W 2020 roku nastąpił wzrost liczby samobójstw wśród osób poniżej 18. roku życia - samobójstwo popełniło 116 dzieci. Statystyki przerażają, ponieważ coraz młodsze dzieci odbierają sobie życie. Najmłodsze z nich miało zaledwie 8 lat. Według specjalistów ten wzrost związany jest między innymi z funkcjonowaniem osób dorosłych. Wpływ miała także pandemia koronawirusa, która spowodowała dużą izolację społeczną wśród dzieci.
Przyczynami samobójstw u dzieci i młodzieży często są problemy natury psychicznej:
Nie są to jednak jedyne powody. Samobójstwa najmłodszych spowodowane są również brakiem wsparcia, poczuciem osamotnienia, traumatycznymi przeżyciami.
Przez dwa lata była względna stabilizacja w tej kwestii, natomiast w 2020 roku nastąpił ponowny wzrost liczby samobójstw wśród dzieci:
Prof. Piotra Gałeckiego, konsultant krajowy w dziedzinie psychiatrii, jest zdania, że wzrost liczby samobójstw wśród dzieci wiąże się z tym, w jaki sposób funkcjonuje dorosłe społeczeństwo: „Są to naczynia połączone. Zdolność radzenia sobie dzieci jest powiązana ze wsparciem psychicznym ze strony rodziców, dorosłych. Niestety brak wsparcia zarówno dla dzieci, jak i dorosłych będących w sytuacji kryzysu psychicznego przyczynia się do takich wzrostów” - powiedział specjalista w rozmowie z „Rzeczpospolitą”.
Istotny jest także fakt, że w 2020 roku życie szkolne i towarzyskie toczyło się głównie online. „Dzieci przyzwyczajone są, że w internecie nagrodę otrzymuje się bardzo szybko. Jeśli jednak ich działania nie spotkają się z aprobatą, dziecko szybko się załamuje. W szkole online nie brakuje także przemocy rówieśniczej” - mówi Marta Bańkowska, psycholog z Fundacji na rzecz Wspierania Wszechstronnego Rozwoju Dzieci i Młodzieży „Mentis”.
Część dzieci mogłaby być bardziej odporna na nagłą izolację, gdyby wcześniej spędzała więcej czasu z rówieśnikami oraz rodzicami. „To m.in. spowodowało, że dzieci są takie kruche. Aktywność z rówieśnikami na podwórku było pewnego rodzaju szczepionką” – mówi Marta Bańkowska.
Źródło: Rzeczpospolita, wiadomosci.onet.pl
Zobacz także:
To niesamowicie przejmujące zdjęcia. Mały Jakson ma zaledwie 22 miesiące i nie wiele jeszcze rozumie z faktu, że właśnie urodziła mi się młodsza siostra. Już nic nie będzie tak jak dawniej? Tuli się do swojej mamy i płacze. W tych zdjęciach jest ogromna prawda o byciu matką po wydaniu na świat kolejnego dziecka. To bardzo trudny moment dla kobiety i jej starszego dziecka - od tej chwili mama będzie dzielić swoje macierzyństwo na dwoje. Pewien rozdział w jej życiu się zamknął. Patrząc na łzy Jaksona trudno nie odnieść wrażenia, że on też to czuje. Ten przejmujący moment powitania nowego życia uwieczniła na fotografiach amerykańska artystka Jordan Burch. Fotografka opowiedziała o tym, jak maluch po raz pierwszy spotkał się z siostrą. Jego mama bardzo denerwowała się . Siostrzyczka Jaksona była "słodką niespodzianką", podczas gdy o synka rodzice musieli się bardzo starać. Niepokoiła się, jak syn przyjmie siostrzyczkę. Czy nie poczuje się odrzucony ? Czy zrozumie słowa, że nikt i nic nie sprawi, że będzie mniej kochany. Nic w ich relacji się nie zmieni. Trudne rozmowy dla 22-miesięcznego dziecka Matką targają emocje. Czy będzie w stanie dać synkowi na tyle uwagi, aby nie odczuł zmiany po urodzeniu siostrzyczki? "To są trudne rozmowy dla 22-miesięcznego dziecka" - pisze artystka. Kiedy braciszek zobaczył malutką siostrzyczkę powiedział: "Lubię Cię" i wymówił jej imię. A potem popłynęły łzy, zaczął bardzo płakać. Trudne do opisania emocje. Łzy łamią serce matki. "Istnieje ta bezwarunkowa, niewytłumaczalna miłość, która nawet jeśli nie jest odczuwana, cały czas, zawsze jest obecna"- pisze fotografka. To zdjęcie przywołało mi moje własne wspomnienia z momentu urodzenia drugiej córki. Bardzo przeżywałam, kiedy starsza córeczka miała po raz pierwszy zobaczyć młodszą siostrę. Bałam się dokładnie tego samego: aby Maja ani...
Wiele mówi się o depresji poporodowej , ale depresja to problem, który może dotknąć nas na każdym etapie macierzyństwa. jak sobie wtedy pomóc? Każdemu zdarzają się gorsze dni. Takie, kiedy jakoś nam smutno, chcielibyśmy zaszyć się pod kołdrą i przespać cały dzień. Jakoś nic nie cieszy, pogoda nie taka, w pracy problemy, znowu pokłóciłaś się z mężem... Czujesz, że masz chandrę, ale nie wiesz, czy to nie są początki depresji. Jak odróżnić zły nastrój od depresji? Depresja coraz częstsza Szacuje się, że w Polsce obecnie ok. 8 milionów Polaków cierpi na zaburzenia psychiczne, z czego ok. 1,5 mln na depresję. Liczba zachorowań na depresję wzrasta – co do tego nie ma złudzeń. Zdaniem Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) w 2030 roku choroba ta będzie najczęstszym zaburzeniem na świecie. Mimo skali problemu, wiele osób nie wie, czym naprawdę jest depresja i określa tym mianem także stany przygnębienia, chwilowego pogorszenia nastroju, okresów wzmożonego napięcia czy stresu . Warto poznać prawdziwe objawy depresji, żeby nie przegapić momentu, w którym konieczna jest pomoc specjalisty. Zły nastrój czy depresja? O depresji możemy mówić, kiedy zaobserwujemy u siebie lub znajomej osoby następujące objawy: zły nastrój utrzymuje się od przynajmniej 2 tygodni częste wahania nastroju wycofanie się z życiowych aktywności brak odczuwania przyjemności brak chęci i motywacji do działania drażliwość, złość zaburzenia pamięci i koncentracji bóle głowy , brzucha zaburzenia snu (nadmierna senność lub bezsenność) nudności zaburzenia apetytu Depresja: kiedy do specjalisty? - Trudno jednoznacznie stwierdzić, kiedy należy interweniować i rozpocząć terapię – wyjaśnia dr Magdalena Nowicka, psycholog różnic indywidualnych z Uniwersytetu SWPS . - Depresja może minąć nieleczona, z reguły jednak...
