Zdaniem psychoterapeuty brak czasu dla dziecka prowadzi najczęściej do zaburzenia systemu wartości wychowawczych. Sam pośpiech nie zawsze jest jednak problemem. Ograniczona ilość czasu może prowadzić do bardziej kreatywnych i twórczych sposobów spędzania czasu z dzieckiem. Niestety, pośpiech generuje również poczucie winy a to z kolei może stanowić poważny problem wychowawczy.
– Poczucie winy powoduje, że rodzice przestają zachowywać się w instynktowny, dobry sposób, zgodnie z którym należy karać, kiedy dzieciaki dają czadu, a nagradzać, kiedy są grzeczne – mówi Małgorzata Ohme, psychoterapeuta. - Kiedy matka ma poczucie winy, to nagradza dziecko za wszystko i przestaje karać. Dziecku jest wtedy łatwo przesuwać granice rodzica i powstaje wiele trudności wychowawczych. Ta bezradność rodzica wynika z poczucia winy, że go nie ma.
Zobacz także: 6 metod wychowawczych, które nie działają
Brak czasu dla rodziny i siebie nawzajem jest częsta przyczyną rozpadu rodziny. W ostatnich latach znacznie wzrosła liczba rozwodów. Z danych Głównego Urzędu Statystycznego wynika, że w pierwszym półroczu ubiegłego roku było ich prawie 36 tys., czyli o ponad 11 proc. więcej niż przed rokiem.
Rozwód to kolejny poważny problem współczesnej rodziny. Psychologowie przestrzegają przed zbyt pochopnym podejmowaniem decyzji o rozstaniu. Wielu młodych ludzi wiąże się ze sobą i rozwodzi bez zastanowienia. Małżeństwo traktowane jest w kategoriach produktu, brakuje czasu na refleksję i chwilę namysłu nad perspektywami dla związku. Pośpiech jest w sprawach dotyczących rodziny największym wrogiem, ale przy odrobinie spokoju i zdrowego rozsądku można zapobiec wielu konfliktom.
- Mam wrażenie, że ludzie spieszą się z podejmowaniem decyzji o rozstaniu – mówi znana psychoterapeutka. - Przez to, że zgubiliśmy system wartości narzucany przez rodziców, konserwatywne wychowanie, nic nie jest w stanie nas zatrzymać. Jak jest nudno, to się rozstajemy, jak nie jest łatwo, to wychodzimy z domu.
Jednak z drugiej strony psychologowie ostrzegają również przed popadaniem w skrajność. Nie zawsze pozostanie w nieszczęśliwym związku ze względu na dziecko jest dobre dla rodziny. Pary, które nie rozwodzą się ze względu na dzieci nie dostrzegają, że dla dziecka ważne jest to, by rodzice byli szczęśliwi, niekoniecznie razem.
– Często słyszę od nastolatków: „Niech ci rodzice wreszcie się już rozejdą, bo ja już nie mogę tego znieść”. Nie „kupują historii” o byciu razem dla dobra rodziny i udowadniają, że dzieci widzą i słyszą dużo wcześniej – mówi Małgorzata Ohme, psychoterapeuta rodzinny.- Trauma związana z przebywaniem w domu, w którym jest nieustające napięcie, bardzo zaburza rozwój dzieci.
Posłuchaj co na temat problemów współczesnej rodziny mówi Małgorzata Ohme, psychoterapeuta rodzinny:
Źródło: Newseria Lifestyle
Metody na usypianie dzieci są różne. W niektórych rodzinach maleństwa od chwili narodzin śpią w swoich łóżeczkach. W innych zdarza się, że na stałe zadomowiają się w małżeńskim łożu rodziców. O ile nikomu to nie przeszkadza, nie ma w tym problemu. Chyba, że najnowsze badania pokazują prawdę o tym, jak funkcjonuje rodzina, w której dziecko śpi z rodzicami dłużej niż pół roku. W ramach badań przebadano 140 rodzin. W ich domach zainstalowano 5 kamer. 1-obserwująca dziecko (bez głosu), oraz 4- pokazujące relacje między rodzicami (z głosem). Badano zachowanie dzieci w 1., 3., 6., 9. i 12. miesiącu życia. Badane rodziny podzielono na 2 grupy. Rodziców, którzy postanowili po 6-miesiącach usypiać dzieci w ich własnych łóżeczkach, oraz tych, którzy nadal spali z maluchem w łóżku . Okazało się, że ci drudzy, zwlekający z decyzją o "rozstaniu", mieli zdecydowanie więcej problemów rodzinnych: - podejmowali mniej efektywnych decyzji odnośnie dziecka -poziom chaosu był wyższy, rodzice nie potrafili skupić się na dziecku - czuli się mniej odpowiedzialni za dziecko - ich komentarze wobec dzieci były bardziej wrogie - byli mniej czuli dla maluchów - matki częściej wykazywały objawy depresji -rodzice są podrażnieni, gdyż dziecko śpiące z nimi w łóżku znacznie częściej się budzi i powoduje, że rodzice także są niewyspani Badania, nie mają na celu obrażania kogokolwiek i wytykania palcem błędów wychowawczych . Każdy sam podejmuje decyzję odnośnie tego, jak długo będzie spać razem z dzieckiem. Informacje te mają jedynie za zadanie wskazać, jak ważne jest zachowanie proporcji i jak ważna jest uwaga dla partnera. Gdy dziecko spędza z nami cały dzień i zajmuje naszą uwagę także w nocy, musimy bardziej dbać o relacje z partnerem, gdyż może nastąpić zbyt duże oziębienie. Poczucie odepchnięcia, zajmowania 2....
Chcesz odpocząć, ale z dziećmi nie da się spędzić urlopu, wygrzewając się na plaży i nadrabiając lekturowe zaległości. By łagodniej przejść z rytmu praca–dom–dzieci na urlop–dzieci, przygotuj się na aktywny wypoczynek . To jeszcze bardziej zacieśni więzi w waszej rodzinie. Może właśnie to lato będzie tak cudowne, że zapadnie w dziecięcą pamięć na zawsze? Pełne miłości wspomnienia to kapitał na całe życie. Wraca się do nich w trudnych chwilach. Aby tak było, nie trzeba dużo wysiłku. Sekret tkwi w prostych rzeczach. 1. Rodzinne rytuały Podczas wakacji nie wszystko musi być inaczej. Choć zmienicie miejsce pobytu, rytuały związane z zasypianiem czy rozmową przed snem powinny pozostać. Weźcie tę samą piłkę, miśka lub koc. A może jest coś, co zawsze robicie latem? Jeśli spędzacie urlop w tej samej miejscowości, nie zrywajcie z tym bez powodu. Dzieci już na samą myśl o wakacjach będą miały przed oczyma znajomą plażę, wydmy... Jeśli nie – zacznijcie w tym roku, np. jedźcie na organizowany co roku piknik w waszej okolicy lub w szczególny sposób uczcijcie urodziny jednego z domowników. Rytuały sprawiają, że świat jest dla dziecka przewidywalny, czuje się więc bezpieczniej. Poza tym tradycja doskonale spaja rodzinę ! Przeczytaj też: Codzienne rytuały dziecka 2. Rodzinne rozmowy Zwyczajowe formułki typu: „Jak się bawiłeś z Anią?”, na które odpowiada się jednym słowem, czy wydawanie poleceń („Zdejmij buty”, „Posprzątaj”) to nie rozmowa. Zainteresuj się tym, co dziecko robiło , jak się czuje. Zachęć je do mówienia, co je ciekawi, zapytaj, co mu się śniło. Jeśli jeszcze nie mówi, sama dużo mu opowiadaj , pokazuj ciekawe rzeczy. Choć na razie będzie to monolog, jego główka wszystko magazynuje – niedługo usłyszysz, jak pięknie mówi....
Jeśli nie chcesz skrzywdzić swojego dziecka po rozwodzie, musisz odłożyć na bok niechęć do byłego męża. To warunek, który trzeba spełnić – nie ma sposobu na jego ominięcie. Zebraliśmy rady od dorosłych osób, których rodzice rozwiedli się, kiedy oni byli dziećmi. Pamiętaj, że te rady dotyczą zarówno matek, jak i ojców – jeśli to twój były mąż zachowuje się w któryś z opisanych sposobów – interweniuj. Oto czego nie należy robić, żeby nie skrzywdzić dziecka po rozwodzie: Nie płacz przy dziecku po rozwodzie Cierpisz, jesteś załamana, najchętniej zwinęłabyś się w kącie i nigdy z niego nie wyszła. Nie możesz powstrzymać łez. Czujesz się zraniona, oszukana, porzucona i myślisz, że twój świat się zawalił i już nigdy się nie pozbierasz. Masz prawo do tych emocji i masz prawo do ich przeżywania. Jest jednak jedno ALE : płacz do woli przy przyjaciołach, w samotności, przed terapeutą, a nawet panią w piekarni, ale pod żadnym pozorem nie miej chwil załamania przy dziecku! Płacząca niekontrolowanie matka, która nie może złapać oddechu od szlochów, to dla dziecka przerażający widok. Budzi ogromny strach, to zbyt duży ciężar dla dziecka. Nie rób mu tego. Po rozwodzie nadal jesteście rodzicami Kiedy rozwodzą się bezdzietne pary, ich drogi rozchodzą się i łatwiej jest znaleźć równowagę po rozstaniu. Jeśli macie dzieci, rozwód jest tylko częściowym rozstaniem. Możecie się rozwieść, ale pozostaniecie rodzicami waszego dziecka i – czy tego chcecie czy nie - będziecie ze sobą w tym sensie związani na zawsze. Będziecie musieli utrzymywać ze sobą kontakt, a to bywa bardzo trudne, zwłaszcza kiedy rozstaniu towarzyszyły złe emocje, nie było ono wspólną decyzją, ktoś zachował się źle, ktoś cierpi itd. Jednak jeśli chodzi o wychowywanie dziecka po rozwodzie , musicie wypracować wspólny front. Dziecko po...
