Zwyczaj, by chrzcić malutkie i niczego nieświadome dzieci, coraz częściej wywołuje sprzeciw rodziców. Agnieszka Włodarczyk postanowiła dać synowi szansę, by w przyszłości sam zdecydował o dołączeniu do Kościoła katolickiego. Część rodziców ją poparła, ale inni ostrzegają, że dziecko może mieć kiedyś żal do matki.
W komentarzach pod naszym artykułem o decyzji Agnieszki Włodarczyk rozgorzała dyskusja: czy lepiej ochrzcić dziecko, gdy jest małe, czy raczej pozostawić mu wolny wybór w kwestii wiary. Aktorka postawiła na tę drugą opcję, co wielu mamom się spodobało.
„Mądra decyzja. Po co się śpieszyć, a może gdy dorośnie, zacznie podróżować i poznawać inne kultury. I stwierdzi, że chce wyznawać inną wiarę, z którą się zgadza”.
Niektórzy wręcz żałują, że sami nie mieli tyle odwagi, by postąpić podobnie: „Słuszna decyzja. Maleństwo dorośnie i samo zdecyduje. Ja bardzo ubolewam, że nie dałam moim dzieciom takiego wyboru. Tylko pod presją rodziny ochrzciłem dzieci”;
„Popieram. Każdy ma prawo wyboru religii”;
„I bardzo dobrze, nie wiem, skąd się w ogóle wzięła taka głupota, żeby chrzcić dzieci jako niemowlęta bez ich zgody i bez ich świadomości. I gdzie w ogóle jest napisane, że tak trzeba? Przecież nawet sam Jezus ochrzcił się jako dorosły i podjął decyzję o przyjęciu chrztu samodzielnie”.
Po drugiej stronie barykady znaleźli się wierzący rodzice, których zdaniem rezygnacja z chrztu to krzywda dla dziecka:
„Teraz taka moda. A pomyślała, że dziecko może mieć do niej żal o to, że nie zostało ochrzczone? Ale każdy robi, jak uważa”.
Celowo nie przytaczamy opinii, w których internauci straszą złymi duchami, które rzekomo mają ułatwiony dostęp do duszy nieochrzczonego dziecka. Niektórzy zwracają jednak uwagę na bardziej realne i przyziemne problemy, jakie wiążą się z brakiem chrztu:
„Tylko szkoda, że wiara tak mocno jest wpleciona w życie codzienne. Jak go nie ochrzci, to nie pójdzie do komunii, być może będzie wytykane palcami w szkole. Później bierzmowanie w okresie, kiedy nastolatki są dla siebie najgorsze... Ja myślę, że tu wiara nie ma nic do rzeczy. Rodzice powinni ochrzcić, a później komunia i bierzmowanie... I dopiero wtedy taki człowiek niech sobie sam podejmie decyzję, czy zostaje w Kościele, czy nie. Oszczędzi mu to sporo przykrości w najważniejszym czasie w życiu”.
Naszym zdaniem kwestia wiary i chrztu to indywidualna sprawa każdego człowieka i każdej rodziny. Można dyskutować, ale nie narzucać, straszyć i obrażać innych z powodu odmiennych wyborów. A Agnieszce Włodarczyk jeszcze raz gratulujemy odwagi i asertywności.
Zobacz też:
Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, kiedy ochrzcić dziecko – to indywidualna decyzja rodziców. Większość z nich decyduje się na chrzciny w ciągu kilku pierwszych miesięcy życia dziecka. Inni czekają z chrztem, aż maluch pójdzie do przedszkola lub szkoły. Jeszcze inni pozwalają, by dzieci same zadecydowały, czy chcą zostać ochrzczone. Chrzest dziecka: w jakim wieku zorganizować chrzest? Rodzice mogą podjąć decyzję o ochrzczeniu dziecka w każdym momencie życia malucha, jednak zarówno chrzczenie noworodka, jak i dziecka w wieku szkolnym ma swoje plusy i minusy. Teoretycznie możesz ochrzcić już noworodka, jednak lepiej przemyśl swoją decyzję – myśl przede wszystkim o zdrowiu maluszka. W pierwszym miesiącu życia dzieci są niezwykle podatne na wszelkie infekcje. Jeśli maluch nie ma jeszcze wszystkich obowiązkowych dla tego okresu szczepień, tym bardziej warto się zastanowić, czy aby na pewno chcesz go narażać. Chrzciny mogą być również zbyt stresujące dla tak małego brzdąca, który w pierwszych tygodniach po porodzie potrzebuje przede wszystkim twojej bliskości. Godzinna uroczystość, a następnie przyjęcie, mogą być dla niego zbyt męczące. Warto rozważyć odczekanie co najmniej sześciu tygodni od narodzin malca. Niemowlę jest już wtedy na tyle duże, że rodzice nie boją się o jego samopoczucie i zdrowie, a jednocześnie na tyle małe, że prawdopodobnie prześpi całą uroczystość (dziecko, które ma około roku, może już okazywać swoje zniecierpliwienie). Pamiętaj, by przy podejmowaniu decyzji o ochrzczeniu dziecka kierować się wyłącznie wiarą i rzeczywistą potrzebą przyjęcia tego sakramentu. Jeśli masz wątpliwości, czy będziesz wychowywać dziecko w wierze, lub decydujesz się na chrzest, bo tego oczekują np. twoi rodzice lub teściowe, być może warto jeszcze raz to przemyśleć. Kiedy najlepiej ochrzcić dziecko? Zastanawiasz się, kiedy najlepiej...
Chrzest to ważne wydarzenie w życiu chrześcijan. Jeśli chcesz zostać ojcem chrzestnym lub matką chrzestną, musisz pamiętać, że od ubiegłego roku wymogi Kościoła są mocno zaostrzone. Nie wystarczy więc, że kandydat ma ukończone 16 lat, uczęszczał na katechezę szkolną, jest wierzący i przystąpił do chrztu, komunii oraz bierzmowania i może przystąpić do sakramentu pokuty i komunii świętej. Rodzice chrzestni nie mogą żyć w niesformalizowanym związku Kancelaria parafialna może wymagać od kandydatów, by podpisali specjalnie oświadczenie o tym, że są praktykującymi katolikami. Muszą zapewnić, że prowadzą życie zgodnie z wiarą katolicką: nie żyją w związku niesakramentalnym ani w konkubinacie, uczestniczą co niedzielę we mszy świętej, nie podlegają „żadnej karze kanonicznej wymierzonej lub zadeklarowanej zgodnie z prawem”. Drugą część oświadczenia wypełnia proboszcz parafii, do której należy kandydat na rodzica chrzestnego. Potwierdza w nim, że nie widzi przeszkód do podjęcia tej roli. Do najważniejszych zadań rodzica chrzestnego będzie należeć pomoc w wychowaniu dziecka w wierze katolickiej. Uważacie, że Kościół katolicki ma słuszne wymagania, czy ta lista to jednak przesada? Zobacz też: Chrzest dziecka: absolutnie wszystko, co musisz wiedzieć, by ochrzcić dziecko Chrzciny: organizacja chrzcin, zaproszenia, formalności, co jest potrzebne do chrzcin [KROK PO KROKU] Ile dać księdzu na chrzest?
Na jednym z forów internetowych dla mam wywiązała się dyskusja dotycząca zabobonów. Pewna użytkowniczka forum przytoczyła następujący fragment tekstu: „Matka chrzestna nie może być w ciąży. W przeciwnym razie grozi to odebraniem zdrowia dziecku, które nosi w brzuchu, albo dziecku, które podaje do chrztu – maleństwa mają sobie nawzajem odebrać zdrowie”. Zapytała, czy inne mamy wierzą w ten przesąd. Okazuje się, że zdania są bardzo podzielone. „Wiara w Boga i zabobony wykluczają się wzajemnie” Większość mam odpowiedziała, że nie wierzy w zabobony. Jako argument podawały fakt, iż wiara w Boga i przesądy wzajemnie się wykluczają. Kobiety jednogłośnie twierdziły, że „wierzą w Boga, a nie w zabobony”. Pojawiło się też wiele komentarzy określających wiarę w przesądy jako „komedię”, „głupotę”. „Ale średniowiecze! Oczywiście, że nie!” – napisała jedna z mam. „Ja będąc w trzecim trymestrze ciąży, podawałam dziecko do chrztu. Oboje są zdrowi. Nie należy wierzyć w taki przesąd” – dodała kolejna. Jedna z internautek bardzo trafnie podsumowała temat: „Chrzest to ma być z zasady piękne przeżycie, zmycie grzechu itd., a jednocześnie miałby się przyczynić do odebrania zdrowia dziecku? Totalna głupota”. Mamy podawały też przykłady z własnego doświadczenia negujące ten przesąd: „Ja byłam w ciąży, kiedy zostałam chrzestną. Ani mojemu dziecku nic się nie stało, ani mojej chrześnicy. Co za zabobony”. „Moja kuzynka 15 lat temu miała być chrzestną. Jak się okazało, że jest w ciąży – odmówiła. Urodziła córkę z bardzo poważną wadą serca, dziecko ledwo przeżyło. Także zbiegi okoliczności w takich sytuacjach są częste” – pisała kolejna. „Nie wierzę, ale...” Pod postem pojawiło się też sporo komentarzy mam, które jednak wierzą w takie zabobony lub mają takie osoby wśród...
