Jak wybrać dobrą butelkę

Mycie i wyparzanie butelek to bardzo ważny element higieny noworodka i małego niemowlaka. Pozostałości pokarmu stanowią doskonałą pożywkę dla bakterii, które po przedostaniu się do układu pokarmowego dziecka mogą mu zaszkodzić, wywołując dolegliwości sprzyjające odwodnieniu dziecka . Dlatego dokładne wyparzanie butelek i smoczków, albo poddawanie ich sterylizacji, powinny wejść w nawyk każdej młodej mamie, która podjęła decyzję o karmieniu (lub dokarmianiu) dziecka butelką. Spis treści: Wyparzanie butelek: do kiedy trzeba to robić? Jak wyparzyć butelkę dla noworodka Jak często sterylizować butelki niemowlaka Jak myć butelki noworodka Wyparzanie butelek: do kiedy trzeba to robić? Do kiedy wyparzać butelki? Ogólne zalecenia mówią o tym, aby butelki i smoczki wyparzać do czasu, aż dziecko ukończy 6 miesiąc życia . Jednak granicę tę trzeba traktować orientacyjnie. Jeśli dziecko ma osłabiony układ odpornościowy, cierpi na skłonność do biegunek, ma wrażliwy układ pokarmowy, często ma zmiany w jamie ustnej, wyparzanie butelek trzeba przeciągnąć do czasu, aż dziecko skończy rok. Z kolei, kiedy niemowlę raczkuje albo pełza po podłodze i pcha wszystko do buzi, wyparzanie butelek lub ich sterylizacja mijają się z celem, bo maluch i tak ma kontakt z wieloma drobnoustrojami. Dobrym pomysłem jest też skonsultowanie się z pediatrą i zasięgnięcie jego opinii w tej sprawie. Jak wyparzyć butelkę dla noworodka Po zakupie, ale przed pierwszym użyciem butelkę i smoczek trzeba wygotować przez 10-15 minut. Później, za każdym razem przed użyciem, wystarczy wyparzyć butelkę w czystym garnku, zalewając ją wrzątkiem. Dla większej pewności można wyparzyć butelkę gotując ją 3-5 minut.  Do skutecznego pozbywania się bakterii służą też sterylizatory różnego rodzaju: parowe, elektryczne, z funkcją gotowania na parze albo takie do...

Najtrudniejszy jest oczywiście pierwszy miesiąc podawania butelki. Nie potrafisz przewidzieć, kiedy i ile twój maluszek będzie chciał jeść. Nie zawsze też dobrze rozpoznajesz, dlaczego płacze. Zdarza się więc, że niepotrzebnie przygotowujesz mleko. Albo malec budzi się w nocy, a ty półprzytomna, w pośpiechu szykujesz mu jedzenie. Po to, by dawać sobie radę w takich sytuacjach, warto mieć kilka rzeczy pod ręką. Mały zapas mleka Malec może mieć któregoś dnia większy apetyt niż zwykle. Najlepiej więc mieć zawsze jedno opakowanie mleka na zapas. Nie martw się: ma ono długi termin ważności – na pewno się nie zepsuje. Nie musisz go nawet przechowywać w lodówce. Pamiętaj tylko, by po otwarciu zawsze szczelnie zamykać opakowanie. Butelki na mleko Dwie lub trzy to minimum. Jest wiele rodzajów butelek: niektóre mają kształt prosty, inne wygięty, jeszcze inne u wlotu są szersze (dzięki temu łatwo wsypać do nich mleko w proszku, a potem umyć naczynia). Są także takie, które po założeniu specjalnego dysku można zamienić w pojemnik do przechowywania i zamrażania pokarmu. Niektóre mają wewnątrz czujnik temperatury, a specjalny wskaźnik zmienia kolor, gdy mleko jest za gorące. Jaką butelkę wybrać? To zależy: od ciebie i dziecka. → Szklana. Łatwo ją utrzymać w czystości, nie zarysowuje się i nie pęka, gdy nalejesz do niej wrzątku. Niestety, jest ciężka, może się stłuc. Nadaje się właściwie tylko wtedy, gdy to ty podajesz maluszkowi butelkę. Kiedy zacznie z niej pić sam, lepsza będzie plastikowa. → Plastikowa. Jej zaletą jest lekkość. Niestety dość szybko niszczy się i zabarwia pod wpływem mleka, herbatki czy soku. Musisz ją dokładnie myć i często zmieniać (co około 2–3 miesiące). Przed zakupem sprawdź jej jakość, lekko naciskając: nie powinna się uginać. → Antykolkowa. Warto ją kupić, jeśli dziecko szybko pije...

Najważniejsze to nauczyć się rozróżniać płacz dziecka spowodowany głodem od innych rodzajów płaczu. Bo podawanie butelki maluchowi, gdy boli go brzuszek, jest zmęczony lub nie może zrobić kupki, może go tylko zdenerwować. A w ten sposób łatwo wychować niejadka. Jak rozpoznać, że jeden rodzaj płaczu oznacza „jestem głodny!”, a inny „nudzi mi się i chcę, żeby ktoś mnie ponosił na rękach”? Cóż, chyba nie da się go opisać, bo każdy maluch płacze inaczej. Musisz jedynie uważnie obserwować malca. Z każdym dniem jego mowa, czyli płacz, będzie dla ciebie coraz bardziej zrozumiały. O czym jeszcze nie powinnaś zapomnieć? Oto lista. Nie trzymaj się sztywnych godzin karmienia Każdego dnia maluszek może mieć nieco inny apetyt. Na jeden posiłek czasem zje więcej, a wtedy na kolejny chętnie poczeka cztery godziny, aż spokojnie wszystko ułoży mu się w brzuszku. Gdy zaś zje mniej, szybciej jest głodny. Karm swoje dziecko na żądanie, podobnie jak karmi się maluchy ssące pierś. Zobaczysz, nauczysz się rozróżniać, kiedy płacze z głodu i jak się przy tym zachowuje. Poza tym z czasem twój malec przyzwyczai się do mniej więcej stałych pór posiłków. Pamiętaj: napisałam „mniej więcej”. Nie przekarmiaj Nie zmuszaj dziecka, by zjadło zawsze wszystko do końca. Niech je tyle, na ile ma ochotę. I – jak już pisałam na początku – nie biegnij od razu z butelką, gdy tylko malec zapłacze. Powodem niezadowolenia może być też ból brzuszka, niewygodna pieluszka czy ubranko. Butelka z mlekiem nie jest lekarstwem na wszelkie problemy. Poza tym nie tłumacz sobie, że jeśli dziecko za każdym razem wypija wszystko, co mu dajesz, oznacza to, że na pewno jest głodne. Niektóre maluchy bardzo lubią jeść i z rozkoszą wypiją wszystko, co znajdzie się w butelce. Niestety, w takim przypadku łatwo o nadwagę. [CMS_PAGE_BREAK] Nie powiększaj...