Starszak na mądrej diecie

To kilkanaście bardzo ważnych pierwiastków. Choć organizm potrzebuje ich w niewielkich ilościach, muszą być dostarczane systematycznie. Składniki mineralne wykorzystywane są do budowy kości i tkanek, a ich stężenie wpływa na pracę organów wewnętrznych i układu nerwowego. Odgrywają też ważną rolę w wielu zachodzących w organizmie procesach, m.in. przy wytwarzaniu energii, produkcji i regulacji poziomu hormonów, zachowaniu odporności. Ważne pierwiastki Zależnie od ilości dziennego zapotrzebowania dzieli się je na makro- i mikroelementy oraz pierwiastki śladowe. Do makroelementów, których organizm potrzebuje najwięcej, należą: wapń, fosfor, magnez, sód, potas, chlor, siarka oraz żelazo. Pozostałe to: miedź, cynk, mangan, jod, fluor, kobalt, selen, molibden, chrom. Organizm nie zużywa związków mineralnych w takiej ilości jak w przypadku białek, tłuszczów, węglowodanów czy wody, jednak musi dostawać je regularnie. Również dlatego, że wiele z nich traci każdego dnia w wyniku naturalnych procesów fizjologicznych, np. wraz z wydalinami i wydzielinami ustrojowymi czy złuszczającym się nabłonkiem. Skąd je brać? Organizm ludzki nie potrafi wytwarzać mikro- i makroelementów. Ich podstawowym źródłem jest różnorodna dieta, w której zachowane są właściwe ilości oraz proporcje składników odżywczych. Przy niewłaściwym sposobie odżywiania bardzo łatwo dochodzi do zachwiania równowagi pomiędzy poszczególnymi związkami mineralnymi, np. wapniem i magnezem. Łatwo też o niedobory mikro- i makroelementów. Powstają one najczęściej, gdy dziecko dostaje mało urozmaicone posiłki (takie same każdego dnia), a także zawierające duże ilości oczyszczonej mąki i białego cukru. Nie jest dobrze, gdy tego typu potrawy wypierają z diety produkty o bardziej urozmaiconym składzie i większej zawartości związków mineralnych. Dla zdrowia dziecka najkorzystniejsza jest...

Powinien to być najważniejszy posiłek dnia – podkreślają dietetycy. „Ustawia” pracę całego organizmu : dostarcza mu paliwa niezbędnego do rozruszania ciała i umysłu. Naukowcy przeprowadzili na ten temat wiele badań, z których wynika, że jedzenie śniadania poprawia odporność , zapobiega otyłości i próchnicy, pomaga się uczyć i zapamiętywać. Jeśli chcesz, aby Twój przedszkolak był zdrowy, bystry, nie miał nadwagi, zachęcaj go do jedzenia śniadanka. Tylko co mu na nie podać? To nie bułka z masłem Chałka posmarowana masłem i nutellą, naleśniczek z monte plus kubek słodkiej herbatki – to nienajlepsze pomysły. Organizm co prawda dostanie trochę wapnia , ale przede wszystkim mnóstwo cukru i kalorii. Paradoksalnie, po takim posiłku malec wkrótce znów będzie głodny. Słodycze sycą, ale potem szybko powodują uczucie głodu i... pragnienie zjedzenia znów czegoś słodkiego! Smaczne i zdrowe Przygotowując śniadanko, pamiętaj, że rano malec potrzebuje nie tylko zastrzyku energii, ale też witamin i składników mineralnych. Z nich najważniejszy rano jest wapń. Potrzebują go mineralizujące się kości i ząbki maluszka , a niestety – jak wynika z badań Instytutu Matki i Dziecka – dzieci w wieku przedszkolnym mają coraz większe niedobory tego pierwiastka. Dlatego zadbaj, by maluch na śniadanie wypił szklankę mleka (kakao, kawy zbożowej) lub zjadł jogurt, twarożek, 1–2 plasterki żółtego sera. Samo mleko czy ser to oczywiście za mało. Dobrze, by do tego dziecko zjadło coś ze zbóż (płatki, bułeczkę) plus małą porcję owoców (np. kilka malin, pół jabłka) lub warzyw (plasterek pomidora, kawałek papryki). Jednym z częstych śniadaniowych błędów jest podawanie dziecku za dużej ilości białka, a za małej produktów zbożowych, owoców, warzyw. Jajka na twardo czy sporej porcji twarogu malec nie musi popijać mlekiem. Za duża ilość białka może bowiem...

Pytanie jak z quizu „Czy jesteś mądrzejszy od piątoklasisty”: co jest potrzebne kościom, by były mocne? Odpowiesz: mleko. Ale ono samo nie wystarczy, zresztą dziecko zwykle nie wypije trzech szklanek dziennie. Czym je zastąpić? I co jeszcze malec musi robić, by kości były mocne? Tego nie widać Maluszek rośnie – sprawdzasz to  co kilka miesięcy – więc wydaje ci się, że wszystko jest w porządku. Ale to nie do końca prawda. Dziecko rośnie i rosną (to znaczy wydłużają się) jego kości. Potrzebują jednak dobrego budulca, czyli wapnia. Jeśli go nie mają, są słabe. Czym to grozi? Złamaniami i osteoporozą. Lekarze patrzą z niepokojem, że dziś u dzieci częściej niż kiedyś zdarzają się złamania, które gorzej się zrastają. Powód? Maluchy piją mało mleka, jedzą niewiele jogurtów i serów, za to dużo słodyczy i fast foodów. Coraz mniej czasu spędzają na dworze (bo żłobek, przedszkole, telewizja, komputer...). Niedoborów wapnia nie widać. Dziecko jest zdrowe, biega, bawi się, rośnie – wydaje się, że wszystko jest tak, jak powinno. Ale nie jest. A skutki będzie widać za kilkanaście lat. Co jest potrzebne kościom? Słońce, ruch i dobra dieta, w której jest wapń i witamina D. Zobacz, gdzie możesz je znaleźć. Biały skarb Wapnia najwięcej jest w mleku i jego przetworach: jogurtach, kefirach, twarożkach, serach topionych, żółtych. Dobre są też ryby, zwłaszcza te, które je się razem z kręgosłupem i ośćmi (szprotki, sardynki z puszki), bo to właśnie w nich jest wapń. Jego niewielkie ilości są w nasionach słonecznika, orzechach, migdałach, brokułach, fasoli, szpinaku, botwince, rabarbarze, migdałach, czekoladzie, żółtkach jajek, soi. Problem jednak w tym, że wapń z produktów roślinnych organizm dużo gorzej przyswaja. Jego wchłanianie osłabia kwas szczawiowy (jest w szpinaku, rabarbarze, migdałach, herbacie, czekoladzie),...