Zima, jesień, deszcz i brak światła to nie jedyne powody, które mogą sprawiać, że brakuje nam radości życia i chęci do opuszczania domu. Nawet wiosną możemy czuć się parszywie, a letnie dni, niosące obietnicę zwolnienia tempa i błogiego lenistwa, mogą okazać się skąpane w smutku. Depresja jest bardzo poważną chorobą, która wymaga leczenia. Szacuje się, że w Polsce cierpi na nią od 1,2 -1,5 miliona osób. Nie można tego bagatelizować, przygnębienie to nie zawsze tylko spadek nastroju, który można skwitować stwierdzeniem: "Trzeba wziąć się w garść".
Każdy z nas miewa gorsze dni, bywa przygnębiony czy smutny, ale depresja jest inna: przygnębienie nie mija, odbiera chęć i siły do działania, cierpiący na nią nie może zmusić się do wykonania nawet najprostszych czynności, takich jak wstanie z łóżka. Jeśli od jakiegoś czasu czujesz, że jesteś w dołku i ten stan przeszkadza ci normalnie funkcjonować, pracować, zajmować się dziećmi, idź do lekarza. Już dwa tygodnie takiego stanu powinny cię zaniepokoić!
Depresja może być wywołana przez wiele czynników, od sytuacji życiowych po skłonności genetyczne. Przyczyny nie są do końca jasne. Może ją wywołać trudne doświadczenie, takie jak śmierć kogoś bliskiego, inna choroba, zażywane leki. Częstą przyczyną wystąpienia depresji są też zaburzenia hormonalne, takie jak te u kobiet po porodzie, u których diagnozuje się depresję poporodową. Są też inne, mniej oczywiste, powody, które mogą działać jak katalizator.
1. Pora roku
Przywykliśmy do mówienia, że jesień jest przygnębiająca porą roku. Nie wszyscy jednak wiedzą, że nie jest to tylko powiedzenie! Od 4-6 proc. ludzi jest bardzo podatnych na ciężkie sezonowe zaburzenia nastroju (SAD) wywołane przez zimno, ciemne, krótkie dni itd. Kolejne 10-20 proc. cierpi na lekką formę tych zaburzeń lub reaguje silnym przygnębieniem na złą pogodę. W sezonowych zaburzeniach nastroju depresja pojawia się najczęściej jesienią – w październiku lub listopadzie i utrzymuje się aż do wiosny, kiedy dni stają się dłuższe. Jednak jak twierdzą specjaliści, SAD może wystąpić także latem – może go wywołać nadmierne ciepło i wilgotność, zmiany w codziennej rutynie, a nawet problemy z samooceną i z akceptacją własnego ciała.
2. Miasto
Złe wiadomości dla miłośników dużych miast! Naukowcy uważają, że miejsce zamieszkania ma wpływ na to, jak się czujemy. Z badania, którego wyniki opublikowano w magazynie "Nature" w 2011 roku wynika, że zaburzenia nastroju są częstsze u mieszkańców miast. Przyczyny upatruje się w szybkim tempie życia i stresie. Ocenia się, że ryzyko wystąpienia zaburzeń nastroju u mieszczuchów jest aż o 39 proc. większe niż u mieszkańców spokojnych miejsc. Przebywanie na łonie natury – zdaniem naukowców z Uniwersytetu w Essex ma zbawienny wpływ na nasze zdrowe psychiczne i dobre samopoczucie.
3. Brak snu
Osoby cierpiące na depresję mają często problemy z bezsennością, ale też ciągłe niewyspanie może prowadzić do depresji. Brak snu sprawia też, że jesteśmy rozdrażnieni, spięci i zmęczeni. To wszystko niestety nie wpływa korzystnie na nasze samopoczucie i zdrowie psychiczne. Pamiętaj, że środki nasenne nie rozwiązują problemu, są tylko doraźnym rozwiązaniem.
4. Problemy z tarczycą
Podobne objawy do depresji daje niedoczynność tarczycy. Jeśli cierpisz na wahania nastrojów, problemy z koncentracją, brak siły na robienie zwykłych rzeczy, koniecznie sprawdź poziom hormonów tarczycy. Możliwe, że nie jest to tylko depresja i potrzebujesz też leków na tarczycę!
5. Internet
Coraz trudniej nam przebywać offline – jeśli nie siedzimy przy komputerach, to skrolujemy telefony i klikamy w tablety. Uzależnienie od internetu to poważna sprawa – naukowcy odkryli, że wśród osób wykazujących objawy uzależnienia od sieci występuje więcej przypadków średniej do głębokiej depresji. Być może dzieje się tak dlatego, że internet odciąga nas od życia towarzyskiego w realnym świecie, przez dłuższy czas stwarzając pozory prowadzenia go w internecie, ale na dłuższą metę to się nie sprawdza: ludzie potrzebują fizycznej obecności innych ludzi. Kolejnym czynnikiem mogącym powodować przygnębienie jest oglądanie w mediach społecznościowych ślicznych migawek z idealnego na pozór życia innych ludzi – tych wszystkich podróży, uroczych dzieci, pysznych kolacji, kochających mężów. Internet ma też swoją ciemną stronę.
Depresja to coś więcej niż utrzymujący się smutek. Zagraża życiu. Jeśli podejrzewasz, że możesz cierpieć na depresję, porozmawiaj z lekarzem pierwszego kontaktu lub umów wizytę u psychiatry. Zrób to teraz. Nie czekaj kolejnego dnia.
Zobacz też:
Depresja poporodowa to jedno z najczęściej występujących zaburzeń psychicznych po porodzie, ale nie jedyne. Zachwianie równowagi psychicznej po porodzie związane jest ze zmianami hormonalnymi w organizmie młodej mamy. Czasami problemy psychiczne po porodzie są poważne, a statystyki mówią, że na problemy psychiczne o różnym natężeniu cierpi aż 80 proc. kobiet po porodzie. Nie wolno bagatelizować tematu zaburzeń psychicznych u młodych matek – warto wiedzieć, czego można się spodziewać i jak postępować, jeśli zauważymy u siebie obniżenie nastroju, stany lękowe po porodzie lub inne problemy emocjonalne i psychiczne. . Zaburzenia psychiczne po porodzie Zaburzenia nastroju i inne problemy natury psychicznej występują u ok. 80 proc. kobiet w okresie ciąży i po porodzie. Wszystko przez wahania hormonów i zmianę ich stężenia. Specjaliści dzielą zaburzenia depresyjne związane z ciążą i porodem na: baby blues – objawia się drażliwością, zmiennością nastroju, pojawiającym się lękiem i zaburzeniami snu. Baby blues pojawia się po porodzie, a szczególnie nasilone jest w 5-7 dniu po urodzeniu dziecka. Szacuje się, że baby blues dotyka 80 proc. kobiet i mija zazwyczaj samoistnie po około 2 tygodniach. depresja poporodowa – szacuje się, że depresja poporodowa dotyczy ok. 15 proc. kobiet. W przypadku depresji poporodowej mamy do czynienia z pełnoobjawową formą choroby, konieczne jest leczenie farmakologiczne. depresja w przebiegu zaburzeń depresyjnych nawracających – dotyczy kobiet, u których przed porodem występowały epizody depresyjne (tzw. "mała" lub "duża" depresja, a także dystymia). Depresja poporodowa – trudna dla całej rodziny Depresja po urodzeniu dziecka to problem, który dotyka nie tylko kobiety, ale całej rodziny. Depresja poporodowa wpływa na życie wszystkich osób w otoczeniu cierpiącej na tę chorobę mamy – jej partnera, nowo...
Kathy DiVincenzo jest mamą dwójki dzieci i doulą, która każdego dnia musi zmagać się z depresją poporodową , zaburzeniami lękowymi i zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi. Kathy opublikowała na Facebooku dwa zdjęcia, które podsumowują jej codziennie życie. Do zdjęć dołączyła wzruszający opis, w którym tłumaczy, czym dla niej jest depresja poporodowa i jak pomóc młodym mamom, które się z nią zmagają. Depresja po porodzie "Jest szansa, że czujesz się teraz bardzo niekomfortowo (wierz mi, ja też). Chcę zmusić cię do porzucenia tego narzuconego przez społeczeństwo dyskomfortu, który towarzyszy poporodowym zaburzeniom psychicznym. [...] Prawda jest taka, że oba te zdjęcia reprezentują moje życie, w zależności od dnia. Czułabym się komfortowo, dzieląc się tylko jedną z tych rzeczywistości i to jest problem. Jedyną rzeczą bardziej wyczerpująca od posiadania tych zaburzeń jest udawanie, że ich nie mam. Staram się z całych sił ukryć tę rzeczywistość, bo boję się, że poczujesz dyskomfort. Boję się, że pomyślisz, że jestem słabą, szaloną, okropną matką albo milion innych rzeczy. Wiem, że nie jestem sama z takimi myślami. Musimy przestać udawać, że połóg jest równoznaczny z euforią, bo w jednym na siedem przypadków nie jest. Musimy zacząć pytać młodych rodziców, jak się mają w głębszym sensie, tak, by nie dostać odpowiedzi, że wszystko gra. Musimy poznać objawy, symptomy, zagrożenia i plany wsparcia w kontekście zaburzeń po porodzie . Musimy przełamać tabu i przerwać milczenie, musimy zacząć dzielić się naszymi historiami i pokazać innym, że nie są same. [...] W razie, gdyby nikt ci tego nie powiedział – naprawdę świetnie sobie radzisz. Jesteś kochana i jesteś wartościowa. Nie jesteś sama. [...]" – napisała Kathy na Facebooku. Nie lekceważ objawów depresji Na depresję poporodową cierpi około 10-15% kobiet....
Objawami depresji może już być ciągłe zmęczenie i apatia, niechęć do jedzenia i chęć pobycia samemu. Mimo że każdy z nas przeżywa chwile smutku, przygnębienia, to pierwsze oznaki depresji są łatwe do zauważenia. Czasem mamy konkretny powód do smutku: śmierć kogoś bliskiego ( poronienie ), utratę pracy, niepowodzenia w życiu prywatnym. Gdy po pewnym czasie przygnębienie nadal jest tak samo intensywne, należy się zastanowić nad swoim satnem. Depresyjny smutek częściej też dopada nas zimą, ale to akurat związane jest z brakiem światła i przy sezonowej depresji z reguły nie doskwiera brak apetytu, jest wręcz odwrotnie. Przeczytaj, jakie są najczęstsze objawy depresji i w jaki sposób dopada ona młode mamy. 1. Objawy depresji częściej są widoczne u kobiet Prawie dwa razy więcej kobiet niż mężczyzn cierpi na stany depresyjne . Ryzyko zapadnięcia na tę chorobę w ciągu całego życia dotyczy 20-25% wszystkich kobiet i 7-12% mężczyzn. Zaburzenia te najczęściej występują po 30-35. roku życia. Ta różnica związana z płcią występuje w większości krajów. Oto lista najbardziej charakterystycznych objawów depresji: Smutek, przygnębienie, niemożność odczuwania radości. Zmniejszenie zainteresowań (np. niechęć do zajmowania się swoim hobby). Spadek aktywności, apatia, spowolnienie, niechęć do działania. Problemy ze snem ( bezsenność lub nadmierna senność). Zmniejszenie apetytu, spadek wagi ciała, suchość w ustach. Uczucie ciągłego zmęczenia, brak energii i sił do życia. Lęk, uczucie wewnętrznego napięcia, niektórzy nazywają je ,,niepokojem w środku". Trudności w koncentracji i zapamiętywaniu, wrażenie niesprawności intelektualnej. Poczucie beznadziejności, niska samoocena . Dolegliwości bólowe (bóle głowy, brzucha, bóle w klatce piersiowej, nerwobóle). 2. Kobiety gorzej niż panowie znoszą depresję......
