O tym, jak ważne jest liczenie ruchów dziecka, przekonała się pewna mama, która zbyt zajęta opieką nad starszymi dziećmi, nie była w stanie skoncentrować się na kolejnej ciąży. Tylko dramat, który wydarzył się jakiś czas wcześniej, zmobilizował ją do działania.
Kobieta w 38. tygodniu ciąży, matka trójki dzieci i właścicielka firmy miała przed sobą dzień pełen wrażeń. W jej mieście odbywał się festyn, później jej dzieci brały udział w meczu, a wieczorem rodzina szła na przedstawienie w lokalnym domu kultury. Pierwszy niepokojący sygnał pojawił się, gdy znajoma w ciągu dnia zapytała o samopoczucie ciężarnej: „mocno dzisiaj kopie”? Wtedy kobieta stwierdziła, że nie pamięta, kiedy ostatni raz czuła ruchy dziecka. Pomyślała jednak, że pewnie będzie jak zwykle: gdy wieczorem położy się, dziecko się uaktywni. Tak się nie stało.
Kobieta szturchała brzuch, świeciła na niego latarką, puszczała w jego pobliżu muzykę, robiła pajacyki i kładła się – wszystko w oczekiwaniu na to, że jej dziecko w końcu zacznie się ruszać. Było późno, nie chciała wszcząć fałszywego alarmu, jednak przypomniała sobie, że jej przyjaciółka także nie czuła ruchów dziecka, a później nie udało się go uratować. To zmobilizowało ją do działania. Zaalarmowała męża i czym prędzej udali się do szpitala.
Tam okazało się, że serce dziecka bije nieregularnie i najlepiej będzie wywołać poród. Niebawem jednak lekarze stwierdzili, że stan płodu może być cięższy, niż sądzili i trzeba szybko zrobić cesarkę. Później wszystko potoczyło się błyskawicznie. Choć kobieta usłyszała krzyk dziecka, to nie mogła się nim nacieszyć, gdyż u małego George’a wystąpiły kłopoty z oddychaniem. Konieczna była resuscytacja dziecka i intensywna terapia.
Mały George został przewieziony do specjalistycznego ośrodka, gdzie poddano go hipotermii – obniżono temperaturę jego ciała. Hipotermię stosuje się u wcześniaków i dzieci urodzonych z niedotlenieniem mózgu, aby spowolnić występowanie skutków uszkodzenia centralnego układu nerwowego. „Podczas terapii zimnem był ubrany tylko w pieluszkę i umieszczony na macie chłodzącej. Temperatura jego ciała została obniżona do 33 stopni. Obserwowanie, jak dziecko przez to przechodzi, było torturą” – powiedziała matka chłopca.
Terapia powiodła się. Niedotlenienie mózgu George’a oszacowano na stopień od łagodnego do umiarkowanego. Dzisiaj chłopczyk ma 3 miesiące i rozwija się dobrze. Jednak aż do 6. roku życia będzie musiał być pod stałą opieką lekarską.
„Mamy szczęście, że George jest tu dzisiaj z nami. Gdybyśmy czekali dłużej, jego historia nie miałaby szczęśliwego zakończenia” – powiedziała mama.
Źródło: tinyheartseducation.com
Piszemy też o:
Niedotlenienie okołoporodowe nazywa się także hipoksją porodową. Jest to zespół objawów, które pojawiają się w konsekwencji nieodpowiedniej i niedostatecznej dystrybucji tlenu podczas porodu. Jest to częsta przyczyna zgonów w okresie okołoporodowym, a dzieci, które rodzą się w takich okolicznościach wymagają specjalistycznej opieki neonatologicznej. Spis treści: Niedotlenienie przy porodzie – czynniki ryzyka Ciężkie niedotlenienie noworodka Lekkie niedotlenienie mózgu u noworodka Objawy niedotlenienia płodu Niedotlenienie po porodzie – skutki i rozwój dziecka - Niedotlenienie przy porodzie a autyzm Niedotlenienie dziecka przy cesarce Niedotlenienie przy porodzie – przyczyny, czynniki ryzyka Pierwszym krokiem, który może pomóc zapobiec niedotlenieniu przy porodzie, jest zdiagnozowanie ryzykownych czynników i otoczenie przyszłej mamy odpowiednią opieką. Czynniki ryzyka mogą jednak występować zarówno ze strony ciężarnej, jak i ze strony płodu. Do niedotlenienia okołoporodowego ze strony mamy mogą przyczyniać się: nadciśnienie tętnicze choroby układu krążenia cukrzyca w okresie ciąży uzależnienie od leków/alkoholu Ze strony płodu są to: obrzęk płodu zakażenie wewnątrzmaciczne niedokrwistość u płodu Do niedotlenienia przy porodzie mogą przyczynić się także czynniki, które występują przy samym porodzie. Porody, które nadmiernie się przedłużają, a także porody „zabiegowe” np. przy ciążach mnogich stanowią nieco większe ryzyko. Warto też zwracać uwagę na prawidłowy rozwój łożyska: zaburzenia takie jak zwłóknienia, niedorozwój czy przedwczesne odklejanie się łożyska mogą również zwiększać ryzyko wystąpienia niedotlenienia płodu. W trakcie porodu mogą także wystąpić komplikacje także jak wypadnięcie sznura pępowiny czy...
Mniej więcej od połowy ciąży zaczniesz odczuwać pierwsze ruchy dziecka . To nie tylko oznaka, że w twoim brzuchu rozwija się nowe życie – z ruchów płodu można również wyczytać, w jakiej formie jest dziecko. Spis treści : Pierwsze ruchy dziecka: jak je rozpoznać? Kiedy odczuwa się pierwsze ruchy dziecka? Jak zmieniają się ruchy dziecka w kolejnych tygodniach? Co robi dziecko w brzuchu mamy? Jak wywołać ruchy dziecka? Pierwsze ruchy dziecka: jak je rozpoznać? Kobiety, które jeszcze nie rodziły, nie wiedzą, jak rozpoznać ruchy dziecka – spodziewają się silnych kopnięć, a zamiast nich pojawia się na początku delikatne łaskotanie, bulgotanie, pulsowanie czy muskanie. Pierwsze ruchy dziecka można porównać do trzepotania skrzydeł motyla lub bardziej prozaicznie – do pracy jelit czy wzdęć. Dzięki odczuwanym ruchom z czasem zaczniesz odróżniać okresy odpoczynku i aktywności płodu. Dziecko ma odwrotny cykl aktywności niż ty – w ciągu dnia twoje kroki kołyszą je do snu, a gdy kładziesz się spać, ono się uaktywnia. Ruchy dziecka mogą być związane z twoim stanem fizycznym i psychicznym, np. gdy ponoszą cię emocje, dziecko może być pobudzone. Dziecko często uaktwnia się również po zjedzeniu przez ciężarną posiłku. Przyszłe mamy często zastanawiają się, czy będą umiały odróżnić ruchy dziecka od ruchów jelit . Lekarze zgodnie przyznają, że kiedy kobieta poczuje ruchy dziecka, będzie wiedziała, że to właśnie „to” i z pewnością nie pomyli ich z powodującymi dyskomfort problemami jelitowymi. Kiedy odczuwa się pierwsze ruchy dziecka? Od kiedy można czuć ruchy dziecka ? W pierwszej ciąży prawdopodobnie zauważysz pierwsze ruchy dziecka około 23. lub 24. tygodnia ciąży . Wcześniej ruchy płodu odczuwają kobiety drobne i szczupłe (mniejsza zawartość tkanki...
Dziecko w brzuchu mamy jeszcze do niedawna nie stanowiło zainteresowania badaczy. Nikt nie skupiał się na jego rozwoju. Na szczęście dziś dzięki nowoczesnej diagnostyce prenatalnej wiemy, czego potrzebuje płód i jakie umiejętności osiąga jeszcze przed narodzinami. Sprawdź, jak wywołać ruchy dziecka w brzuchu i czego się uczy, jeszcze zanim je poczujesz. Jak wywołać ruchy dziecka w brzuchu? Natura tak to mądrze urządziła, że dziecko w łonie mamy już może się bawić. Grzechotka czy grająca karuzela nad niemowlęcym łóżeczkiem nie będą pierwszymi zabawkami dziecka – mama też może się z nim bawić i tym samym pobudzić ruchy maleństwa! Jak to zrobić? Oto sprawdzone sposoby! Pukaj w brzuch – gdy poczujesz kopnięcie, odpowiedz dziecku pukaniem. Gdy twoje dziecko poczuje to pierwszy raz, może na chwilę znieruchomieć. Ale po chwili zapewne „odkopnie” ci nóżką! Gdy poklepiesz brzuch w innym miejscu, ono znów spróbuje „odpowiedzieć” po swojemu. Mów do dziecka – tak, jakby było cały czas obok ciebie. Możesz mu czytać (także bajki), szczególnie w ostatnim trymestrze. Myślisz, że płód nic nie zrozumie? To nie do końca prawda. Dziecko w brzuchu wyczuwa twoje emocje. Gdy mówisz do niego, odprężasz się, relaksujesz, uspokajasz, wyciszasz, a ono razem z tobą. Zapamiętuje też charakterystyczne cechy języka, jego rytm. To dlatego po urodzeniu dzieci potrafią odróżniać język ojczysty od obcego. Dla wzmocnienia efektu możesz też jednocześnie dotykać i delikatne masować brzuch (ale nie rób tego, jeśli jesteś w ciąży zagrożonej). Jeśli do tej pory nie czułaś obecności maluszka, być może wkrótce poczujesz pierwsze ruchy dziecka w brzuchu ! Zmień pozycję – najlepiej połóż się na lewym boku. Kiedy kobieta odpoczywa, ustaje przyjemne kołysanie, które pobudza dziecko do snu. Włącz muzykę – możesz mu także puścić...
