięki tym wszystkim drobiazgom dziecko wie, że jest ważne, bezpieczne i kochane , a to jest dla niego najważniejsze. Wie także, że do kogoś przynależy i że ten ktoś lubi spędzać z nim czas. Wie, że bliscy są z nim nie dlatego, że czymś szczególnym sobie na to zasłużyło, ale dlatego, że istnieje i że jego obecność sprawia im radość. ...  bo dzięki nim dzieci stają się bogaczami To właśnie podczas wspólnie spędzanego czasu buduje się bliskość między rodzicami a dzieckiem. – Ta bliskość to kapitał, z którego człowiek czerpie przez całe życie i który jest wzorem budowania relacji z innymi ludźmi: przyjaciółmi, partnerami, własnymi dziećmi – wyjaśnia Beata Płażewska. ... uczą się nowych rzeczy Spędzając z nami czas, dziecko uczy się mnóstwa rzeczy. Nie tylko słów, nazw kolorów czy kształtów (choć tego oczywiście również), ale także – a może przede wszystkim – okazywania emocji, sposobu reagowania na trudne sytuacje, zachowania wobec innych ludzi, pomagania, radzenia sobie z różnymi przeszkodami, reagowania na stres itp. Tego nie da się nauczyć „na sucho”, nawet na najlepszych warsztatach psychologicznych. Bawiąc się z rodzicami, zwiedzając ciekawe miejsca, rozmawiając czy śmiejąc się, malec uczy się jeszcze jednej ważnej rzeczy: to, czy fajnie spędzamy czas, zależy przede wszystkim od nas samych, a nie np. od pogody albo tego, czy w telewizji jest akurat coś ciekawego. ... są grzeczniejsze Dzieci tak bardzo potrzebują naszej uwagi i spędzanego razem czasu,...