Magiczna zagadka i Skradziony obraz – recenzja książek dla dzieci

Jednym z pierwszych tytułów jest „Sherlock Holmes i tajemnica znikającego brylantu”, który rozpoczyna nową bestsellerową serii AKADEMIA PRZY BAKER STREET ogromnie popularną już w 12 krajach!   To niezwykle zabawny wstęp do przygód Sherlocka Holmesa dla młodych czytelników –zaakceptowany przez Conan Doyle Estate. Kultowe postaci są ukazane w uwspółcześnionej wersji i nowatorskiej formie. Na każdej stronie świetnemu tekstowi towarzyszą kapitalne ilustracje jednego z najlepszych brytyjskich twórców. Narrację wzbogacają notatki detektywa, wpisy z blogów, szkolne zadania i raporty prasowe.   Czas rozpocząć polowanie! Śledztwo się toczy! Ale czy Sherlock, Marta i John (no i Baskerville) rozwikłają tajemnicę przed końcem lekcji? John Watson ledwie został uczniem Akademii przy Baker Street, gdy poznał tajemniczego Sherlocka Holmesa. I od razu porwała go szaleńcza przygoda. Zaginiony klejnot, spektakularny skok, a do tego jeden z najbardziej przerażających geniuszy zbrodni, nikczemny Moriarty…   Nowy w szkole John Watson już pierwszego dnia zaprzyjaźnia się z sympatyczną Martą i ekscentrycznym Sherlockiem, a także wesołym szkolnym psem, Baskervillem. Wkrótce też przekonuje się, że w Akademii przy Baker Street nie sposób się nudzić. Uczniowie wybierają się na wycieczkę do muzeum, które ma w swych zbiorach najsłynniejszy kamień szlachetny świata – brylant Alpejska Gwiazda. Jednak w czasie wizyty w muzeum dochodzi do zuchwałej kradzieży i klejnot ginie im sprzed nosa! W całym kraju aż huczy od spekulacji na temat przestępstwa, lecz policja szybko wpada na trop i łapie złodzieja. Wygląda na to, że sprawa została zamknięta… ale Sherlock Holmes jest innego zdania. Czy z pomocą Johna i Marty uda mu się rozwikłać tajemnicę spowijającą niezwykły klejnot?   Wciągająca i zabawna opowieść o klasycznych postaciach z opowiadań...

  „To wariacka książka” – usłyszała Pani, odbierając tegoroczną Nagrodę Literacką m.st. Warszawy. Jury przyznało ją Pani za napisanie przewodnik dla dzieci „Gdzie jest wydra? Czyli śledztwo w Wilanowie”, przyznam, że bardzo szczególnego. Gdy to usłyszałam, a zdanie to wypowiedział prof. Grzegorz Leszczyński (jury Nagrody Literackiej m.st Warszawy) , znawca literatury dziecięcej, niesamowicie się ucieszyłam. To dla mnie komplement, bo „Gdzie jest wydra?” nie jest zwyczajnym przewodnikiem, to raczej gra książkowa. Inspirowałam się grami paragrafowymi, choć „Wydra” jest ich wersją nieco uproszczoną. Gra książkowa polega na tym, że czytelnik sam decyduje, jak dalej potoczy się akcja, jakie działania podejmą bohaterowie. Nie ma tu podziału na rozdziały, tylko są odsyłacze do innych stron, a tam kolejne do kolejnych. Dzięki temu książkę można czytać wiele razy i za każdym razem jest to nowa historia.     Czytelnik „Wydry” wybiera, czy podąży za Fanfanikiem, Minonkiem, Pupusieńką czy Murmurkiem, dziećmi Jana III Sobieskiego i królowej Marysienki. Każe Pani mu zdecydować w imieniu wybranego już bohatera, czy w poszukiwaniu wydry ma zajrzeć do stajni, ogrodu czy na podjazd przed pałacem. Bo książki nie czyta się linearnie, tylko skokowo. Raz jest się na jej końcu, po chwili w środku, później kilka stron wcześniej, skok do początku. To ekscytująca zabawa, choć cały czas denerwowałam się, czy na pewno przeczytam wszystkie strony.   Taki rodzaj opowiadania mocno angażuje czytelnika. Możliwość podejmowania decyzji, którą drogą pójdziemy, sprawia, że optujemy za swoim wyborem i za tym, co on przyniesie. A w „Wydrze” przynosi, oprócz ciągu dalszego historii, nowe słowa, fakty historyczne, klimat epoki. Czytelnik podczas zabawy, mimochodem przyswaja konkretną wiedzę....

No więc ta Marta, której trochę zawalił się świat, bo mama urodziła braciszka, jest okropnie smutna. Ponadto rodzina cały czas mieszka kątem u ciotki i chyba ktoś w domu mocno popija, bo w koszu na śmieci coraz więcej butelek. Dziewczynka musi się czymś zająć. Stoi na balkonie i wypatruje. Któregoś dnia zauważyła, jak anioły kołują nad ogródkami działkowymi , a potem gdzieś znikają. Dziwna historia, trzeba ją koniecznie wyjaśnić. Dlaczego anioły? Dlaczego na Chomiczówce? Dlaczego widzi je tylko ona? Marta postanawia odkryć tajemnicę. "Starsza pani zaczyna charkotać i podrygiwać. Trudno uwierzyć, że człowiek może się śmiać w tak przedziwny sposób. - Nie wie pani, gdzie tu mieszkają anioły? - pyta nagle ośmielona Marta. - Anioły? - starsza pani nieruchomieje. Marcie jest trochę nieprzyjemnie. Starsza pani myśli pewne, że Marta sobie z niej żartuje, a przecież to nieprawda. Tylko jak to teraz wytłumaczyć? - Oczywiście, że wiem - słyszy Marta. - Pan Bogdan je hoduje. Taki trochę wariat, może nawet więcej niż trochę. Wszyscy tu jesteśmy wariatami, wiesz? Oszołomiona Marta patrzy na nią, nie wiedząc, co odpowiedzieć. Starsza pani znowu rechocze." Książka "Poradnik hodowcy aniołów" Grzegorza Kasdepke jest świetnie napisana, pyszna jak babcine bułeczki, a ukazała się w maju za sprawą renomowanego Wydawnictwa Literackiego . Sposób obrazowania zależny trochę od sytuacji, w jakiej znajduje się bohaterka, co podkreśla jeszcze bardziej dramaturgię wydarzeń. Realizm wymieszany z fantazją, wcale nie bajkową, prawda szarej dziecięcej codzienności, z fikcją. Chwilami było mi bardzo smutno. No cóż, świat Marty wcale nie jest światem anielskim. Przeczytać jednak trzeba, bo to bardzo dobra książka. Poradnik hodowcy aniołów Autor: Grzegorz Kasdepke Wydawnictwo Literackie   Kącik małego czytelnika - sprawdź, jakie książki...