Pierwszy raz w księgarni

Niczego nie przegap! Patrz na swojego malca bardzo uważnie i ciesz się każdym jego osiągnięciem. A będzie ich teraz miał więcej niż Adam Małysz w szczytowej formie! Twój brzdąc w pierwszym roku życia uczy się w piorunującym tempie. Jeszcze w ciąży mogło ci się wydawać, że maluch tylko je i śpi. Tymczasem już kilka tygodni po porodzie okazuje się, że dziecko nie chce tak dużo spać, za to chętnie obdarza cię swoim najpiękniejszym uśmiechem, wesoło gaworzy i... zachęca do zabawy. Na początku z trudem dźwiga główkę, by z czasem bez najmniejszego wysiłku, leżąc na brzuszku, sięgać po zabawki. Jeszcze chwila, a zacznie raczkować i biegać! Każdego dnia staje się coraz mądrzejsze. Kibicuj mu i bij brawo. A gdy coś cię zaniepokoi, powiedz o tym lekarzowi! 0–3 miesiące Przez pierwsze miesiące ty i malec poznajecie siebie nawzajem, czyli „dostrajacie się”. Ty uczysz się rozpoznawać, co smyk mówi do ciebie swoim zachowaniem, płaczem, minkami. On uczy się ssać, unosić główkę, koncentrować uwagę na otaczającym świecie, skupiać wzrok na zabawkach, słuchać, co mówisz. Co jest dla niego najważniejsze: Zaspokajanie podstawowych potrzeb: głodu, bezpieczeństwa i miłości. Jego portret: Ufny, mała przylepka, która nade wszystko potrzebuje twojej bliskości. To uwielbia: Być przytulony do ciebie, ssać pierś, słuchać bicia twojego serca. Jest zachwycony, kiedy nosi go na rękach tata. Osiągnięcia: Pierwszy uśmiech i nawiązanie kontaktu wzrokowego z mamą. Ma to miejsce około szóstego tygodnia. To największa nagroda za twoje nieprzespane noce czy trudy karmienia piersią! Jak wspomagać rozwój dziecka: Bądź blisko maluszka, reaguj na jego płacz. Karm piersią. Gdy nie śpi, baw się z nim, tul, całuj, mów do niego i pokazuj pierwsze zabawki: grzechotki, karuzelkę, np. Tiny Love, 250 zł, czy wieszane pluszaki, np. Canpol babies,...

Specjalne seansy filmowe, przedstawienia muzyczne, cyrkowe, warsztaty rysunku, malarstwa, lepienia z gliny – to tylko kilka imprez kulturalnych zorganizowanych dla najmłodszych z okazji Dnia Dziecka. I jak co roku cieszyły się one szalonym powodzeniem wśród dorosłych i ich pociech. Bo choć jeszcze parę lat temu miejsce matki z dzieckiem było w kulturalnie prowadzonym domu, sytuacja na szczęście się zmienia. Wybór imprez, na które można zabrać ze sobą dziecko, jest coraz większy. Od przedszkola do Jarocina – Przed rokiem zauważyliśmy, że Jarocin staje się imprezą międzypokoleniową, że dawni stali bywalcy wracają po latach z dziećmi – opowiada zastępca burmistrza Jarocina Robert Kaźmierczak. – Pomyśleliśmy więc, czemu nie zrobić dla nich przedszkola. Znaną na Zachodzie ideę festiwalowej wioski dziecięcej Jarocin wprowadzi w życie jako pierwszy z polskich festiwali. Zamiast bezczynnie czekać na powrót rodziców z koncertów, dzieciaki będą w tym czasie uczestniczyć tam w zajęciach artystycznych. – Chcemy wykształcić w dziecku nawyk, pokazać mu, że jest taka forma spędzania wolnego czasu jak festiwal – tłumaczy Kaźmierczak. Idea wykształcania w dzieciach nawyku przyświeca także kinowym porankom filmowym z dziećmi (zazwyczaj w wieku od trzech do sześciu lat), które w większych miastach stały się standardem. W Warszawie organizują je kina Muranów i Luna, w Krakowie – Kino pod Baranami. Sieć Multikino we wszystkich swoich oddziałach we środy organizuje pokazy dla niemowlaków – Multibabykino. Mama lub tata może zająć z dzieckiem dwa, a nawet trzy miejsca, dźwięk jest ściszony, światła lekko zgaszone, aby wszyscy mogli czuć się komfortowo. Sporo kin przygotowało też ofertę dla nastolatków – cykle, na które chodzi się klasami ze szkoły w ramach lekcji. – Dla niektórych dzieci lekcją jest już sama wizyta w takim kinie...

Szóste urodziny mojego synka mocno wryły mi się w pamięć. Zaprosiliśmy wszystkich jego kolegów z przedszkola. Kacper wyznał im wcześniej, że marzy o Bionicle’ach. Dla nieświadomych: to seria składanych robotów firmy Lego. Niekończąca się seria. Już dawno pogubiłem się w nazwach poszczególnych przedstawicieli populacji Bionicle. Wiem tylko, że kosztują od 20 do 50 złotych. Koledzy przynieśli w sumie kilkanaście tych robotów. Wkrótce potem Kacper zamarzył o kolejnych. Tym bardziej że obejrzał film z Bionicle’ami w roli głównej. Potem obejrzał poświęconą im stronę internetową. Świat mego dziecka zaczął się obracać wokół robotów. Ja zaś zdałem sobie sprawę, że jeśli w niego wejdzie, trudno mu będzie z niego wyjść. A mnie – pozbierać się finansowo. Chcę komórkę i komputer! Po rozmowach z innymi rodzicami zrozumiałem, że nie jestem sam. Małe dziewczynki bezustannie zbierają koniki Pony. Większe wciąż chcą mieć coś z WITCH: zabawki, ubrania, książki, filmy. Wielbiciele chipsów zbierają dołączane do nich zabawki. Tych, którzy poszli do kina na film, kuszą związane z nim zabawki, ubrania i słodycze. Ci, którzy woleli obejrzeć bajkę w telewizji, marzą o zabawkach z reklam. Dzieci wabią billboardy i reklamy w witrynach osiedlowych sklepów. Co się dzieje? – Na dziecko przeznacza się coraz więcej pieniędzy – wyjaśnia „Przekrojowi” doktor habilitowana Beata Łaciak, socjolog z Uniwersytetu Warszawskiego. – W dodatku rodzice pozwalają dzieciom na samodzielny wybór tego, co im się w sklepie podoba. Rynek więc dostrzegł je jako konsumentów. Beata Łaciak przebadała 150 dzieci z klas I–IV szkoły podstawowej. 50 dzieci pochodziło z Warszawy, 50 z małych miast i 50 ze wsi. Wszystkie dysponowały własnymi pieniędzmi. – Najczęściej z prezentów – mówi socjolog. – Głównie dawali je rodzice, ale...