Twoje dziecko NIE JEST niegrzeczne, gdy:
... wierci się, biega i zagląda we wszystkie kąty. Rozpiera je energia i naprawdę trudno mu usiedzieć w miejscu. Ruch jest mu potrzebny jak powietrze. Wszystkie dzieci mają kłopot z grzecznym siedzeniem w miejscu, jednak niektóre w ogóle nie są w stanie tego robić. To kwestia temperamentu.
Nasza rada: Zadbaj o to, by dziecko mogło się wybiegać, wyskakać i wyszaleć. Spokojny spacer za rączkę czy grzeczne siedzenie na ławeczce w parku to dla niego tortury!
Polecamy także: Co to znaczy "grzeczne dziecko"? Wywiad z Supernianią.
... zadaje setki pytań. Ciągłe "A po co?", "A dlaczego?" może być męczące, jednak dziecko pyta, bo chce wiedzieć, uczyć się i rozwijać.
Nasza rada: Staraj się nie zbywać malucha i cierpliwie odpowiadaj nawet na najdziwniejsze jego pytania. Najciekawsze zapisuj. Za kilka lat wrócisz do nich z ogromną przyjemnością! Ucz dziecko (ostrzegamy: łatwo nie będzie), że nie wszystkie pytania wypada zadawać na głos. Te w rodzaju "Mamo, a dlaczego ta pani ma wąsy?" mogą ranić.
... rozkłada zabawki na czynniki pierwsze. Robi to, bo jest dociekliwe i chce wiedzieć, jak działają.
Nasza rada: Doceniaj ciekawość dziecka. Kupuj mu zabawki, które można składać i rozkładać. Rozmawiaj z nim o tym, jak działają różne przedmioty, przeprowadzajcie razem proste eksperymenty.
... wraca z podwórka brudne. Pamiętasz? Maluchy dzielą się na czyste i szczęśliwe.
Nasza rada: Pozwalaj się dziecku brudzić. Niech dotyka różnych rzeczy, eksperymentuje z wodą z kałuży, a nawet czołga się wokół piaskownicy. Trudno poznawać świat siedząc grzecznie na ławce i uważając na spódniczkę czy spodenki.
Sprawdź dlaczego warto pokochać plac zabaw
... spada mu z widelca marchewka, podczas jedzenia robi wokół siebie bałagan. Nie da się jeść elegancko bez wielu godzin treningu.
Nasza rada: Bądź cierpliwa, bo nauka samodzielnego jedzenia wymaga czasu. Zamiast burczeć na dziecko, że znów strąciło łokciem kubek, pokaż mu, gdzie najlepiej go postawić, by był bezpieczny. Nie wyręczaj dziecka. To jasne, że jeśli będziesz je karmić, nie będzie bałaganu. Malec straci jednak okazję do ćwiczeń.
... nie chce zjadać wszystkiego, co ma na talerzu. Ma rację: to ono wie najlepiej, czy jest już najedzone!
Nasza rada: Nie zmuszaj dziecka, by jadło więcej niż potrzebuje. Decyduj o tym, co znajdzie się na jego talerzu, natomiast decyzję co do tego, jaka ilość jedzenia trafi do brzuszka, pozostaw malcowi.
... ma muchy w nosie, marudzi. Każdy ma czasem gorszy nastrój, dziecko też!
Nasza rada: Spróbuj się zorientować, dlaczego dziecko marudzi. Może ma jakiś ważny powód (np. jest zmęczone albo znudzone)?
Polecamy: 12 sposobów na marudę
... złości się. Człowiek ma prawo do wyrażania wszystkich uczuć i emocji, także tych negatywnych.
Nasza rada: Nie odbieraj dziecku prawa do złości, postaraj się jednak sprawić, by rozumiało, co się z nim dzieje, i wyrażało emocje w formie, która jest do zaakceptowania dla innych.
Przeczytaj: 8 sposobów na ataki histerii u dziecka
Zapytaliśmy o to Dorotę Zawadzką, Supernianię. Wszyscy chcemy, żeby nasze dzieci były grzeczne. Grzeczne, czyli… No właśnie, jakie? Dororta Zawadzka: Trudno to zdefiniować, bo każdy rodzic widzi to trochę inaczej i czego innego wymaga. Dla wielu ludzi „grzeczne” równa się posłuszne, ciche, niesprawiające problemów. Takie, które spokojnie siedzi na ławce koło mamy, nie przeszkadza, niczego nie chce, nie ma własnego zdania, niemal nie oddycha… Dla mnie tak pojmowana grzeczność to zaprzeczenie dzieciństwa. Dlaczego? Bo taki spokój nie jest dla dziecka stanem normalnym. Supergrzeczne maluchy nie sprawiają dorosłym kłopotów, ale same mają naprawdę duży problem: boją się ludzi, życia, samodzielności, rówieśników. To niedobrze, gdy człowiek rośnie w przekonaniu, że świat jest zły albo niebezpieczny. Więc co w takim razie robić? Pozwalać dziecku na wszystko? Nie! Jednak zabierając się za wychowywanie dziecka, musimy wiedzieć, do czego zmierzamy. Myśleć nie tylko o tym, co się dzieje tuli teraz (Uff: siedzi cicho i pokornie robi, co mu się każe), ale o tym, jakim człowiekiem ma być w przyszłości (Czy na pewno chcielibyśmy, żeby nadal takie było?). Dziecko musi biegać, dotykać, eksperymentować, buntować się, czasem nawet wkładać głowę między barierki. Dzięki temu uczy się świata, poznaje swoje możliwości, gromadzi wiedzę, jednym słowem – rozwija się. Nie zrobi tego, siedząc cicho w kącie i udając, że go nie ma. Dla mnie grzeczne dziecko to takie, które bada świat, eksperymentuje, ma swoje zdanie, jest samodzielne, ale jednocześnie stosuje się do obowiązujących zasad. Czy to w ogóle da się pogodzić? Oczywiście, że tak, pod warunkiem że dziecko tych zasad nauczymy i że powiemy mu (i będziemy to powtarzać do skutku), co jest dobre, a co złe. Ono się przecież nie rodzi z tą wiedzą. Musi nauczyć się, że są...
Pewnie znów zaśniesz przed dzieckiem. A chciałaś mieć chwilę dla siebie, porozmawiać z mężem... Co się dzieje z tym maluchem? Dlaczego nie chce spać, a może nie lubi zasypiać lub coś mu nie pozwala zasnąć? 1. Już się dobrze wyspałem Ze snem jest jak z jedzeniem: jedne maluchy potrzebują go więcej, inne mniej. Jeśli dziecko jest pogodne i wygląda na wypoczęte, oznacza to, że śpi wystarczająco długo , nawet jeśli spędza w łóżku mniej czasu niż rówieśnicy. Nasza rada: Możesz jedynie trochę „przemeblować” jego dobę, np. skrócić dzienną drzemkę . 2. Troszkę mi się poplątało Noworodki śpią i budzą się we własnym rytmie. Kilkumiesięczne niemowlaki potrafią już odróżniać dzień od nocy . Tyle teoria, w praktyce bywa z tym różnie. Nasza rada: Pokaż dziecku, czym się różni dzień od nocy. Gdy drzemie w dzień , nie zasłaniaj szczelnie okien, nie wyłączaj radia, nie chodź po domu na palcach. Możesz też położyć malca w innym miejscu niż na noc, np. w kojcu. Wieczorem postępuj inaczej. Zgaś światło, mów ciszej, wprowadź wieczorne rytuały. Nie daj się wciągnąć w zabawę. 3. Dla mnie jest za wcześnie Jeśli twoje dziecko raczej nie należy do rannych ptaszków – zazwyczaj budzi się późno , rano jest półprzytomne, werwę natomiast odzyskuje wieczorem – nie licz na to, że będzie zasypiać zaraz po dobranocce. Zamiast walczyć z nim co wieczór, kładź je nieco później . Nie daj się jednak zwariować. Nawet stuprocentowa „sowa” nie powinna chodzić spać o północy. Nasza rada: Jeśli chcesz, by dziecko zasypiało chociaż odrobinę wcześniej, postaraj się stopniowo zmienić jego przyzwyczajenia. Zacznij jednak nie wieczorem, a rano – od wcześniejszej pobudki. 4. Brakuje mi jasnych reguł Nieregularny tryb życia (raz wstajemy o 6, a raz o 11, dziś kąpiemy się przed dobranocką, jutro dopiero po wyjściu...
Wcieliła się w rolę telewizyjnej Superniani i dzięki temu jest znana w całym kraju. Napisała kilka książek, prowadzi kolejne programy w telewizji. Dorotę Zawadzką , świetną psycholożkę, zapytaliśmy o to, co naprawdę jest ważne w wychowaniu dzieci. Wszyscy chcemy, żeby nasze dzieci były grzeczne. Grzeczne, czyli… jakie? Każdy rodzic widzi to inaczej i czego innego wymaga. Dla wielu ludzi grzeczne dziecko równa się dziecko posłuszne , ciche, niesprawiające problemów. Takie, które spokojnie siedzi, nie przeszkadza, niczego nie chce, nie ma własnego zdania. Dla mnie tak pojmowana grzeczność to zaprzeczenie dzieciństwa. Dlaczego? Bo taki spokój nie jest dla dziecka stanem normalnym. Takie wyjątkowo grzeczne dzieci nie sprawiają dorosłym kłopotów, ale same mają naprawdę duży problem: boją się ludzi, życia, samodzielności, rówieśników. To niedobrze, gdy człowiek rośnie w przekonaniu, że świat jest zły albo niebezpieczny. Więc co w takim razie robić? Pozwalać dziecku na wszystko? Nie! Jednak zabierając się do wychowywania dziecka, musimy wiedzieć, do czego zmierzamy. Myśleć nie tylko o tym, co się dzieje tu i teraz (uff: siedzi cicho i pokornie robi, co mu się każe), ale o tym, jakim człowiekiem ma być w przyszłości (czy na pewno chcielibyśmy, żeby nadal takie było?). Dziecko musi biegać, dotykać, eksperymentować, buntować się , czasem nawet wkładać głowę między barierki. Dzięki temu uczy się świata, poznaje swoje możliwości, gromadzi wiedzę, jednym słowem – rozwija się. Nie zrobi tego, siedząc cicho w kącie i udając, że go nie ma. Dla mnie grzeczne dziecko to takie, które bada świat, eksperymentuje, ma swoje zdanie, jest samodzielne , ale jednocześnie stosuje się do obowiązujących zasad. Przeczytaj: Wychowanie bezstresowe - czy wychować bezstresowo:? Czy to w ogóle da się pogodzić? Oczywiście, że tak, pod warunkiem że...
