Wydawało mi się, że problem siusiania w pieluchy mamy już za sobą. Niestety, od pewnego czasu mojej córce, która ma już prawie 3 lata, zdarza się zapomnieć o pójściu do toalety i to nawet w dzień. Tego problemu nie ma nocami, ponieważ przesypia je od dawna „na sucho”. Na spacerach też jej się to nigdy nie przytrafia. Awarię mają miejsce zazwyczaj podczas zabaw, często wtedy, gdy odwiedzają ją inne dzieci. Nie pomaga ani zwracanie uwagi, ani nawet niewielka kara. Jak ją tego oduczyć? Czy znów powinnam zacząć wkładać jej pieluchę?
Marysia z Lublina
Choć sprawa jest uciążliwa, a problem wydaje się na pierwszy rzut oka poważny, prawdopodobnie nie dzieje się nic złego. Podczas zabawy Pani córeczka jest po prostu tak zaabsorbowana, że zwyczajnie „nie ma czasu” na siusianie.
Skoro trening czystości macie już za sobą, nie warto wracać do pieluch. Proszę mieć na uwadze, że córka dopiero niedawno nauczyła się panować nad swoją fizjologią, a gdy pojawiają się dzieci, zabawa i atrakcje, to naprawdę łatwo jest o wszystkim zapomnieć. Dziecko bawi się przecież całym sobą. Myślę, że moczenie jest przejściowe i wynika z niedojrzałej emocjonalności dziecka. Mimo, że córeczka czuje potrzebę wyjścia do toalety, to nie ma dość silnej woli, żeby zostawić frapującą zabawę, a po chwili jest już za późno.
W tym przypadku kary nie są najlepszą metodą osiągania celu, nawet jeśli są niewielkie. Powinna Pani z nich zrezygnować. Proszę nie myśleć, że dziecko robi pani na złość. Najlepiej przed rozpoczęciem zabawy po prostu przypomnieć mu o konieczności zrobienia siusiu i zachęcić je do tego.
W trakcie zabawy, która trwa już dość długo, musi Pani zadbać, by dziewczynka zrobiła przerwę na wizytę w łazience. Niech dziecko nie przyzwyczaja się do pozostawania w mokrym ubranku. Gdy tylko zauważy Pani, że córeczka zmoczyła majteczki, natychmiast trzeba ją przebrać. Proszę się nie niecierpliwić, niedługo problem sam się rozwiąże, bo im starsze dziecko, tym lepiej sobie radzi z kontrolowaniem moczenia.
Czytaj też: Pora na nocnik! Felieton młodego taty
Jeszcze może tego misia przestawię.. Koniecznie. Przecież Amelka tak go lubiła. I jeszcze tę lalkę... O, teraz jest idealnie. Tylko czy to coś zmieni? Przecież to już duża dziewczynka! Gdzie uciekły mi te lata , kiedy Amelka bawiła się misiami?... Ile bym dała, żeby cofnąć czas! Niewinne początki Wszystko zaczęło się tak niewinnie. Byliśmy zwykłym małżeństwem . – Jaka ta Agata mądra, wykształcona, no i dziewczyna pochodzi tu od nas, ze wsi, żadnej pracy się nie boi, nie mogłeś lepiej trafić, synku – powtarzała przyszła teściowa jeszcze przed ślubem. Już wtedy, kiedy się poznaliśmy, różniliśmy się wykształceniem, pozycją, ambicjami. Sławek był mechanikiem, skończył zaledwie zawodówkę. Nie ciągnęło go w świat, najchętniej cały dzień przesiedziałby przed telewizorem tępo wgapiając się w ekran, na którym leciały jakieś programy motoryzacyjne. Wtedy mi to nie przeszkadzało, nie myślałam o tym, byłam zakochan a, młoda i głupia, jak wolę mówić dzisiaj. Większą uwagę zwracałam na to, że Sławek jest przystojny, zawsze elegancko ubrany. No i wpatrzony we mnie , jak w obraz – tak, jak żaden mężczyzna przed nim i – powiedzmy to sobie szczerze – po nim. Nie należałam do szczególnie urodziwych i niestety wiedziałam o tym aż za dobrze. W szkole, kiedy inne dziewczyny latały na dyskoteki, ja zostawałam w domu, nad książkami. Bo po co miałam iść – żeby podpierać ściany? Udowdnię wszystkim, że sama dam radę – I na co ci tyle tego uczenia się – powtarzała mama nie raz i nie dwa. – Lepiej byś poszła gdzieś między ludzi, chłopa sobie znalazła. Co to dla dziewczyny za życie w pojedynkę? Więc może dlatego, żeby rodzicom udowodnić, że sama dam sobie radę , a może tak jakoś po prostu wyszło... W każdym razie zaraz po maturze wyjechałam na studia i to daleko, aż do Warszawy. Mieszkałam w akademiku,...
Kiedy mokre łóżko dziecka staje się problemem? Jednorazowa mokra wpadka na wakacjach u babci lub po uroczystych urodzinach nie świadczy jeszcze o większych kłopotach. Takie sytuacje mogą się zdarzać, na przykład kiedy dziecko śpi w nowym miejscu, jest zmęczone, podekscytowane. Jeśli mokre incydenty powtarzają się od kilku miesięcy, a malec co najmniej dwa razy w ciągu miesiąca moczy łóżko, warto skonsultować się z pediatrą. Przyczyny moczenia nocnego u dzieci Moczenie może być m.in. objawem zakażenia dróg moczowych u dziecka , choroby nerek , wady anatomicznej układu moczowego . Aby zyskać pewność, jaki jest powód, lekarz skieruje dziecko na badania. Jednak aż w dziewięciu przypadkach na dziesięć moczenie nocne nie ma przyczyny fizjologicznej. Uważa się, że kłopoty te najczęściej mają podłoże psychologiczne . Są reakcją na stresujące wydarzenie w życiu dziecka. Warto rozmawiać z malcem o jego problemach, okazać wsparcie i czułość. Przy właściwym postępowaniu po kilku tygodniach sytuacja powinna się unormować. Jeśli epizody moczenia się trwają długo, nasilają się, poszukaj pomocy u psychologa. Do niedawna uważano, że moczenie nocne zdarza się dzieciom nerwowym, nadpobudliwym. Badania dowiodły, że jest odwrotnie. To moczenie się jest przyczyną kłopotów z emocjami. Dla dobra malca trzeba się jak najszybciej z nimi uporać. Jak postępować z dzieckiem, które się moczy? Moczenie nocne nie powinno być tematem tabu ani zdominować życia rodziny. Nie rezygnuj z wyjazdów czy wakacji poza domem, oszczędź dziecku uwag typu: „Pamiętaj, że w hotelu nie wolno sikać do łóżka”. Zawstydzisz je i zestresujesz, a to tylko spotęguje problem. Pokaż, że razem poradzicie sobie z ewentualną wpadką. Przed wyjazdem kup foliową podkładkę, zabierz dwie piżamki, dodatkowe prześcieradło i zapas bielizny. Wsparcie rodziny to najważniejsze lekarstwo na tę przykrą dla...
Czteroletnie dziecko nie pozwala już założyć sobie pieluszki (nie jest przecież dzidziusiem!), a potem wstydzi się, że jego łóżko znów jest mokre. Ty masz dość ciągłego zmieniania piżamy i prześcieradła, suszenia materaca… Kiedy to wreszcie się skończy? Rodzice często krępują się przyznać, że ich dziecko siusia do łóżk a. Nie wiedzą, jak mu pomóc. Czy iść do lekarza? A może do psychologa, bo podobno winny jest stres i kłopoty rodzinne? Wokół nocnego moczenia narosło wiele mitów. Co jest prawdą? Trzylatek powinien przespać noc lub obudzić się, gdy chce siusiu. Nieprawda. Kontrolowanie oddawania moczu jest dla malca trudnym zadaniem. Najpierw uczy się tego w dzień, dopiero potem w nocy. W przypadku dziewczynek o moczeniu nocnym można mówić, jeśli siusiają do łóżka po skończeniu pięciu lat, w przypadku chłopców – sześciu (opanowują tę umiejętność później). Do lekarza z moczącym się dzieckiem trzeba pójść dopiero wówczas, gdy skończy pięć lat. Nieprawda. To zdecydowanie za późno. Czekając tak długo, możesz opóźnić zdiagnozowanie wad układu moczowego (ich jedynym objawem bywa siusianie w nocy) i skuteczne leczenie. Do pediatry warto iść już z czterolatkiem , który ma w tygodniu więcej nocy mokrych niż suchych. Wizyta u lekarza jest konieczna, jeśli dziecko również w dzień popuszcza siusiu, od czasu do czasu miewa podwyższoną temperaturę (i nie towarzyszy temu infekcja dróg oddechowych) – powodem może być ukryta wada układu moczowego albo jego zakażenie. Badania są nieprzyjemne, lepiej malca na to nie narażać. Nieprawda. Pediatra zaleci wykonanie badania moczu (ogólne plus posiew) oraz USG jamy brzusznej. Są bezbolesne. Jeśli wyniki będą prawidłowe, oznacza to, że dziecko nie ma wady anatomicznej układu moczowego ani zakażenia. Przyczyną kłopotów jest więc...
