Do zdarzenia doszło 19 września w Katowicach, gdy autobus miejski zatrzymał się na światłach. Kierowca usłyszał wtedy krzyk kobiety i zobaczył nieprzytomne dziecko. Mężczyzna od razu zareagował – wyniósł chłopca na świeże powietrze i rozpoczął masaż serca.
O tym wspaniałym zachowaniu kierowcy poinformował prezydent Katowic: „W jednym z naszych autobusów pan Sebastian – kierowca tego pojazdu – uratował 1,5-roczne dziecko” – napisał w mediach społecznościowych Marcin Krupa, dodając, że właśnie dotarła do niego informacja, że „wśród kierowców MPK Katowice mamy bohatera”.
Całe zdarzenie zostało szczegółowo opisane w komunikacie Przedsiębiorstwa Komunikacji Miejskiej w Katowicach. Możemy w nim przeczytać, że pan Sebastian, kierowca autobusu T-20 jechał z placu Wolności. Gdy zatrzymał się na światłach na ulicy Gliwickiej, usłyszał krzyk kobiety z wnętrza autobusu.
„Okazało się, że 1,5-roczne dziecko kobiety przestało oddychać, a jego ciało było zupełnie bezwładne” – opisuje PKM. Jedna z pasażerek zadzwoniła na numer alarmowy 112, a kierowca z pomocą innej pasażerki reanimował na zewnątrz dziecko.
„Brzuszek zaczął się unosić. Po kolejnych uciśnięciach dziecko otworzyło oczy, ale wciąż było bardzo słabe. Pan Sebastian starał się utrzymać jego uwagę, aby ponownie nie straciło przytomności” – brzmi fragment komunikatu. Następnie pasażerowie przenieśli dziecko do autobusu i ułożyli na siedzeniach. Po ok 8-10 minutach przyjechało pogotowie, a autobus ruszył w dalszą trasę.
„Jesteśmy dumni z pana Sebastiana, który pomimo stresu, który w takiej sytuacji się pojawia, zachował zimną krew i udzielił niezbędnej pomocy” – napisał w opublikowanym komunikacie prezes PKM Roman Urbańczyk, dodając, że cała sytuacja była naprawdę trudna, ponieważ dotyczyła małego dziecka.
Kierowca, który uratował malucha, pracuje w PKM Katowice od 14 lat. Co trzy lata przeprowadzane jest szkolenie BHP (ostatnie miało miejsce mniej więcej rok temu), na którym jest również nauka pierwszej pomocy. Takie szkolenie jest obowiązkowe dla każdego kierowcy.
„Dzięki znajomości zasad udzielania pierwszej pomocy i zaangażowaniu kierowcy oraz pozostałych pasażerów dziecko przeżyło” – zaznaczył Marcin Krupa, zachęcając, by każdy przypomniał sobie zasady udzielania pierwszej pomocy. „Nie znamy nigdy momentu, w którym nasza szybka reakcja będzie mogła uratować czyjeś życie” – argumentował prezydent.
Źródło: tvn24.pl
Piszemy też o:
Suche i wtórne utonięcie mogą przebiegać podobnie. Czasem wystarczy, że dziecko zachłyśnie się wodą podczas kąpieli na basenie, w morzu, w wannie. Potem może wrócić do domu i skarżyć się jedynie na dojmujące zmęczenie. Dopiero kiedy zaśnie, topi się we własnym łóżku. Właśnie dlatego zarówno suche, jak i wtórne utonięcie określane jest też jako ciche utonięcie. Na szczęście można je rozpoznać i w porę im zapobiec! Spis treści: Co to jest suche utonięcie? Co to jest wtórne utonięcie? Objawy suchego i wtórnego utonięcia Suche i wtórne utonięcie: pierwsza pomoc Jak często występują suche i wtórne utonięcia? Co to jest suche utonięcie? Do suchego utonięcia dochodzi zazwyczaj w krótkim czasie po kontakcie z wodą . O suchym utonięciu mówimy, kiedy niewielka ilość wody dostaje się do nosogardzieli dziecka, powodując skurcz krtani (głośni), co uniemożliwia oddychanie. Na suche utonięcie narażone są przede wszystkim dzieci, ale objawów nie można bagatelizować także u dorosłych. Co to jest wtórne utonięcie? Wtórne utonięcie może nastąpić w czasie od 15 do 72 godzin od momentu podtopienia lub zachłyśnięcia się wodą. W tym przypadku woda dostaje się do płuc, utrudniając transport tlenu do krwi i prowadząc do obrzęku płuc i niedotlenienia, co może zakończyć się śmiercią. Najczęstszą przyczyną wtórnego utonięcia jest topienie się w morzu lub jeziorze. Dużo niebezpieczniejsza jest słona woda, gdyż sól podrażnia płuca. Objawy suchego i wtórnego utonięcia W obu przypadkach, zarówno suchego, jak i wtórnego utonięcia, objawy są podobne . Wezwij pogotowie, jeśli po kontakcie z wodą zauważysz u dziecka następujące objawy: silne zmęczenie i senność; trudności z oddychaniem; silny, ciągły kaszel; zawroty głowy; zaburzenia mowy; ból...
Ataki padaczki mogą mieć różny przebieg, nie zawsze są to drgawki i utrata przytomności. Wszystko zależy od rodzaju epilepsji, na którą cierpi chory. Napadem padaczkowym mogą być np. nagłe i gwałtowne symetryczne ruchy rąk albo chwilowa utrata kontaktu z otoczeniem, przypominająca zamyślenie się. Najważniejsze to wiedzieć, jak udzielić pierwszej pomocy podczas ataku padaczki, tak aby chory nie ucierpiał. Atak padaczki Charakterystycznym objawem epilepsji są ataki padaczki, które zazwyczaj trwają od kilku sekund do ok. 3 minut. Widok chorego, który doświadcza napadu padaczkowego, jest niepokojący, ponieważ najczęściej towarzyszą mu: drgawki sztywnienie ciała utrata przytomności zasinienie toczenie piany z ust przygryzanie języka bezwiedne oddawanie moczu. Inne rodzaje epilepsji mogą jednak objawiać się zupełnie inaczej. Jednak takie duże ataki padaczki wymagają umiejętnego udzielania pomocy, by chory nie doznał urazu mózgu, uderzając głową o twarde podłoże, a także dlatego, że podczas napadu może dojść do zatrzymania oddychania. Padaczka: pierwsza pomoc Jeśli jesteś świadkiem ataku padaczki, przede wszystkim: zachowaj spokój, zabezpiecz otoczenie tak, by choremu nic się nie stało, ułóż chorego w bezpiecznej pozycji, najlepiej na boku, podłóż coś miękkiego pod głowę, kontroluj oddech chorego, nie przytrzymuj siłą kończyn, nie otwieraj szczęk i nie wkładaj niczego do ust chorego, rozluźnij ubranie w okolicy szyi, bu ułatwić oddychanie, zostań do czasu odzyskania świadomości, jeśli atak się przedłuża (ponad 3 minuty) lub wystąpi kolejny w ciągu godziny, wezwij pogotowie . Pierwsza pomoc podczas ataku padaczki Ważne: Po napadzie padaczki chory jest zmęczony, zdezorientowany, senny, odczuwa ból mięśni i głowy. Miewa zaburzenia mowy. Okres ponapadowy trwa od kilku minut do kilku...
