Rodzice są coraz bardziej świadomi, że odpowiedni dobór zabawek może wpływać na rozwój ich dzieci. Nowoczesne zabawki służą maluchom jako rozrywka, jednocześnie dostarczając konkretnej wiedzy lub wyrabiając określone postawy i odruchy. Niektórzy rodzice zapominają czasem, że same edukacyjne akcesoria nie wystarczą. Do prawidłowego rozwoju dziecku potrzebna jest zabawa z opiekunami, którzy odpowiednio nią pokierują.
Czytaj także: Alarmujące wyniki badań - 8 na 10 rodziców nie ma czasu na zabawę z dzieckiem.
Zabawki edukacyjne dają maluchom nie tylko konkretną wiedzę, np. znajomość alfabetu lub cyferek, lecz także rozwijają wyobraźnię i zdolności manualne, uczą koncentracji i logicznego myślenia oraz ćwiczą pamięć. W przypadku najmłodszych, zabawki edukacyjne pomagają wyrabiać naturalne odruchy ciała. Badania pokazują, że dzieci idąc dziś do przedszkola, sprawnie obsługują tablet lub telefon komórkowy, nie mają jednak rozwiniętej umiejętności prawidłowego trzymania długopisu lub nożyczek.
– Jeżeli dzieci mają już zabawki elektroniczne, w których wystarczy jednym paluszkiem nacisnąć i mamy całą gamę różnych wrażeń, bo pojawia się dźwięk, kolor, światełko, to trudniej jest im zmotywować się do tego, żeby samodzielnie chwytać to niesforne narzędzie (nożyczki – przyp. red.) i ciężko pracować na to, żeby jakieś barwy się z tej białej kartki wyłoniły – mówi Justyna Korzeniewska, psycholog.
Psychologowie podkreślają, że same zabawki edukacyjne to za mało. Rodzice powinni włączyć się w zabawę z dzieckiem, ponieważ tylko wtedy w pełni skorzysta ono z możliwości takich zabawek. Zadaniem dorosłych jest pokierowanie zabawą, wyjaśnienie maluchowi jak używać zabawek i gier. Zdaniem psychologów rodzic powinien stworzyć dziecku warunki do zabawy oraz być jego partnerem w tej rozrywce. Wspólne gry zacieśniają ponadto rodzinne więzi.
– Kiedy dziecko ma do dyspozycji naprawdę atrakcyjne zabawki edukacyjne, to wielu rodzicom wydaje się, że to jest to wszystko, czego potrzebuje – dodaje psycholog. – Rodzice nie powinni czuć się tylko takimi dostawcami ciekawych zabawek i spełniać się poprzez to, że wyciągają kartę kredytową przy ladzie, kiedy dziecko wybrało sobie całą furę bardzo interesujących zabawek, lecz także angażować się w tę wspólną zabawę.
Psycholog radzi, aby do zabawy, obok nowoczesnych zabawek edukacyjnych, włączyć także nieco zapomniane ostatnio kredki, klocki i sznurki.
Polecamy: Jak zrobić motylka z paragonu i spinki - film.
O tym dlaczego rodzice powinni bawić się ze swoimi dziećmi mówi Justyna Korzeniewska, psycholog.
:
Kampania Fisher-Price „Pobawmy się!” ma przekonać rodziców, że wspólna zabawa jest najlepszym sposobem spędzania czasu z dzieckiem. Pomysłodawcy kampanii chcą także uświadomić dorosłym, że to właśnie najprostsze zabawy, które nie wymagają zakupu drogich akcesoriów, mają najlepszy wpływ na rozwój funkcji poznawczych u dzieci.
Źródło: Lifestyle.Newseria.pl
Cudowne dziecko stawało się coraz mniej cudowne Jola uważała swoją córkę za najcudowniejszą i najmądrzejszą istotę na świecie. Potrafiła cieszyć się, kiedy mała samodzielnie chwytała piłeczkę i potrafiła nią rzucić. Biła brawo za każdym razem, kiedy udało się wspólnie ułożyć wieże z klocków , albo córeczka samodzielnie zrobiła „kosi kosi”. Tak było do czasu… Dopóki nie zaczęły odwiedzać ją koleżanki i nie zaczęła wychodzić z małą na spacery. Rozmowy z przyjaciółkami, czy paniami w piaskownicy pt. tytułem: „Mój Jaś chodził jak miał 10 miesięcy. A Julcia sama wstawała jak miała zaledwie 8 miesięcy . A moja Sarunia mówiła jak miała 15 miesięcy pełnymi zdaniami” nie służą niczemu dobremu. Ale presja otoczenia często jest na tyle silna, że i Jola jej uległa. Od tej pory młoda mama zaczęła zastanawiać się patrząc na swoje dziecko: „a może rzeczywiście powinna już sama chodzić? Mało też mówi. Może powinnam iść z małą do specjalisty?” Presja rodzica nie służy rozwojowi dziecka Do specjalisty z dzieckiem, bo nie chodzi , nie skacze na jednej nodze i recytuje wierszy przed roczkiem? Raczej nie. Specjalista i to innego pokroju przydałby się rywalizującym w ten sposób rodzicom. - Pozwólmy dzieciom rozwijać się w swoim naturalnym tempie – apeluje dr n. hum. Justyna Korzeniewska – psycholog dziecięcy. – Każde z nich ma prawo do indywidualnego rozwoju psychoruchowego. Jeden maluch szybciej chodzi, drugi szybciej mówi , ale to nie znaczy, że któryś z nich rozwija się zbyt wolno. Kilka miesięcy różnicy w rozwoju małego dziecka, tym bardziej jeśli dotyczy tylko jednej sfery, to norma. Czytaj też na Polki.pl: Jak wychować szczęśliwe dziecko? "Wyciąganie" na siłę malucha szkodzi mu Rodzicielska rywalizacja powoduje, że rodzice zaczynają wywierać presję na maluszku, by przechodził szybciej do kolejnego...
Chcesz uczyć dziecko porządku, zacznij od nauki sprzątania zabawek . I to jak najwcześniej. Maluch, który wie, że wszystkie rzeczy mają swoje miejsce i powinny na nie wrócić, chętniej je posprząta. Jak zorganizować pokój dziecka? Nawet w najmniejszym mieszkaniu można wygospodarować kącik, szufladę, półkę czy kilka pudeł, by dziecko wiedziało, gdzie znajdują się jego rzeczy. Miejsca te powinny być łatwo dostępne. Dobrze też, gdy pudła, szuflady różnią się kolorem lub kształtem albo są na nich obrazki, które pełnią rolę etykiet, np. domek na pudle z klockami , a miś na pojemniku na pluszaki. Zobacz też: Pokoik malucha - rady architekta Kiedy dziecko samo będzie porządkować zabawki? Nie licz jednak na to, że półtoraroczne dziecko samo uporządkuje swój pokój . On nawet nie rozumie jeszcze pojęcia: bałagan. Zacznij więc od wprowadzenia prostych zasad. Pilnuj, by dziecko bawiło się naraz tylko kilkoma zabawkami. Łatwiej mu będzie odłożyć na miejsce parę autek, niż sprzątnąć całe ich pudło rozsypane na podłodze. Dodatkowo zbyt duża ilość zabawek w zasięgu wzroku nie pozwoli dziecku skupić się na tym, czym się bawi. Dlatego przed rozpoczęciem kolejnej zabawy sprzątnijcie rzeczy z podłogi. Ale spytaj, czy dziecko nie chciałoby pokazać np. swojej budowli z klocków czy układanki tacie, gdy wróci z pracy. Przesuńcie ją wtedy na bok. Czy można się bawić w sprzątanie? Nauka sprzątania przestanie być łatwa, gdy dziecko pozna ulubione słowo dwulatków: „Nie”. Jeżeli na twoje prośby reaguje odmową, spróbuj zrobić ze sprzątania zabawę . Możecie np. urządzić wyścigi – kto pierwszy wrzuci zabawki do pojemnika. Potem koniecznie pochwal zwycięzcę. Zobacz też: W co się bawić z dzieckiem w 2. i 3. roku życia? Jak namówić dziecko na porządki? Małe dzieci same z siebie nie umieją sprzątać. Trzeba ich tego uczyć. Co może...
Na forum internetowym zatroskana mama pyta: „Czy warto inwestować w zabawki edukacyjne?". Inwestować, czyli w domyśle: kupować, ale nie dlatego, że chcemy sprawić przyjemność dziecku, i nie po to, aby miało się czym bawić, tylko dlatego żeby w przyszłości mieć z tej inwestycji jakiś zwrot . Czy rzeczywiście zabawki, których nazwy bardzo dużo obiecują, spełnią pokładane w nich nadzieje rodziców? Zabawka edukacyjna, czyli lepsza? To chyba najbardziej rozpowszechnione określenie wielu nowoczesnych zabawek, które mają zaspokoić jedną z największych potrzeb współczesnych rodziców – dobry rozwój dziecka. Zabawka edukacyjna ma ł ączyć przyjemność zabawy z nauką. Czy to czyni? Eksperci są bardzo ostrożni . Naukowcy ze szwedzkiego International Toy Research Centre w Sztokholmie wprost twierdzą, że nie ma żadnych naukowych dowodów , które potwierdziłyby istnienie czegoś takiego jak zabawka edukacyjna. Ich zdaniem, zabawki tylko pomagają dzieciom ćwiczyć pewne umiejętności, ale niczego same nie uczą. Natomiast w opinii psychologów, walor edukacyjny mają takie zabawki, którymi dziecko może operować, czyli posługiwać się nimi na wiele różnych sposobów w myśl zasady, że „nie jest ważne to, co robi sama zabawka, lecz ważne jest to, co zrobi z nią dziecko”. Ranking zabawek dla dzieci - sprawdź opinie rodziców! A może interaktywna? Zabawki interaktywne wymagają czynnego udziału w zabawie. Bawiąc się nimi, maluch musi coś nacisnąć, zaśpiewać, wrzucić, czegoś posłuchać. Brzmi nieźle, ale... Pojęciem „interaktywne” zwykle określa się zabawki elektroniczne . Mają one z góry określony zakres działań i bawiące się nimi dzieci szybko mogą się znudzić – co też często się dzieje. Nudzą je (a rodziców często przy okazji bardzo denerwują) powtarzane w kółko polecenia, piosenki czy dźwięki. Ta powtarzalność sprawia, że wiele drogich...
