Jogurt naturalny, twarożek, serek oraz fermentowane napoje mleczne, takie jak kefir i maślanka, świetnie nadają się dla niemowląt w drugim półroczu życia. Wartość odżywcza produktów mlecznych jest często większa niż samego mleka. Są dobrym źródłem wapnia (z wyjątkiem twarogu) i pełnowartościowego białka. Możesz wprowadzić je do diety dziecka, które poznało już smak warzyw, owoców i mięsa. Niestety nie wszystkie jogurty czy serki dostępne w sklepach nadają się dla niemowląt. Sprawdź, jak je wybierać i podawać.
Produkty mleczne, takie jak jogurt, kefir, twarożek, naturalny serek homogenizowany, możesz zacząć podawać niemowlakowi, gdy skończy 6 miesięcy, pod warunkiem że dziecko nie ma alergii na białka mleka krowiego (dawniej tego typu produkty wprowadzano do diety dziecka dopiero od 11 miesiąca). Zacznij od małej ilości, np. 2–3 łyżeczek naturalnego jogurtu, i obserwuj reakcje malucha. Przez 2-3 dni nie podawaj innych nowości. Jeśli w tym czasie wystąpią niepokojące objawy, łatwo ustalisz, co je powoduje. Gdy dziecko dobrze toleruje jogurt, możesz podać mu twarożek.
Początkowo niemowlę może jeść produkty mleczne kilka razy w tygodniu. Jeśli nie ma reakcji niepożądanych, można oferować je częściej, np. raz dziennie. Do jogurtu naturalnego czy twarożku możesz dodawać owoce, np. w postaci musu lub surowe. Po pierwszym roku życia dziecko może też jeść inne rodzaje serów, np. ser żółty – warto go podawać, bo to cenne źródło wapnia, a także nauka nowych smaków.
Dla niemowląt najlepsze są produkty naturalne, bez substancji dodatkowych i cukru (jogurt naturalny bez dodatku mleka w proszku, twarożek bez dodatku soli i innych składników, podobnie kefir). Możesz też korzystać z produktów przeznaczonych specjalnie dla niemowląt, ale czytaj ich skład, bo „jogurcik” to nie to samo co „jogurt”. Nie kupuj produktów 0 proc. – są zubożone w tłuszcz, a przez to pozbawione cennych witamin. Także produkty light nie nadają się dla dzieci. Zamiast cukru mogą zawierać syrop glukozowo-fruktozowy, słodziki (np. aspartam).
Jogurt naturalny dla niemowlaka z powodzeniem można przygotować również w domu (wypróbuj nasz przepis na domowy jogurt naturalny).
Nie. Jogurt probiotyczny oprócz bakterii, pod wpływem których powstaje zwykły jogurt (Lactobacillus bulgaricus i Streptococcus termophilus), powinien zawierać także szczepy probiotyczne (np. Lactobacillus acidophilus, Bifidobacterium bifidus, Lactobacillus casei). Bakterie ze zwykłego jogurtu nie są w stanie przetrwać w przewodzie pokarmowym człowieka, a szczepy probiotyczne tak. Na etykiecie takiego jogurtu powinna być informacja, jakie bakterie zawiera, m.in. nazwa, rodzaj, szczep.
Ser, jogurt i inne fermentowane napoje mleczne (m.in. kefir, maślanka) dostarczają organizmowi wapnia i białka. Obfitują w witaminy rozpuszczalne w tłuszczach (A, D) i z grupy B (zwłaszcza B2) oraz fosfor i magnez. Wszystkie składniki są dobrze przyswajalne i efektywnie wykorzystywane przez organizm (wyjątek to cukier mleczny – laktoza).
Sery żółte (np. edamski, gouda) w porównaniu do mleka mają 6–7 razy więcej wapnia i fosforu, kilkanaście razy więcej witaminy A i E oraz dwa razy więcej witaminy B2 i magnezu.
Fermentowane napoje mleczne (jogurt, kefir) zawierają żywe kultury bakterii, które hamują rozwój niekorzystnej flory bakteryjnej w jelitach – zapobiegają wzdęciom, zaparciom, odbudowują dobrą florę bakteryjną. Ułatwiają przyswajanie zawartych w napojach mlecznych składników odżywczych (wapnia, fosforu, białka i witamin z grupy B). Wspomagają pracę układu odpornościowego.
Konsultacja: dr inż. Anna Harton, dietetyk, pracuje w Zakładzie Dietetyki Wydziału Nauk o Żywieniu Człowieka i Konsumpcji SGGW w Warszawie
Zobacz też:
Ona pytania odpowiada dr n. med. Agnieszka Jarosz z Instytutu Żywności i Żywienia
Wydawałoby się, że nie ma nic lepszego niż mleko. Okazuje się, że jogurt niejednokrotnie przewyższa je korzyściami zdrowotnymi. Dlaczego powinny go jeść dzieci? Jogurt to doskonałe źródło wapnia – w 350 ml jogurtu jest go tyle, ile w 500 ml mleka. Zawiera 4–5 razy więcej niezbędnych do wzrostu organizmu aminokwasów. Obfituje w witaminę B i kwas foliowy. Jedzenie jogurtów może pomagać przy leczeniu zaburzeń przewodu pokarmowego, takich jak zaparcie czy biegunka. Co to jest jogurt probiotyczny? Bakterie ze zwykłego jogurtu nie są w stanie przetrwać w przewodzie pokarmowym człowieka, dlatego dodaje się do nich szczepy probiotyczne, które nie giną pod wpływem kwaśnego środowiska soku żołądkowego i w formie aktywnej docierają do jelita. Tam zapobiegają namnażaniu się szkodliwych bakterii, którym udało się wniknąć do organizmu. Z badań amerykańskich naukowców wynika, że osoby, które codziennie jadły jogurt probiotyczny, miały we krwi pięć razy więcej gamma-interferonu, czyli substancji, która pobudza system odpornościowy do walki z zakażeniami i komórkami nowotworowymi. Jak go rozpoznać? Na opakowaniu jogurtu probiotycznego powinna być informacja, jakie bakterie zawiera (ich nazwa, rodzaj, gatunek i szczep oraz liczba). Minimalna ilość gwarantująca efekt zdrowotny to 1 mln na 1 g jogurtu. W opakowaniu 200 g powinno być ich ok. 100 mln. Uwaga: jogurty, które mają w nazwie przedrostek bio-, nie muszą być probiotykami. Od kiedy maluch może jeść jogurt? Według obowiązującego schematu żywienia niemowląt naturalny jogurt można podać w 11. miesiącu życia, pod warunkiem, że dziecko nie ma uczulenia na białka mleka krowiego. Zacznij od małej ilości i obserwuj reakcje. Gdy wszystko jest w porządku, maluch może dostać jogurt 1–2 razy w tygodniu, potem częściej. Co wpływa na długi termin ważności? To też zasługa dobroczynnych bakterii,...
To napój zrobiony z mleka pasteryzowanego. Dodaje się do niego mleko w proszku i specjalne kultury bakteryjne. Po kilku godzinach powstaje napój o bardzo charakterystycznym, lekko kwaśnym smaku. Dobre bakterie kontra zarazki Nie smak jest jednak w jogurcie najważniejszy. Podczas trwającej kilka godzin fermentacji namnażają się dobre bakterie (Lactobacillus bulgaricus oraz Streptococcus thermophilus). Gdy dziecko zje taki jogurt, część z nich przedostanie się do jelit i tam zacznie działać. Co te bakterie robią dobrego? Po pierwsze, obniżają odczyn pH, a więc zakwaszają jedzenie, które znajduje się w jelitach. Dzięki temu z przewodu pokarmowego łatwiej wchłania się żelazo (zapobiega anemii) i wapń (niezbędny kościom). Obydwa te składniki mineralne są bardzo potrzebne dzieciom. Po drugie, kwaśne środowisko wytwarzane przez dobre bakterie przeszkadza namnażać się szkodliwym drobnoustrojom. Dobre i złe bakterie prowadzą pomiędzy sobą nieustanną walkę, a im tych pierwszych jest więcej, tym mniej tych, które mogłyby spowodować chorobę. Dobre przyczepiają się bowiem do błony śluzowej, a wtedy nie ma już tam miejsca dla chorobotwórczych. Jogurty zawsze warto podawać dziecku, ale szczególnie w trakcie oraz po kuracji antybiotykowej: odbudowują dobrą florę bakteryjną, którą zniszczył antybiotyk. Ich plusem jest też to, że mają więcej niż mleko wapnia i witamin z grupy B. Łagodny dla żołądka Jogurty są polecane przy zaparciach oraz wzdęciach. Pomagają też przy biegunkach. Zdarza się, że dziecko nie może pić mleka (bo po jego wypiciu boli je brzuszek), za to jogurt zjada bez problemu. Taka sytuacja ma miejsce, jeśli organizm nie toleruje laktozy, czyli cukru mlecznego. Jest to spowodowane zbyt małym wydzielaniem enzymu o nazwie laktaza. Bakterie zawarte w jogurcie rozkładają laktozę na cukry proste. Właśnie dlatego jogurt i inne fermentowane napoje mleczne...
