Jak budować więź dziecka z dziadkami, kiedy mieszkają daleko?

Dopóki twoje dziecko było niemowlaczkiem przy piersi, rozłąka z rodzicami, a szczególnie z mamą na dłużej niż kilka godzin była mało realna. Ale teraz, gdy samo je, chodzi, a nawet biega, śpi we własnym łóżeczku, otwierają się przed nim nowe możliwości spędzania czasu. Przed rodzicami również. Babcia i dziadek zapraszają wnuczka na wakacje ? Może już pora, by z zaproszenia skorzystać. Tyle korzyści Nawet najkrótszy pobyt poza domem może przynieść dziecku sporo korzyści. Przede wszystkim pozwoli się sprawdzić w innych realiach niż domowe. Maluch nabierze pewności siebie. Nawet jeśli dziadkowie będą go karmić, ubierać i we wszystkim wyręczać, stanie się bardziej samodzielny, bo dowie się, że umie sobie poradzić bez ciągłej obecności rodziców. Lepiej też pozna swoich dziadków, ich zwyczaje, zainteresowania, sposób jedzenia, spędzania czasu. Poczuje się częścią większej rodziny niż ta, z którą ma na co dzień do czynienia. To poczucie przynależności do klanu jest dzieciom bardzo potrzebne. Dzięki dziadkom można również zobaczyć rodziców z innej strony – babcia na pewno opowie niejedną historię o tym, jak mama uwielbiała siedzieć pod stołem albo jak tata liczył oczka w rosole. Któż to pamięta lepiej niż dziadkowie? Dobry moment? Zastanawiasz się, czy twoje dziecko jest już wystarczająco duże, by mogło jakiś czas spędzić bez was? Jeśli maluch jest przyzwyczajony do zostawania pod opieką innych osób, ma dobry kontakt z babcią , często się z nią spotyka, także u niej w domu, nie ma przeszkód, by spędził z nią kilka dni. Jak długo Dzieciom czas płynie wolniej. Dla maluszka, który skończył rok lub dwa lata, dwa dni bez mamy wydają się wiecznością. Z tego względu takiego maluszka lepiej nie wysyłać do dziadków na dłużej niż kilka dni. Dzieci w wieku przedszkolnym mogą pojechać do babci na tydzień, dwa. Dużo zależy...

Halina nazywa siebie babcią z doskoku, przyjezdną. Pracuje w Warszawie, a tylko weekendy spędza w domu w Krakowie. Tam może spotkać się z wnuczką. Krótki pobyt w domu, wiele spraw do załatwienia. Wspólne chwile nie zawsze są możliwe, więc babcia Halina głównie tęskni. Za Zuzią i półrocznym Oskarem, dzieckiem drugiego syna, który mieszka jeszcze dalej – w Londynie. W innej sytuacji jest dziadek Marek. Często odbiera wnuczkę z przedszkola i zajmuje się jej siostrami, gdy rodzice pracują. Ma czas, bo od niedawna jest na emeryturze. Ale wcześniej też udawało mu się pomagać w opiece nad wnukami. Kiedy chłopcy byli mali, nasza trzecia bohaterka, babcia Wanda, mieszkała razem z nimi. Jeszcze wtedy pracowała, więc starała się przede wszystkim odciążać córkę w bieżących sprawach – zakupach, gotowaniu. Po przeprowadzce dzieci do nowego mieszkania, podobnie jak dziadek Marek, spędza z wnukami czas do powrotu rodziców z pracy. Blisko, ale nie zbyt... blisko – Nie chciałabym mieszkać z wnukami, choć takie rozwiązanie może mieć pozytywny wpływ na dzieci – uważa babcia Halina. – To uczy wnuki, że jest coś takiego jak rodzina, uczy szacunku dla starszych ludzi. A dziadkom może przynieść spełnienie, bo zwykle gdy przechodzą na emeryturę, czują się niepotrzebni – dodaje. Zalety bliskiego kontaktu podkreśla też Marek, dziadek pięciorga wnucząt, który sam mieszkał w jednym domu z rodzicami (oni na parterze, on z żoną i synami na piętrze). Jego starsze wnuki mieszkają na drugim końcu Warszawy, ale do trzech najmłodszych, którym poświęca teraz najwięcej czasu, ma zaledwie dziesięć minut szybkim marszem. Choć blisko znaczy wygodnie, lepiej jego zdaniem, gdy rodzice i dzieci nie prowadzą wspólnego gospodarstwa. – Musi być jakaś odrębność –  mówi. Babcia Wanda też przyznaje: – Dobrze, gdy wieczorem każdy może wrócić do siebie....

Nie ma wątpliwości, że dziadkowie i wnuki wzajemnie się potrzebują. Pozostaje tylko tak ułożyć relacje między najstarszym a najmłodszym pokoleniem, aby wszyscy byli zadowoleni – babcia, dziadek, wnuczęta oraz ich rodzice. Po co dziecku babcia i dziadek? Dziadkowie darzą wnuki bezinteresowną miłością. Mają więcej czasu i cierpliwości, by godzinami się z nimi bawić. Dla nich wnuki są zawsze najpiękniejsze i najmądrzejsze. Wszystko potrafią wcześniej niż inne dzieci i oczywiście mają to po babci albo po dziadku. Kontakt z wnuczętami mobilizuje też nestorów rodziny do ciągłej aktywności życiowej.   W jaki sposób pielęgnować miłość na odległość? Osoby starsze boją się samotności, tego, że nie są już potrzebne. Maluchy wnoszą w ich życie optymizm i radość. Dobrze, jeżeli dziadkowie mogą od czasu do czasu służyć im i ich rodzicom pomocą i doświadczeniem. Dlatego warto podtrzymywać regularne kontakty z dziadkami, odwiedzaj ich razem z dziećmi, zapraszać babcię z dziadkiem do siebie tak często, jak to możliwe.     Jak układa się relacja z dziadkami pod wspólnym dachem? Dziadkowie scalają pokolenia, są łącznikiem między przeszłością rodziny i jej życiem obecnym. Pomoc w codziennych czynnościach, zwłaszcza przy malutkim dziecku, jest nieoceniona. Ale istnieje niebezpieczeństwo, że rodzice, zwłaszcza mocno zaangażowani w pracę zawodową, nadmiernie obarczą babcię i dziadka obowiązkami. Dziadkowie mogą pomagać, ale nie powinni wyręczać rodziców.     Co robić, gdy pomoc jest zbyt intensywna? Świeżo upieczeni dziadkowie mogą wpaść w euforię gdy pojawi się wnuk. Są w nim zakochani i zrobią wiele, by spędzać z nim dużo czasu, zapominając o rodzicach. Nadmierne wtrącanie babci czy dziadka tuszuje ich lęk przed czuciem się bezużytecznym. Wnuczek daje szansę na nową aktywność i poczucie...