Przestymulowanie dziecka: co to jest? Objawy przestymulowania noworodka, niemowlaka i dziecka w przedszkolu
Przestymulowanie dziecka to stan, w którym układ nerwowy malucha nie może poradzić sobie z nadmiarem bodźców. Przebodźcowanie może dotyczyć zarówno noworodka i niemowlaka, jak i starszego dziecka w przedszkolu. Objawy łatwo zauważyć: dziecko jest rozdrażnione i płaczliwe, niemowlę pręży się i zaciska piąstki, trudno mu zasnąć. Aby uniknąć przestymulowania dziecka, trzeba zapewnić mu spokój, ciszę i odpoczynek.
Przestymulowanie dziecka może się zdarzyć w każdym wieku. Zwykle rodzice uczą się rozpoznawać objawy przestymulowania, obserwując noworodka, a potem starsze niemowlę – jego reakcje na nadmiar bodźców powinny wzmóc czujność opiekunów. Przebodźcowanie to trudne doświadczenie dla maluszka, które zakłóca spokojny sen, regenerację i harmonijny rozwój.
Co to jest przestymulowanie dziecka?
Przestymulowanie (inaczej przebodźcowanie) dziecka to sytuacja, w której układ nerwowy malucha zostaje przeciążony przez nadmiar i intensywność bodźców sensorycznych. Do przestymulowania może dojść z powodu zbyt licznych bodźców słuchowych (hałas), wzrokowych, węchowych czy czuciowych (dotykowych). Pamiętaj, że mózg małego dziecka nie jest jeszcze zdolny do właściwej analizy i segregacji wszystkich informacji, jakie docierają do niego z otoczenia. Nie radzi sobie z nimi, a objawy przestymulowania to jego reakcja obronna.
Objawy przestymulowania dziecka
Objawy przestymulowania trudno przeoczyć, bo dziecko staje się niespokojne, a kontakt z nim jest utrudniony. Zwróć baczniejszą uwagę na liczbę i natężenie bodźców, jakie docierają do malucha, jeśli niemowlę:
jest rozdrażnione, wyjątkowo płaczliwe,
pręży się i zaciska piąstki,
zastyga w bezruchu,
wygląda na zmęczone, ale ciężko mu zasnąć,
nadmiernie kicha lub ziewa, ma uporczywą czkawkę.
Objawy przestymulowania u starszego dziecka, np. w wieku przedszkolnym, to także:
wybuchy złości,
marudzenie i narzekanie,
zasłanianie oczu,
zatykanie uszu,
chowanie głowy pod kołdrą, kocem,
rezygnacja z zabawy, uciekanie do innego pokoju,
bicie, kopanie,
unikanie kontaktu wzrokowego,
częste wybudzanie się w nocy, czasem wybudzanie się z krzykiem.
Pamiętaj, że układ nerwowy każdego dziecka może działać inaczej i mieć inną tolerancję na liczbę i intensywność bodźców. Dlatego to...