Przerwa na karmienie piersią w pracy – kiedy przysługuje?

Być może zostanę przez niektórych uznana za dziwaczkę, ale zdecydowanie różnię się od innych, znanych mi kobiet. Zastanawiam się, czy w ogóle mam coś takiego, jak instynkt macierzyński ? Chyba jednak nie. Może dlatego, że jestem jedynaczką i zawsze miałam słaby kontakt z rówieśnikami. Nie chodziłam też do przedszkola, ponieważ moi rodzice uznali, że lepiej mi będzie w domu z babcią.   Chciałam być jak moja mama... zadbana, spełniona zawodowo W szkole nie miałam żadnej koleżanki, bo dziewczynki znały się jeszcze z przedszkola, a ja byłam obca. Nigdy nie miałam też przyjaciółki od serca czy chłopaka. Dopiero na studiach poznałam Michała, z którym połączyło mnie coś więcej. Czy to była miłość, nie wiem... W każdym razie Michał wyznawał mi swoje uczucie, a ja też mówiłam, że go kocham. Gdy jednak wszystko się rozpadło, nie tylko nie rozpaczałam, ale nawet specjalnie nie przeżywałam tego rozstania. W każdym razie Michał uczynił mnie kobietą, za co mu jestem wdzięczna, ponieważ chciałam mieć to już za sobą. Nie zamierzałam zbyt szybko zakładać rodziny , a już na pewno mieć dzieci. W formach antykoncepcji byłam doskonale zorientowana, trochę czytałam, trochę podpytałam mamę. Pieniądze nie stanowiły dla mnie problemu, więc ewentualny temat niechcianej ciąży też dla mnie nie istniał. Zdecydowanie nie widziałam siebie w roli matki i żony . Stawiałam na karierę zawodową albo naukową. Chciałam trochę skorzystać z życia, a nie od razu przeistoczyć się w kurę domową. Wzór stanowiła dla mnie mama. W młodości zawsze była kobietą zadbaną, nigdy nie wyszła z domu bez makijażu i odpowiedniej fryzury. Podziwiałam ją za to, a wiele osób zazdrościło mi takiej ładnej mamy. Chciałam pójść w jej ślady.  Czytaj także: Prawdziwe historie: Czasem warto zaufać.   Najpierw luźne związki a potem mąż i dzieci Rozpoczęłam...

Najlepiej dla dziecka , jeśli przynajmniej przez pierwszy rok będzie przy mamie . Jeśli to niemożliwe, warto się postarać o powrót na 1/3 lub pół etatu. Podczas zastanawiania się nad długością urlopu wychowawczego pamiętaj, że pięciomiesięczne niemowlę może łatwiej zaakceptować Twoją codzienną nieobecność niż dziewięciomiesięczne, które przechodzi okres lęków separacyjnych .   Pierwsze przygotowania Porozmawiaj z szefem . On musi zaplanować, kto i na jak długo przejmie Twoje obowiązki. Powiedz, kiedy będziesz gotowa ponownie je przejąć. Ale nie obiecuj, że będziesz dyspozycyjna następnego dnia po porodzie. Żebyś nie wiem jak lubiła swoją pracę, poród to wyczerpujące doświadczenie, a i pojawienie się dziecka całkowicie zmienia optykę. Nie musisz zdradzać pracodawcy wszystkich planów. Jeśli w czasie urlopu macierzyńskiego zdecydujesz, że dłużej chcesz pobyć z maluchem, wystarczy, jak powiadomisz szefa o tym miesiąc przed deklarowanym powrotem. Jeśli chciałabyś początkowo pracować na część etatu , zapytaj o taką możliwość. Zacznij szukać niani . Rozpuśćcie wśród znajomych wici, że szukacie niani, skorzystajcie z agencji pośredniczącej. Zanim dokonasz wyboru, spotkaj się z kilkoma kandydatkami. Musisz mieć pewność, że dziecko będzie pod dobrą opieką.     Miesiąc wcześniej Zatrudnij opiekunkę . Umów się z wcześniej wybraną osobą, że na razie będzie przychodziła na kilka godzin tygodniowo. Pierwsze dni spędźcie razem – to pozwoli maluszkowi oswoić się z kimś nowym, a Tobie przyjrzeć się, czy dokonałaś właściwego wyboru. Przećwiczcie już teraz przebieranie, karmienie, wychodzenie na spacery, układanie do snu. Wybierz się na zakupy. Kup wygodne pantofle i ubrania „biurowe”, które pasują do Twojej aktualnej figury . Wybieraj tak, byś te rzeczy mogła zestawiać w różne komplety. Zaopatrz się w...