Do dramatycznego zdarzenia doszło w jednej z dzielnic Londynu. Lauren Saint George, 25-letnia matka, wpadła w szał na wiadomość o tym, że albo uda się do ośrodka dla samotnych matek z dziećmi, albo 10-tygodniowa córka zostanie jej odebrana. Tak długo potrząsała niemowlakiem, aż dziecko zmarło.
Lily-Mai Hurrell Saint George urodziła się przedwcześnie, w 31. tygodniu ciąży i przez pierwsze tygodnie życia przebywała w jednym z londyńskich szpitali. Personel medyczny miał poważne wątpliwości, czy dziewczynka powinna zostać oddana rodzicom, ponieważ w ich ocenie istniało duże ryzyko poważnych zaniedbań maluszka, przede wszystkim ze względu na ciężki stan psychiczny matki. Jednak decyzja tamtejszej opieki społecznej umożliwiła powrót małej Lily-Mai do domu.
Zaniepokojona pielęgniarka środowiskowa zgłosiła swoje obawy dotyczące opieki nad Lily-Mai. Decyzją opieki społecznej dziewczynka wraz z mamą miały być umieszczona w ośrodku opiekuńczym. 31 stycznia pielęgniarka poinformowała o tym 25-letnią matkę, co jednak nie spotkało się z pozytywną reakcją. Po wyjściu pielęgniarki Lauren Saint George wpadła w szał i zaczęła potrząsać córką.
„Mechanizm polegał na tym, że była potrząsana tak, że jej mózg (dziewczynki, przyp.) poruszał się do tyłu i do przodu wewnątrz czaszki, powodując obrażenia”, relacjonuje prokurator Sally O'Neil cytowana przez BBC.
Niemowlę miało złamane 18 żeber, wykręconą nogę oraz śmiertelny uraz mózg. Dziewczynka zmarła 2 lutego 2018 roku, sześć dni po wypisaniu za szpitala.
Do dramatycznego zdarzenia doszło w lutym 2018 roku, jednak dopiero teraz sąd wydał wyrok w sprawie dzieciobójstwa. Zgodnie z brytyjskim prawem ta zbrodnia jest równoznaczna z zabójstwem dziecka, ale grozi za nią łagodniejsza kara. „Śmierci Lily-Mai można było uniknąć, gdyby nie została przekazana pod opiekę dwojga ludzi, którzy nie nadawali się do opieki nad nią”, powiedziała prokurator. Sąd uwzględnił także fakt, że kobieta cierpiała na depresję poporodową i nie była świadoma swojego zachowania, dlatego też wyrok zostanie wydany w zawieszeniu. Prawomocna decyzja sądu ma zostać ogłoszona 9 września.
W związku z tym dramatycznym wydarzeniem apelujemy, aby nie lekceważyć objawów depresji, także tej poporodowej. Nieleczona może stać się zagrożeniem życia nie tylko dla chorej osoby, ale i jej bliskich.
Źródło: bbc.com
Piszemy także o:
Co roku, wraz z nadejściem fali upałów, dochodzi do sytuacji, gdy rodzice zostawiają dzieci w samochodzie, a sami idą „tylko coś szybko załatwić”. Skutki mogą być jednak tragiczne. Przeraża to, co dzieje się wtedy w organizmie dziecka... Do hipotermii (przegrzania organizmu) dochodzi na skutek zbyt długiej ekspozycji na wysoką temperaturę. Zostają wtedy zaburzone procesy termoregulacji – dziecko przestaje się pocić i nie może w ten sposób schłodzić swojego organizmu. Wbrew pozorom dziecko nie będzie też wcale krzyczeć i płakać – będzie wyglądało tak, jakby po prostu zasypiało, ponieważ na krzyk nie będzie mieć siły... Co się dzieje z ciałem dziecka w rozgrzanym samochodzie? Jeśli podczas objawów przegrzania czynnik ciepła nie zostanie przerwany, może on prowadzić do udaru cieplnego, a nawet śmierci. Po 20 minutach ekspozycji na słońce w mocno nagrzanym samochodzie wydarzy się jeden z następujących scenariuszy: dziecko jest przytomne, będzie przestraszone i spanikowane, że nie jest w stanie uciec; dziecko traci przytomność i jest w śpiączce. Dziecko zostawione w samochodzie podczas upalnego dnia odczuwa: niemożność ucieczki przed gorącem, która powoduje uczucie paniki; puls dziecka jest słaby i szybki; skóra dziecka jest chłodna, wilgotna i blada; w wyniku ciągłej utraty płynów ustrojowych pojawiają się bolesne i mimowolne skurcze mięśni; organizm zaczyna się odwadniać; skóra i usta dziecka są gorące i suche; zaburzenia widzenia i świadomości; przyspieszone bicie serca; trudności w oddychaniu; próby ochłodzenia się ciała kończą się niepowodzeniem, ponieważ organizm nie ma już płynów do pocenia się; pojawiają się skrajne nudności (są pierwszą oznaką niewydolności narządów); wymioty i...
Archie został podłączony do aparatury podtrzymującej życie. W połowie maja lekarze wykonali serię testów, który wyniki miały dać odpowiedź na pytanie: jakie są szanse, że chłopca da się uratować. Stwierdzono uszkodzenie pnia mózgu. Według medycyny to koniec. Ale według rodziców chłopca: nie. Czerwiec: według sądu chłopca należy odłączyć od aparatury W oparciu o wyniki testów, trybunał konstytucyjny uznał, że dla chłopca najlepsze byłoby odłączenie od aparatury. Rodzice Archiego powiedzieli wtedy stanowcze nie. Odwołali się od wyroku. Nie wyobrażając sobie, jak świadomie mogliby pozwolić na śmierć syna. Zwłaszcza że oboje są bardzo religijni i nie akceptują eutanazji. Lipiec: aparatura uwłacza godności dziecka W ostatni piątek (15 lipca) ponownie nie zgodził się na dalsze podtrzymywanie życia chłopca. Sędzia Anthony Hayden niezmiennie stoi na stanowisku, że odłączenie od aparatury byłoby „w interesie” chłopca. Zdaniem sędziego sztuczne podtrzymywanie funkcji życiowych uwłacza godności dziecka i jest... daremne. Sędzia podkreślił, że ma świadomość, iż jest to „tragedia niewyobrażalnych rozmiarów”, jednak medyczne dowody wskazują jednoznacznie, że w tym momencie lekarze jedynie odraczają śmierć chłopca. Matka: zmuszanie nas do eutanazji jest okrutne "Śmierć nie leży w interesie mojego syna. Nasz syn na pewno chciałby, byśmy walczyli dalej. I będziemy walczyć" – powiedziała mama Archiego po ogłoszeniu wyroku sądu. „Nie zgadzamy się z ideą eutanazji. Zmuszanie nas do niej i przyspieszanie jego śmierci z tego powodu jest niesłychanie okrutne”. Wyświetl ten post na Instagramie ...
Wada polega na przecieku krwi od jednego płodu do drugiego. Jest to powikłanie zdarzające się w ciąży bliźniaczej jednokosmówkowej. Jego skutkiem jest to, że oba płody są zagrożone, bo żaden z nich nie rozwija się w idealny sposób, przy czym jedno z bliźniąt jest wyraźnie mniejsze od drugiego. Nieleczona wada oznacza aż 60-100 proc. ryzyka zakończenia się ciąży śmiercią dzieci. Musicie wybrać! Lekarze poinformowali Kloe i Michaela, że mają wybór: albo wyrażą zgodę na odcięcie pępowiny słabszego płodu, tym samym skazując go na śmierć, aby drugie dziecko przeżyło, albo trzeba będzie wykonać operację za pomocą lasera, która daje tylko 10 proc. szans słabszemu dziecku, ale stwarza też ryzyko dla silniejszego bliźniaka . Rodzice potrzebowali trzech godzin, żeby przedyskutować, co w tej sytuacji zrobić. Para nie wyobrażała sobie w pełni świadomie skazać na śmierć jedno z bliźniąt, dlatego zdecydowali się na operację. Kloe twierdzi, że od początku czuła wyjątkową więź łączącą bliźnięta i dlatego postanowiła, że każde z dzieci powinno mieć szansę na życie. To nie koniec kłopotów Zabieg przebiegł pomyślnie, jednak po takiej operacji zwykle dochodzi do porodu w czasie 10-12 tygodni. Kloe zaczęła rodzić po 10 tygodniach, a była wtedy w 27. tygodniu ciąży. Na świat przyszli James i Michael ważący jedynie 623 g i niecałe 1700 g . I wtedy rozpoczęła się walka o ich życie. Przez 14 godzin od porodu Kloe nie zobaczyła swoich dzieci, gdyż od razu zabrano je na oddział intensywnej terapii. Chłopcy spędzili tam 16 tygodni. W końcu mogli wrócić do domu. Dzisiaj bliźniaki mają półtora roku i rozwijają się dobrze. Ich więź rzeczywiście jest niesamowita. „Łączy ich najściślejsza więź – jeden nie będzie spał bez drugiego w pokoju! Ich związek jest jak żaden inny, chociaż widzę, że teraz zaczynają cieszyć...
