Przysmaki roczniaka

Lekarstwa są potrzebne dopiero wtedy, gdy dziecko zachoruje. Szczepionki nie uchronią przed wszystkim, np. przed zwykłymi przeziębieniami, które nieźle dają się we znaki – zamiast do przedszkola malec wędruje do łóżka i się nudzi. No więc jak się ratować? Spróbuj uodporniania dietą. To proste. Pamiętaj tylko, że, jak wszystkie naturalne sposoby, tak i ten zadziała, jeśli będziesz go stosować konsekwentnie. Prosto z natury Odporność wzmacniają witaminy (A, D, E, C, B6, kwas foliowy) i mikroelementy, przede wszystkim cynk i selen. Do cennych składników należą także białka (roślinne i zwierzęce). Ogromną rolę odgrywa żelazo. Chroni przed niedokrwistością, która osłabia organizm. Odporność wspierają też bakterie kwasu mlekowego. Ale natura ma jeszcze coś w zanadrzu. To substancje biologicznie czynne (tzw. fitochemiczne). Walczą z bakteriami, wspomagają wytwarzanie przeciwciał, chronią przed zakażeniami. Są to m.in. beta-karoteny, saponiny, siarczki, flawonoidy. Znajdują się w produktach spożywczych dostępnych w każdym sklepie! Ich działanie jest najskuteczniejsze, jeśli są dostarczane w pełnowartościowej diecie. Takiej, która zapewnia wszystkie potrzebne składniki i, z drugiej strony, nie zawiera w nadmiarze tego, co działa jak podstępny wróg, np. wymiatając z organizmu składniki pożyteczne lub zajmując ich miejsce w brzuszku (słodycze!). Najbogatsze we wzmacniające substancje są produkty świeże i naturalne, jak najmniej przetworzone: nierafinowane kasze (tzn. z pełnego ziarna), brązowy ryż, razowe pieczywo, świeże owoce i warzywa, naturalne jogurty. Często na talerzyku Gdzie szukać tych wszystkich drogocennych składników? Cebula, czosnek, por. Zawierają siarczki, które zaliczane są do grupy tzw. antybiotyków roślinnych. Działają antybakteryjnie. Takie właściwości czosnku znane były już piętnaście wieków przed naszą erą! Nasze...

Nieraz już pewnie słyszałaś, że małe dzieci powinny unikać fast foodów, napojów typu cola czy pizzy. Ale są również takie produkty, których pewnie nie wpisałabyś na listę zakazanych. Dlatego przygotowaliśmy dla ciebie ściągę, czego nie powinno jeść roczne dziecko. Dzięki niej karmienie roczniaka stanie się łatwiejsze. Czego nie może jeść roczne dziecko? Poniżej publikujemy listę produktów niewskazanych dla rocznych dzieci. Najlepiej, gdyby w dziecięcym menu nie było ich wcale. Jeśli jednak znajdą się tam sporadycznie, wiadomo – nie wyrządzą wielkiej krzywdy. Największe szkody mogą spowodować, jeśli dziecko będzie nimi karmione często.  Chleb tostowy Z reguły chleb tostowy zawiera konserwanty, które przedłużają jego trwałość. Z tego powodu takiego pieczywa powinny unikać nie tylko małe dzieci, ale również dorośli.  Co w zamian: miękkie grzanki ze zwykłego chleba lub bułki podpieczone lekko w piekarniku. Dżemy niskosłodzone Mają mało cukru, ale za to dużo substancji żelujących. W ich składzie znaleźć można także konserwanty, np. benzoesan sodu. Co w zamian: domowe dżemy, miód, a od czasu do czasu także dżem wysokosłodzony (wbrew pozorom ma lepszy skład od dżemu niskosłodzonego). Frytki Są ciężkostrawne, a mrożone, które można piec w piekarniku, nasączone są tłuszczem i zawierają antyutleniacze zapobiegające jełczeniu oleju. Co w zamian: od czasu do czasu lepiej upiec obrane ziemniaki. Podaj je z masłem, kefirem, natką.  Gotowe sałatki Nie wiadomo, w jakich warunkach były przygotowywane i przechowywane, więc trudno ocenić, czy są świeże i co do nich dodano, by zachowały trwałość. W ich składzie można znaleźć też substancje, których nie powinny jeść małe dzieci, np. konserwanty, ocet. Co w zamian: starta na drobnej tarce marchewka z jabłkiem, drobno pokrojona sałata lodowa z...

Dietetycy są co do tego zgodni: dzieci powinny jeść mięso, ponieważ ich organizm potrzebuje zawartych w nim składników. Jeśli maluch jest karmiony piersią, po raz pierwszy dodaj mu do zupki osobno ugotowane i rozdrobnione mięso w siódmym miesiącu życia. Jeśli karmisz go sztucznie, zrób to o miesiąc wcześniej. Od około 8–9. miesiąca możesz podawać mu zupkę gotowaną na mięsnym wywarze. Mięso można dodawać do zup, gotować, robić z niego pulpety, dusić albo piec w rękawie foliowym, roczniakowi podawać kanapeczki z wędlinką... Zatem wybierz dobre mięsko dla swojego smyka.   Królik na dobry początek Włączanie mięsa do diety maluszka najlepiej zacząć właśnie od mięsa króliczego. Jest delikatne i wartościowe. No i bardzo rzadko uczula, co jest ważne zwłaszcza w przypadku dziecka, które ma alergię na mleko i produkty mleczne (bo może być niestety także uczulone na cielęcinę i wołowinę). Paróweczki tylko z atestem Choć parówki nie należą do wędlin wysokogatunkowych, wiele mam daje je maluchom. A dzieci chętnie je jedzą, bo łatwo się je gryzie. Jeśli twój maluch lubi parówki, kupuj tylko te przeznaczone dla dzieci. „Dorosłe” są bardzo tłuste (zawierają do 40 proc. tłuszczu) i robi się je z różnych resztek. Pamiętaj, że dodawane do parówek hydrolizaty białka krowiego mogą uczulać dzieci źle tolerujące mleko. Parówki dla dzieci są przygotowane z dobrej jakości mięsa i nie zawierają sztucznych dodatków. Wołowina na anemię To prawdziwa skarbnica żelaza! Podobnie jak białko, żelazo zawarte w mięsie jest lepiej przyswajalne (wchłania się w 15–20 proc.) niż to, które można znaleźć w roślinach (organizm ludzki wykorzystuje je tylko w 3–5 proc.). Niedobór tego pierwiastka może prowadzić do anemii, zahamowania wzrostu, notorycznego zmęczenia i osłabienia odporności maluszka na infekcje. Najwięcej żelaza oprócz...