Wywiad z Jurkiem mam przyjemność przeprowadzać już po raz drugi. Za pierwszym razem rozmawialiśmy o nauce dzieci pierwszej pomocy (Fundacja Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy do czerwca 2020 roku przez 14 lat powadziła program edukacyjny ,,Ratujemy i Uczymy Ratować" - przyp. red.). Wtedy Jurek w prezencie dał mi kolorowy notatnik do zapisywania złotych myśli. Dziś podarował mi płytę Urszuli. Małe gesty, które dużo mówią o człowieku.
Jurek Owsiak: – Dobrzy (odpowiedź pada błyskawicznie). Zdecydowanie. Przynajmniej ja mam wrażenie, że spotykam się przede wszystkim z ludźmi dobrymi. Tych nielicznych złych staram się omijać. Inaczej nie udałoby się nam tyle osiągnąć. Działalność Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy to dowód na to, że całą maszyną porusza masa dobrych ludzi.
– Bez przesady. Zamykam na klucz swój samochód, wiem, że istnieją nie tylko dobrzy ludzie. Ale instynktownie ciągniemy do dobra i ono się zwraca, czego dowodem jest Orkiestra. Złość, nienawiść i foch nigdy niczego dobrego na świecie nie zbudowały, wręcz przeciwnie: prowadziły do wojen i nieszczęść.
– Ja bym trochę zawęził temat. To nasz system edukacji sprawia, że dzieci uczestniczą w tym wyścigu. Oczywiście to, czym dziecko przesiąknie w domu, te wszystkie wartości, które mu rodzice przekażą, kształtują tego małego człowieka praktycznie na całe życie, ale szkoła też powinna mieć wartości do zaoferowania.
– Mój ojciec i mama nauczyli nas – mnie i mojego brata – podstawowego dekalogu uczciwości. Zrobili to bez wielkich codziennych mów, tylko po prostu obowiązywały u nas w domu dobre i jasne zasady, a zwłaszcza zasada pomocy bliźniemu, i to zwłaszcza ze strony mojego ojca. Wszyscy w rodzinie wiedzieli, że ojciec jest gotów zdjąć swoje buty, by je dać komuś bardziej potrzebującemu. Mamy nawet taką rodzinną anegdotę. ,,– Gdzie jest rowerek Jurka? – No przecież Jurek już na nim nie jeździ. – Jak to nie jeździ? Nie jeździł, bo była zima. – Aaaaa, no wiesz, dałem koledze". Mój ojciec był właśnie takim człowiekiem (śmiech).
– Tak, ale jednocześnie nie mam nic przeciwko chęci zdobywania swojego miejsca w świecie. Wymagaj od siebie, bądź najlepszy, pnij się coraz wyżej. Dzięki takiej postawie można więcej, ma się bardziej otwarty umysł, jest się kreatywnym. To właśnie takich ludzi się ceni. To właśnie tacy ludzie tworzą Orkiestrę – bo im się chce, oni nie mówią, że się nie da. Zostawiamy im mnóstwo swobody. Jest ponad 1500 sztabów i każdy ma prawo wyglądać inaczej. Nie mówimy szefom sztabów, że tego czy tamtego im nie wolno. Chcesz, by podczas finału w twoim sztabie zaśpiewała Helena Vondrackova? Super! Nie chcesz organizować przy okazji Wielkiego Finału żadnego koncertu? W porządku. Masz zamiar przynieść ciasto dla wolontariuszy? Proszę bardzo. To ty masz pomysł i ty go realizujesz. Wtedy naprawdę się chce.
– No właśnie... dlatego to jest taka trudna rozmowa. Często dostajemy od rodziców listy, w których piszą, że kiedyś sami byli wolontariuszami, a teraz ich dzieci korzystają ze sprzętu zakupionego przez Orkiestrę (przeczytaj o tym reportaż). Ta złotówka kiedyś przez nich wrzucona teraz wróciła w postaci supernowoczesnego sprzętu, który uratował ich dziecko.
Ale dostajemy też maile i listy pełne nienawiści. I to nie z przekazem, że kupiliśmy kiepski inkubator, bo nie spełnia swoich funkcji, tylko że po prostu jesteśmy źli i tyle. Na początku naszej działalności takich listów nie było. Te wszystkie minione lata, to co działo się w polityce, miało wpływ na to, jacy jesteśmy w domu, o czym w nim rozmawiamy, jak rozmawiamy. I teraz, niestety, Polska jest coraz bardziej podzielona. Jak w tym wszystkim się nie pogubić?
(chwila ciszy)
Ja bym wszystkie dzieci uczył na pamięć wiersza Aleksandra Fredry ,,Paweł i Gaweł w jednym stali domu". Bo przecież przede wszystkim chodzi o to, żeby nie włazić komuś z butami w życie i nie robić tego, co komuś niemiłe. Na tych prostych zasadach warto zbudować całą dalszą filozofię.
– Tolerancji i umiejętności dyskusji. Wyobraź sobie burzliwą rozmowę, w której ktoś mówi: ,,Przestań już w końcu nawijać, przestań gadać na tego czy tamtego. Wyluzujmy i zostawmy to ludziom, którzy zajmują się historią, a my spróbujmy rozpalić ognisko, napić się piwa, zjeść kiełbasę, pogadać z naszymi dzieciakami i pośpiewać piosenki". Trzeba mieć poczucie humoru i dystans do siebie. Tego też mamy za mało i tego także powinniśmy swoje dzieci nauczyć.
Zobacz także:
Siedzibę WOŚP odwiedziliśmy w 2016 roku, przed 25. Finałem Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Ja i fotograf przyjeżdżamy do siedziby Orkiestry na umówioną godzinę. Wokół spieszący się gdzieś ludzie. – Prace nad kolejnym Finałem tak naprawdę zaczynają się w dzień po ostatnim – twierdzi rzecznik prasowy WOŚP, Krzysztof Dobies . – Wtedy omawiamy na gorąco, co się udało, nad czym trzeba popracować. Prace trwają cały rok, ale miesiąc przed Finałem zaczyna się prawdziwe szaleństwo. Pomoc sztabom, przygotowanie identyfikatorów, organizacja studia telewizyjnego – to wymaga czasu! Ale ,,wośpowcy" znajdują ten czas także dla nas, bo oni po prostu tacy są: otwarci, przychylni i pomocni. Lukrowana laurka? A jednak... kliknij baner i wygraj zdjęcie swojego dziecka na okładce „Mamo, To Ja” Regulamin licytacji Po pierwsze spokój Po niewielkiej siedzibie oprowadza nas Bartosz Chodorowski z Biura Prasowego WOŚP . Najpierw zaglądamy do małego pokoju, w którym kilka osób zajmuje się czuwaniem nad aukcjami. Chcemy zrobić zdjęcia, jednak okazuje się, że nasz fotograf zapomniał karty do aparatu. Ludzka rzecz, ale musi wrócić po nią do domu, co zajmie mu kilkanaście minut. A my mamy tak mało czasu! Martwię się, że nie zdążymy zobaczyć wszystkiego. Ja się denerwuję, a ,,wośpowi" ludzie uspokajają, że na pewno damy radę, że nie ma się co tak przejmować. Uff, no dobrze, to w takim razie, zanim fotograf dojedzie z kartą, ja popytam trochę o aukcje. Pracowicie, ale z sercem Co roku wolontariusze Orkiestry organizują samodzielnie około tysiąca aukcji (w zeszłym roku było ich prawie 1400). Katalogują zgłoszone przedmioty, fotografują je, opisują, wprowadzają do bazy danych i wystawiają na aukcję. W pracach uczestniczy na początku trzech wolontariuszy, ale im bliżej Finału, tym więcej potrzeba rąk do pracy. – Wtedy do pomocy...
Od rana płaczę – trochę z niewyspania, ale przede wszystkim ze wzruszenia i dumy! Sztab WOŚP, który współtworzyły redaktorki Polki.pl i Babyonline.pl, zebrał wczoraj 120 tys. złotych! Tak, właśnie tyle wysypało się z 59 puszek naszych wolontariuszy! WOŚP na Wiejskiej Ulica Wiejska w Warszawie kojarzy Wam się tylko z Sejmem i kłótniami polityków? Błąd: na Wiejskiej mieści się też wydawnictwo Edipresse, którego częścią jest Babyonline.pl. Tutaj też od dwóch lat, w dzień Finału WOŚP mieści się jeden z WOŚP-owych sztabów, założony przez Magdę Klimkowską, kiedyś red. naczelną „Mamo, To Ja” i Babyonline.pl, teraz – red. naczelną zaprzyjaźnionego z Babyonline portalu Polki.pl . W ubiegłym roku nasz sztab zebrał 50 tys. zł. W tym roku ponad 2 razy więcej! A ile zebrał cały WOŚP? Chociaż dokładne sumy będą znane dopiero w marcu, już dziś, dzień po Finale, wiadomo, że Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy w tym roku zebrała gigantyczną kwotę! Już teraz na liczniku Orkiestry jest ponad 62 miliony złotych! Tyle wyświetla licznik WOŚP niespełna 12 godzin po zakończeniu 25. Finału! Te pieniądze pójdą na ratowanie zdrowia – i niejednokrotnie życia – najmłodszym pacjentom polskich szpitali: wcześniakom, chorym noworodkom, niemowlętom. Chociaż Orkiestra jest najbardziej znana z tego, że dzięki niej wszystkie dzieci w Polsce mają tuż po porodzie badany słuch – to pamiętajmy, że to tylko jeden z wielu programów zdrowotnych WOŚP-u. To dzięki WOŚP ciężarne z cukrzycą ciążową mogą bezpłatnie wypożyczać ze szpitali pompy insulinowe. To dzięki WOŚP w polskich szpitalach nie brakuje inkubatorów dla wcześniaków. To dzięki WOŚP coraz więcej Polaków umie udzielać pierwszej pomocy. Na stronie WOŚP-u możecie zobaczyć mapkę z zaznaczonymi placówkami medycznymi, w których znajduje się...
