Jest wiele powodów wystąpienia padaczki. Może to być związane z tym, że w czasie ciąży lub porodu doszło do dużego niedotlenienia dziecka. Inną przyczyną są infekcje - np. wrodzona infekcja wirusem cytomegalii. Może ona - choć nie musi – spowodować pojawienie się u dziecka padaczki.
Są też przyczyny genetyczne - coraz więcej mówi się obecnie o zespole Dravet. Jest on spowodowany zmianami w genie SCN1A. Pierwsze objawy padaczki występują wtedy już u kilkumiesięcznego dziecka. Kiedyś wiązano wystąpienie zespołu Dravet ze szczepieniami, obecnie już wiadomo, że to nie one są przyczyną pojawienia się zespołu Dravet. Rzeczywiście, jeśli podamy szczepionkę dziecku, które ma zmiany w genie SCN1A, to napady padaczki pojawią się kilka miesięcy wcześniej. Szczepienie przyspiesza wystąpienie napadów, które i tak by się pojawiły.
Tak. Mogą to być np. wady wrodzone mózgu - często jest to padaczka trudno lecząca się, np. w wadzie o nazwie drobnozakrętowość. Również poważniejsze urazy głowy mogą prowadzić do padaczki.
Na pewno trzeba chronić niemowlęta przed urazami. A jeśli już dojdzie do upadku, rodzic powinien zwrócić uwagę, czy dziecko upadło na głowę, czy jednak raczej na rękę, bok. Jeśli upadło na głowę, to ważne jest to, czy dziecko straciło przytomność. Jeśli tak, albo występują nudności, wymioty, dziecko zmieniło swoje zachowanie – stało się ospałe lub nadmiernie pobudzone – konieczne jest skontaktowanie się z lekarzem. Jeśli uzna, że to konieczne, zaleci wykonanie zdjęcia RTG czaszki.
Zobacz także: Dieta ketogenna może pomóc w leczeniu padaczki
Ataki padaczki mogą mieć różny przebieg, nie zawsze są to drgawki i utrata przytomności. Wszystko zależy od rodzaju epilepsji, na którą cierpi chory. Napadem padaczkowym mogą być np. nagłe i gwałtowne symetryczne ruchy rąk albo chwilowa utrata kontaktu z otoczeniem, przypominająca zamyślenie się. Najważniejsze to wiedzieć, jak udzielić pierwszej pomocy podczas ataku padaczki, tak aby chory nie ucierpiał. Atak padaczki Charakterystycznym objawem epilepsji są ataki padaczki, które zazwyczaj trwają od kilku sekund do ok. 3 minut. Widok chorego, który doświadcza napadu padaczkowego, jest niepokojący, ponieważ najczęściej towarzyszą mu: drgawki sztywnienie ciała utrata przytomności zasinienie toczenie piany z ust przygryzanie języka bezwiedne oddawanie moczu. Inne rodzaje epilepsji mogą jednak objawiać się zupełnie inaczej. Jednak takie duże ataki padaczki wymagają umiejętnego udzielania pomocy, by chory nie doznał urazu mózgu, uderzając głową o twarde podłoże, a także dlatego, że podczas napadu może dojść do zatrzymania oddychania. Padaczka: pierwsza pomoc Jeśli jesteś świadkiem ataku padaczki, przede wszystkim: zachowaj spokój, zabezpiecz otoczenie tak, by choremu nic się nie stało, ułóż chorego w bezpiecznej pozycji, najlepiej na boku, podłóż coś miękkiego pod głowę, kontroluj oddech chorego, nie przytrzymuj siłą kończyn, nie otwieraj szczęk i nie wkładaj niczego do ust chorego, rozluźnij ubranie w okolicy szyi, bu ułatwić oddychanie, zostań do czasu odzyskania świadomości, jeśli atak się przedłuża (ponad 3 minuty) lub wystąpi kolejny w ciągu godziny, wezwij pogotowie . Pierwsza pomoc podczas ataku padaczki Ważne: Po napadzie padaczki chory jest zmęczony, zdezorientowany, senny, odczuwa ból mięśni i głowy. Miewa zaburzenia mowy. Okres ponapadowy trwa od kilku minut do kilku...
Padaczka jest chorobą neurologiczną, która często rozpoczyna się już w dzieciństwie. Objawem padaczki są napady padaczkowe, te jednak mogą być bardzo się od siebie różnić, w zależności od rodzaju padaczki, na jaką choruje pacjent. Epilepsja nie zawsze objawia się atakiem drgawek i utratą przytomności. Może też dawać symptomy w postaci nagłych upadków, zamyślania się czy niekontrolowanych ruchów rąk. Padaczka: objawy Ze względu na rodzaj epilepsji , na który cierpi pacjent, najczęstsze bjawy padaczki to: napad padaczki – toniczno-kloniczny. Atakowi padaczki towarzyszy silny skurcz mięśni, szczękościsk, ślinotok, bezdech. Chory może pogryźć swój język, oddać mocz. drgawki, utrata przytomności. Dochodzą drgawki całego ciała. Napad miokloniczny (mioklonie) – charakterystyczne niekontrolowane skurcze mięśni, najczęściej rąk. Chory upuszcza przedmioty lub przewraca się. Utrudniony kontakt z otoczeniem – napad nieświadomości trwający od kilku do kilkunastu sekund, podczas którego chory nie ma kontaktu z otoczeniem (lub kontakt ten jest utrudniony), najczęściej zastyga z szeroko otwartymi oczami i nie rejestruje tego, co się dzieje wokół niego. Spadek napięcia mięśniowego – chory nagle upada. Automatyzmy – proste, powtarzające się czynności i ruchu, wykonywane nieświadomie, np. mlaskanie, przełykanie śliny Inne objawy padaczki Ponieważ epilepsja może dawać różnorodne objawy w zależności od jej rodzaju, poza atakiem padaczki u chorego mogą także pojawić się: zaburzenia widzenia, zaburzenia mowy, zaburzenia zmysłów węchu i smaku. Objawy padaczki Uwaga: zdarza się, że człowiek przeżywa w życiu napad padaczki, który więcej się nie powtórzy. Jest on zwykle spowodowany przez wysoką gorączkę, alkohol, uraz mózgu lub problemy z cukrem. Jak objawia się padaczka u dzieci? Charakterystyczny napad...
Pląsawica Huntingtona niegdyś zwana była tańcem św. Wita. Jednak od momentu, gdy została w 1872 r. dokładnie opisana przez Georg'a Huntingtona, do użytku weszła nazwa zawierająca nazwisko naukowca. Choruje na nią 5-10 osób na każde 100 tysięcy ludzi, niektóre źródła podają mniej optymistyczne dane: 1 na 10 tysięcy osób. Objawy Przyczyny Postęp choroby Kiedy występują pierwsze objawy Ile trwa choroba Leczenie Objawy Najbardziej widoczne są niekontrolowane ruchy ciała , które przypominają wicie się i skręcanie się. Jednak osoby dotknięte pląsawicą Huntingtona cierpią też na zmiany w zachowaniu (zmiany nastroju) oraz zaburzenia zdolności poznawczych (związanych z myśleniem). W początkowym stadium choroby pojawiają się dość rzadko występujące i mało nasilone ruchy pląsawicze, przypominające taniec. Czasami pojawia się też trudność zapoczątkowaniem zaplanowanego ruchu. W stadium średnim choroby ruchu pląsawicze występują częściej i są bardziej nasilone. Mogą obejmować ręce, nogi, tułów i twarz. Spowolnienie ruchowe także nasila się, ale często nie jest widoczne w związku z niekontrolowanymi ruchami ciała. Mogą pojawić się też tzw. skurcze dystoniczne mięśni, czyli nienaturalne, powolne, przedłużające się skurcze mięśni , które powodują ruchy skrętne różnych części ciała. W stadium zaawansowanym mogą pojawić się zaburzenia kontroli ruchu gałek ocznych, niewyraźna mowa , trudności z połykaniem i zmiany osobowości ( depresja , apatia, drażliwość, impulsywność, agresja , halucynacje). Wyraźniejsze stają się też zaburzenia myślenia, które utrudniają rozumienie, dokonywanie ocen, zapamiętywanie. Przyczyny U źródła choroby Huntingtona leży defekt genetyczny – nieprawidłowy gen w 23 parze chromosomów. Wystarczy, że taki gen dziecko odziedziczy od jednego z rodziców, a objawy...
