Z reguły pierwszym objawem różyczki u dziecka jest złe samopoczucie, ale bywa i tak, że różyczka przebiega całkowicie bezobjawowo. Powikłaniami po chorobie może być odwodnienie, zapalenie stawów u chorych płci żeńskiej, bóle jąder i zapalenie najądrzy u chorych płci męskiej. Rzadko zdarza się zapalenie wątroby oraz małopłytkowość, której konsekwencją mogą być zaburzenia krzepnięcia krwi.
Spis treści:
Różyczka u dzieci występuje zwykle w wieku 4-9 lat. Pierwszym etapem choroby jest złe samopoczucie u dziecka, przypominające przeziębienie lub łagodną grypę.
Objawy różyczki to najczęściej:
Chorobie mogą towarzyszyć: ból głowy, kończyn, gardła, brak apetytu, nudności oraz zapalenie spojówek.
Większość dzieci przechodzi różyczkę bardzo łagodnie lub z niewielkimi objawami. Czasami jednak symptomy choroby są niemal niewidoczne i można powiedzieć, że przebiega ona bezobjawowo. Zdarza się, że niektóre dzieci nie mają wysypki. Jedynym objawem różyczki są wtedy powiększone węzły chłonne. Przechorowanie tej choroby uodparnia dziecko na całe życie. Dziecko chorujące na różyczkę zakaża jeszcze 7-14 dni po ustąpieniu wysypki.
Okres wylęgania, czyli czas, jaki upływa od chwili wtargnięcia wirusa do organizmu do wystąpienia pierwszych objawów choroby, wynosi zwykle dwa-trzy tygodnie. Najpierw pojawia się u dziecka złe samopoczucie, niewysoka gorączka, może też wystąpić ból gardła, katar i brak apetytu. Kolejnym objawem jest powiększenie węzłów chłonnych. Po ponad dwóch tygodniach od zakażenia wirusem różyczki pojawia się (albo nie) wysypka.
Wysypka przy różyczce przypomina małe plamki jasnoróżowego koloru. Najpierw pojawiają się za uszami, potem na twarzy, a po upływie doby schodzą na tułów i kończyny. Wysypka jest widoczna przez około 3-5 dni i wyglądem przypomina wysypkę alergiczną lub tę, jaka pojawia się przy zachorowaniu na odrę. Poniżej zdjęcie nóżki dziecka z różyczką – w tym przypadku zmiany były dość blade i bardziej przypominały zmiany alergiczne:
fot. Adobe Stock
Jedną z cech charakterystycznych wysypki przy różyczce jest to, że nie zawsze swędzi. Zdarza się jednak, że zmiany skórne powodują swędzenie, które utrzymuje się około 3 dni. W takiej sytuacji lekarz może przepisać dziecku leki przeciwhistaminowe, stosowane podczas alergii.
Jest co najmniej kilka chorób objawiających się wysypkami i dlatego rodzice mogą mieć kłopot z oceną, na ile jest to poważny problem, a nie np. reakcja alergiczna skóry. Dlatego trzeba w przypadku wysypki udać się z dzieckiem do lekarza.
Skórne objawy różyczki przypominają nieco odrę, jednak przebieg różyczki jest zwykle dużo łagodniejszy niż w przypadku odry (na początku są to niewielkie plamki koloru ciemnoróżowego, których stają się coraz bardziej wypukłe, przypominając grudki).
Wysypka różyczki nie jest podobna do tej charakterystycznej dla ospy wietrznej (bardzo swędząca wysypka z pęcherzykami) czy szkarlatyny (drobnoplamista wysypka przypominają ukłucia szpilki lub szczotki drucianej).
Różyczka to choroba zakaźna wywoływana przez wirus z rodziny Togaviridae (rubella virus). Zakaża się nią poprzez kontakt z chorą osobą, drogą kropelkową (katar, kaszel) lub poprzez łożysko (w przypadku różyczki wrodzonej). Wirus jest obecny w wydzielinie z nosa i gardła, we krwi, w kale i moczu chorego dziecka. Różyczkę „łapie się’’ też, dotykając rzeczy zakażonych przez chorą osobę. Dlatego często zarażają się nią dzieci w przedszkolu, gdyż korzystają z tych samych zabawek, toalet, przedmiotów.
Chorobę leczy się objawowo, podając leki obniżające gorączkę. W tym czasie dziecko powinno dużo odpoczywać i nie mieć kontaktu z osobami, które do tej pory nie chorowały na różyczkę, aby ich nie zarazić.
Zobacz też:
Kiedy należy wykonać badanie? Kobiety planujące ciążę powinny badanie w kierunku różyczki zrobić przed poczęciem dziecka. U kobiet w ciąży badanie wykrywające przeciwciała przeciwko różyczce powinno zostać wykonane do 10. tygodnia ciąży. Sprawdź: Normy wyników badań dla kobiety w ciąży. W jakim celu wykonuje się badanie w kierunku różyczki? To badanie ma na celu sprawdzenie, czy kobieta w ciąży ma we krwi przeciwciała przeciwko różyczce . Jeśli w dzieciństwie chorowała na tę chorobę lub była szczepiona, ma przeciwciała IgG . Jeśli nie ma przeciwciał, istnieje ryzyko zachorowania na tę chorobę, która jest bardzo niebezpieczna dla płodu. Wirus wywołujący różyczkę może wywołać zakażenie wewnątrzmaciczne, przyczynić się wad wrodzonych dziecka, a nawet przyczynić się do poronienia. Zobacz także: Dozwolone i niedozwolone w ciąży Jak się przygotować do badania? To badanie krwi (pobranie ze zgięcia łokciowego). Nie trzeba być na czczo. Jak interpretować wyniki? Obecność przeciwciał IgG świadczy o tym, że przyszła mama jest odporna na różyczkę. Natomiast jeśli ich nie ma, istnieje ryzyko zarażenia. Aby zmniejszyć ryzyko zachorowania na różyczkę, trzeba unikać chorych – wirus przenosi się drogą kropelkową. Niestety, różyczka staje się zakaźna 12. dnia od kontaktu z chorym, jeszcze przed pojawieniem się objawów, dlatego tak trudno się przed nią ustrzec. Wysypka pojawia się dopiero po 14–16 dniach od zakażenia, pozostałe objawy różyczki to: gorączka, ból głowy, powiększające się węzły chłonne. Często różyczka przebiega bezobjawowo. Ciężarne powinny być bezwzględnie izolowane od chorych na różyczkę (jeśli wcześniej nie zostały zaszczepione). Przy podejrzeniu, że jednak doszło do zetknięcia się z różyczką, kobieta ciężarna powinna jak najszybciej...
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000} p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 13.0px} span.s1 {font-kerning: none} Kaszel najczęściej świadczy o chorobie układu oddechowego. Ale nie zawsze to ona jest przyczyną. Przewlekły kaszel u noworodków i niemowląt prawdopodobnie jest związany z zaburzeniami wrodzonymi. Im wcześniej on wystąpi, tym poważniejsza przyczyna: w pierwszym tygodniach życia ujawniają się np. przetoka przełykowo – tchawicza, wiotkość tchawicy i krtani, rozszczep krtani, wady naczyniowe (m.in. z uciskiem na tchawicę). Kaszlą także zdrowe dzieci - nawet do 10 razy na dobę, zazwyczaj w dzień. Są to jednak pojedyncze kaszlnięcia. Pamiętaj, że leczenie kaszlu powinno rozpocząć się od ustalenia jego przyczyny. Pomocna w jej ustaleniu będzie obserwacja objawów towarzyszących a także intensywności i rodzaju wydzieliny (w przypadku kaszlu mokrego). Kaszel a glista ludzka Glista to pasożyt, którego larwy przemieszczając się przez organizm mogą wywołać np. zapalenie płuc lub oskrzeli. Zarażenie nią może też dawać objawy charakterystyczne dla chorób układu pokarmowego, jeżeli larwy dostaną się do jelit. Najbardziej charakterystycznymi objawami zarażenia glistą ludzką są: silny napadowy kaszel, kruczenie w jelitach, biegunki i zaparcia, bóle brzucha i wymioty. Dziecko może zarazić się glistą od innych dzieci, a także pijąc nieprzegotowaną wodę, jedząc niemyte owoce i warzywa, w brudnej piaskownicy lub innym miejscu, gdzie można mieć kontakt ze skażonym kałem (np. woda ze ściekami). Podstawą profilaktyki jest zachowanie higieny i częste mycie rąk. Kaszel a zespół ściekania wydzieliny Towarzyszy mu kaszel suchy . Spływająca wydzielina mechanicznie drażni receptory w gardle i...
